مادر شهید علیرضا نصرالله نژاد نقل می‌کند: آخرین باری که آمده بود در محله عروسی بود. علیرضا، چون سرش را تراشیده بود خیلی خجالت می‌کشید.

شهید «محمدعلی اسودی شیره جینی» در وصیتنامه‌اش نوشت: «معبودا! به حق پنج تن آل عبا دشمنان اسلام و قرآن را نابود بگردان.».

شهادت دوستان، تاثیری شگرف در روحیه‌ی لطیف شهید فخار گذاشت و در نهایت پای وی را به مدرسه ایثار و شهادت باز کرد.

شهید حسین عصمتی داوطلبانه به جبهه اعزام شد. وی برای دفاع از کیان انقلاب اسلامی و دفاع از میهن به جبهه رفت.

شهید کیخا در وصیتنامه‌اش نوشت: اینجا رزمندگان فداکاری هستند که زندگی پرزرق و برق دنیا را رها کرده تا از اسلام عزیز دفاع کنند.

شهید «مسلم اخلی» در وصیتنامه‌اش گفت: نگذارید منافقین نسبت به انقلاب بدگویی کنند، اگر توهینی شود خون من هدر می‌رود.

شهربانو از شهدای انقلاب است. وی در بیمارستان گنبد پرستار بود که هنگام حمله منافقین کوردل با اصابت گلوله به فیض شهادت نایل گشت.

شهید رحیمی با استعدادی که داشت در دانشسرای تربیت معلم گرگان قبول شد و بارها به جبهه اعزام و در نهایت استاد دانشگاه شهادت شد.

شهید قلی آموت چابک‌سواری نامدار از گنبدکاووس بود که در دوران دفاع مقدس در سومار به شهادت رسید.

پدر شهید لکزایی، نقل می‌کند: «حمزه آخرین بار که به مرخصی آمد یک عکس به خواهرش داد تا بعد از شهادتش از آن برای اعلامیه‌اش استفاده کنند.»