البته این موضوع وجیزه ما نمی باشد و ما با توجه به سکوت ابلاغیه یاد شده ،بدنبال بررسی لزوم رعایت سوگند نامه از سوی رئیس جمهور و آثار حقوقی شکستن آن می باشیم .

در ارتباط با لزوم رعایت قسم نامه از سوی رئیس جمهور منتخب در طول دوره با عنایت به دلایل ذیل تردیدی نیست ؛

1- اولا حکم شرعی نسبت به رعایت قسم و حرمت شکستن آن هم بلحاظ شرعی و هم بلحاظ نقض اصلی از اصول قانون اساسی با عنایت به فتوی امام (ره )

2- ثانیا به استناد بند ۱۷سیاستهای کلی نظام قانون‌گذاری مبنی بر " ترویج و نهادینه سازی فرهنگ رعایت، تمکین و احترام به قانون و تبدیل آن به یک مطالبه عمومی" که به استناد اصل ۱۱۳قانون اساسی شخص رئیس جمهور که مسول اجرای قانون اساسی است ؛خود در ترویج و نهادینه سازی این فرهنگ پیشگام باشد.

اما در خصوص آثار عدم رعایت سوگند نامه از سوی رئیس جمهور ،قانون اساسی و سیاست های کلی سکوت کرده است.اصل‏ یکصد و بیست و یکم مقرر داشته است : " رئیس‏ جمهور در مجلس‏ شورای‏ اسلامی‏ در جلسه‏ ای‏ که‏ با حضور رئیس‏ قوه‏ قضائیه‏ و اعضاءی‏ شورای‏ نگهبان‏ تشکیل‏ می‏ شود به‏ ترتیب‏ زیر سوگند یاد می‏ کند و سوگندنامه‏ را امضاء می‏ نماید
بسم‏ الله‏ الرحمن‏ الرحیم‏‌‌‌‌‌‎ من‏ به‏ عنوان‏ رئیس‏ جمهور در پیشگاه  قرآن‏ کریم‏ و در برابر ملت‏ ایران‏ به‏ خداوند قادر متعال‏ سوگند یاد می‏ کنم‏ که‏ پاسدار مذهب‏ رسمی‏ و نظام‏ جمهوری‏ اسلامی‏ و قانون‏ اساسی‏ کشور باشم‏ و همه‏ استعداد و صلاحیت‏ خویش‏ را در
راه‏ ایفای‏ مسئولیتهایی‏ که‏ بر عهده‏ گرفته‏ ام‏ به‏ کار گیرم‏ و خود را وقف‏
خدمت‏ به‏ مردم‏ و اعتلای‏ کشور، ترویج‏ دین‏ و اخلاق‏، پشتیبانی‏ از حق‏ و گسترش‏ عدالت‏ سازم‏ و از هر گونه‏ خودکامگی‏ بپرهیزم‏ و از آزادی‏ و حرمت‏ اشخاص‏ و حقوقی‏ که‏ قانون‏ اساسی‏ برای‏ ملت‏ شناخته‏ است‏ حمایت‏ کنم‏. در حراست‏ از مرزها و استقلال‏ سیاسی‏ و اقتصادی‏ و فرهنگی‏ کشور از هیچ‏ اقدامی‏ دریغ نورزم‏ و با استعانت‏ از خداوند و پیروی‏ از پیامبر اسلام‏ و ائمه‏ اطهار علیهم‏ السلام ‏قدرتی‏ را که‏ ملت‏ به‏ عنوان‏ امانتی‏ مقدس‏ به‏ من‏ سپرده‏ است‏ همچون‏ امینی‏ پارسا و فداکار نگاهدار باشم‏ و آن‏ را به‏ منتخب‏ ملت‏ پس‏ از خود بسپارم‏."

بطور مفروض در همین مورد اخیر تذکر سخنگوی شورای نگهبان در پاسخ  به اظهارات حسن روحانی که "مطالب امروز آقای رئیس جمهور که خود سوگند یاد کرده پاسدار قانون اساسی باشد یعنی نادیده انگاشتن قانون اساسی و قوانین انتخابات" است چه آثاری بدنبال دارد ؟ بالاخص اینکه مصادیق دیگری برای عدم رعایت سوگند نامه می توان ارائه کرد .

1- اولا بلحاظ شرعی و فردی بر وی کفاره شکستن سوگند به قرآن و خدا واجب است و می بایست ادا کند 

2- ثانیا  بلحاظ شرعی و حاکمیتی شرط اصلی استمرار تنفیذ یعنی عدم تخطی از فرامین الهی و قانون اساسی، باقی ماندن در خط اسلام و پیروی از احکام مقدس اسلام ،نقض می گردد

3- ثالثا بلحاظ قانونی و نظارت عالی، بعض شروط موضوع اصل ۱۱۵ یعنی ایمان و تقوی را از دست می دهد و بطور خاص در انتخابات های دوره دوم قابل استناد است

4- رابعا بلحاظ قانونی و سیاسی در برابر مجلس مسول است و از طریق سوال و یا استیضاح قابل پیگیری است

5- خامسا بلحاظ قانونی و قضایی قابل پیگیرد هم بعنوان ارتکاب یک جرم در دادگاه های عمومی و هم به دلیل تخلف وی از وظایف قانونی در دیوان عالی کشور است

6- سادسا بلحاظ قانونی و عمومی از سوی هر یک از افراد ملت قابل پیگیری از طریق مراجع ذیصلاح قانونی است.

با وجود ابعاد و آثار یاد شده بنظر می رسد که شورای نگهبان بعنوان مرجع تفسیر قانون اساسی می بایست تفسیر شفافی در این خصوص ارائه نماید؛ بالاخص اینکه بقای شرعی و قانونی قسم رئیس جمهور منتخب در طول دوره ریاست جمهوری ، یک مقدمه واجب برای تشکیل مشروع و قانونی و همچنین استمرار حیات کابینه در تمام دوره است.