به گزارش گلستان ما به نقل از فارس، حماسه 12 دی ماه سال 1357 بدون شک یکی از بزرگترین حماسه‌های مردمی است که در جریان مبارزات انقلابی ملت شریف ایران اسلامی آخرین میخ‌ها را بر تابوت رژیم منحوس پهلوی زده و به سندی برای ادای دین و وفاداری مردم گنبدکاووس به امام راحل و انقلاب اسلامی تبدیل شد.

این حماسه که نشان داد مردمان گنبدکاووس به ویژه جوانان انقلابی این شهرستان علاوه بر دشمنی با مستکبران و مستبدان و رژیم منحوس پهلوی از همنوعان خود در شهرستان‌های مجاور نیز دفاع می‌کنند همانطور که در جبهه‌های دفاع مقدس نیز برای حراست از کیان انقلاب و میهن اسلامی بالغ بر 500 شهید را تقدیم انقلاب کردند.

از همین رو در چهلمین سالروز این حماسه تاریخی گفت و گویی صورت داده‌ایم با «علی‌اصغر عباسی» جانباز این حماسه که بعد از اصابت هشت گلوله و رسیدن به فیض جانبازی همچنان حسرت شهادت را خورده و آرزو دارد به جمع همرزمانش بپیوندد.

فارس: حادثه 12 دی را به صورت خلاصه تشریح بفرمائید؟

عباسی: خب چند وقتی بود که نیروهای رژیم منحوس پهلوی مردم منطقه و به ویژه گالیکشی‌ها را مورد ضرب و شتم قرار می‌دادند ولی در 12 دی این خبر به ما رسید که قرار است دسته عظیمی از این چماق به دست‌ها به مردم  اماکن مذهبی «گالیکش» حمله کنند که این موضوع موجب شد تا جوانان محله «ترک‌آباد» که سرشار از جوانان غیور و انقلابی بود با رهبری «حجت‌الاسلام والمسلیمن ابراهیمی» که مدیر حوزه علمیه گنبدکاووس بود به گالیکش رفتیم و بعد از اتفاقاتی که رخ داد و وفاداری و انسان دوستی خود را به اثبات رساندیم در مسیر برگشت مورد حمله دژخیمان پهلوی قرار گرفتیم که همه ما را به گلوله بستند.

در این حادثه بر اثر تیراندازی این افراد هفت نفر از جوانان محله ترک آباد به شهادت رسیدند و چند تن نیز زحمی شدیم که خود بنده نیز مورد اصابت هشت گلوله قرار گرفتم و ما را با کامیون به بیمارستان شیر خورشید سابق و شهدای 12 دی فعلی منتقل کردند.

فارس: نقش روحانیت را در شکل‌گیری روحیه انقلابی جوانان گنبدکاووس چقدر می‌دانید؟

عباسی: روحانیون گنبدی و کسانی که تبعی شده و یا برای تبلیغ به گنبدکاووس می‌آمدند نقش بسیار موثری در تهییج و تشویق جوانان به سمت اهداف انقلاب و مبارزات انقلابی داشتند که مهم‌ترین این افراد را می‌توان آیت‌الله جاجرمی، حجت‌الاسلام والمسلیمن ابراهیمی و ... دانست.

فارس: بحث ثبت روز 12 دی در تقویم به کجا رسید؟

عباسی: متاسفانه مسوولان شهرستان گنبدکاووس در طی سال‌های متمادی در ثبت روز 12 دی و حماسه بزرگ آن کوتاهی کردند و این درحالی است که بر خلاف مسوولان و نخبگان شهرستان گنبدکاووس برخی شهرستان‌های دیگر توانسته‌اند این روز را تنها به دلیل آنکه محل شهادت جوانان گنبدی در آن شهر بوده به نام خود ثبت کنند.

دوستان ما در معاونت فرهنگی سپاه گنبدکاووس یکی دو سالی است که تلاش کردند تا 12 دی را روز شهرستان در دستگاه داخلی خود ثبت کرده و در شورای فرهنگ عمومی مصوب کنند، ولی به نظر می‌رسد همبستگی لازم در سطح استان و شهرستان برای این ثبت وجود ندارد و زحمات این عزیزان هم به آن فرجامی که باید برسد نرسد.

فارس: مهم‌ترین تاثیر حماسه 12 دی در آن زمان را چه می‌دانید؟

عباسی: حماسه 12 دی قطعا نبض انقلاب اسلامی بود که در کنار حوادث پرشور و انقلابی در منطقه ما و در سرتاسر کشور مثل قم، ورامین، تبریز و خراسان موجب تسریع فرآیند پیروزی انقلاب شد و از طرفی با ایجاد یک حس و انگیزه تازه برای مردم که به خونخواهی جوانان وطن بر می‌خواستند روح انقلابی را بار دیگر در جامعه دمید.

فارس: خاطره کوتاهی از زمان مبارزات انقلابی دارید که بیان کنید؟

عباسی: خب محله ما که محله «ترک آباد» بود به مرکز درگیری‌ها و حضور جوانان پرشور و انقلابی معروف بود و نیروهای ساواک و ژاندارمری عمدتا می‌ترسیدند حتی به محله ما وارد شوند و گاهی مبلغان مذهبی و حتی تبعیدی‌های حاضر در گنبدکاووس نیز برای امنیت بیشتر در زمان تبلیغ و سخنرانی به محل ما و مسجد ما می‌آمدند.

یکی از خاطرات خوب ما این بود که اسلحه‌های سربازانی که به سمت مبارزات انقلابی می‌آمدند و از رژیم شاهنشاهی برائت می‌جستند از آنها دریافت کرده و در مسجد پنهان می کردیم و یا اینکه بعد اتمام مدرسه در دوره دبیرستان من و شهید «سیاوش ناصری» و شهید «عباس فرقانی» که کمی خطمان بهتر بود روی دیوارها شعار علیه شاه ملعون می‌نوشتیم.

فارس: به عنوان بازمانده حماسه 12 دی چه درخواستی از مسوولان و مردم دارید؟

عباسی: رزمندگان دفاع مقدس معمولا عادت کرده‌اند تا از کسی جز خدا درخواستی نداشته باشند و ما که سربازان خمینی بوده‌ایم و امروز سربازان خامنه‌ای هستیم هم هیچ خواسته شخصی نداریم، اما به نظرم ساخت یک فیلم و یا انتشار کتاب کمترین کاری است که مسوولان می‌توانند با حمایت از هنرمندان بومی و یا کشوری انجام دهند تا این حماسه برای جوانان و نوجوانان نیز به یادگار بماند.

فارس: حرف ناگفته‌ای اگر دارید، بفرمائید.

عباسی: حرفی جز اظهار شرمندگی در برابر همرزمان شهیدم ندارم، کسانی که رفتند و برای من فقط حسرت شهادت را به جا گذاشتند. من فقط به همه بازماندگان از قافله شهدا هم می‌گویم که ببینند در حال حاضر در کجا قرار دارند و چگونه در حال گذران زندگی هستند و آیا به شهدا ادای دین کرده‌اند یا خیر؟.

انتهای پیام/