صمد اسودی فرزند اسدالله در دومین روز از اسفند ۱۳۳۹ در شهر گنبد و در خانواده ای مذهبی  دیده به جهان گشود. قرآن را از شش سالگی نزد ملا حاج صالح فرا گرفت و تحصیلات ابتدایی تا دبیرستان را در زادگاهش یعنی گنبدکاووس ادامه داد.

امروز قریب به 30 سال است که آن ها به شهادت رسیده اند اما نگاه هایشان هرگز پشت غبار برخاسته از طوفان زمان محو نخواهد شد.

همیشه آرزویم این بود که پسرم را داماد ببینم. وقتی جنازه ی ابن یامین را آوردند، گفتم سفره عقد بچینند.

یکی از رزمنده های تبریزی داشت در منطقه ذوالفقاریه می دوید که ترکش خمپاره به او اصابت کرد و گردنش را قطع کرد و بیش از 10، 12 متر بدون سر می دوید.

غلامعلی رجبی معروف به جندقی در سال 1333 در محله خیابان آذربایجان تهران در خانواده‌ای مذهبی به دنیا آمد. آنچه شهید رجبی را میان اهالی محل دوست‌ داشتنی کرده بود، حسن اخلاق و سیره نیکویش بود...

شهید آوینی که اوضاع را این گونه دید، از بچه‌ها خواست تا در محلی جمع شوند. احساس کردیم ‌کار مهمی پیش آمده که او دستو توقف عملیات را صادر کرد‌. دست از کار کشیدیم و به خدمت او رفتیم. او با‌‌ همان متانت و لبخند همیشگی شروع به صحبت کرد. در ضمن سخنان خود گفت: «برادران آیا در میان شما کسی هست که وضو نداشته باشد؟»