به گزارش گلستان ما، عزیز آقای فرخی نوروز خوان‌قدیمی روستا مدت ۳۰ سال است که با نوروز خوانی مردم روستا را از نزدیک شدن بهار با خبر می‌کند و مردم هم کف زنان عزیز آقا را در نوروز خوانی همراهی می‌کنند.

نوروز خوان وارد منزل افراد روستا می‌شود و مژده رسیدن بهار را به صاحب خانه می‌دهد و صاحب خانه طبق رسم گذشته به نوروز خوان شیرینی (برنج-تخم مرغ-پول) می‌دهد و نوروز خوان با دعا کردن در حق صاحب خانه شیرینی را می‌گیرد و می‌رود.

دعا کردن در حق صاحب خانه و همراهی مردم روستا با عزیز آقا در کوچه‌های روستا از آدابی است که در این مراسم رعایت می‌شود.

عزیز آقا با چوب دست خود که به آن قولچوماق می‌گوید (نشانه قدرت است) در خانه‌های روستا را به صدا در می‌آورد.

در آئین نوروز خوانی افراد جوان هم عزیز آقای را در خواندن اشعار همراهی می‌کنند و صاحب خانه بخاطر مژده آمدن بهار به عزیز آقا شیرینی (تخم مرغ) می‌دهد.

در روز چهارشنبه آخر سال هم در روستا آتش کوچکی روشن می‌کنند و زنان روستا از آن می‌پرند و به گفته قدیمی‌ها سرخی و مریضی‌های خود را با پریدن از روی آتش به آتش می‌دهند.

عمو نوروز خوان به همراه روستایی‌ها به دامن طبیعت می‌روند و با خواندن اشعار از لطف خدا برای وجود این زیبایی طبیعت تشکر می‌کنند.

عکس: فائزه کابلی

انتهای پیام/