به گزارش گلستان ما ؛ جواد عموزاد روزنامه نگار و مشاور جوان سابق بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس نوشت :  شخص مورد نظر روایت ما یکی از مردان شهر گرگان که واقعا مظلوم واقع شده است ، شهیدی که اهل یکی از روستاهای اطراف گرگان است ، در زمان تحصیل برای تامین معیشت خود و خانواده در آهن فروشی کار می کرد .

با آغاز انقلاب خط مقدم بود و شبها در گرگان نگهبانی می داد ، در سال 59 به سپاه پیوست و در عملیات فتح المبین فرمانده گروهان شد ، همزمان پرنده خوشبختی روی شانه هایش جا گرفت و بر سفره عقد نشست ، در عملیات فتح المبین توسط عراقی ها دستگیر می شود اما در هنگام انتقال به دلیل شدت آتش ایرانی ها ، عراقی ها آنها را رها می کنند .

او فرمانده ای بی ادعا بود ، در سال 63 در هنگام شناسایی در منطقه کوشک مورد اصابت کالیبر 50 عراقی ها قرار گرفت و از ناحیه زانو مجروح شد اما بعد از بهبودی به جبهه بازگشت ، سختکوشی او همه را متعجب کرده بود .

همیشه از بسیجی ها عذرخواهی می کرد که به دلیل اینکه فرمانده آنها شده مجبور بود گهگاهی سرشان داد بزند ، میگفت من خاک پای شما بسیجی ها هستم .

فرمانده لشکر 25 کربلا می گفت در عملیات والفجر 8 اینقدر داد زده بود که صدایش در نمی آمد ، گلویش را با چفیه بسته بود تا التیام یابد، 48 ساعت بدون خواب و استراحت این سو و آن سو دویده بود.

روز چهلم عمليات والفجر 8 درتاريخ بیست و نهم اسفند 1364 به اتفاق سردار مرتضي قرباني در خط مقدم ضلع جنوبي كارخانه نمك سنگر گرفته بودند كه در آن زمان صداي اذان ظهر بگوش ميرسيد .

وعده صادق محقق شده بود و او براي وضو گرفتن از سنگر بيرون آمد و در حال بالا بردن آستين هاي لباسش بود كه تركش سنگيني به سينه ايشان اصابت كرد و به شهادت رسید .

در وصیتش نوشته بود :

از شما ايثارگران مي خواهم که نگذاريد افراد منحرف به سپاه که با خون ده ها هزار شهيد روييده وارد شوند و بخواهند سپاه را بد نام کنند.

 مبادا روزي شود که سپاه رابه عنوان شغل انتخاب کنيد؛ سپاه مکان شغل نيست بلکه پايگاه جهاد است.

29 اسفند ماه سالروز شهادت سردار شهید صادق مکتبی گرامی باد

انتهای پیام /