به گزارش گلستان ما، روزی از علامه حسن زاده آملی جمله ای می خواندم با این مضمون که روح انسان بر جسم اثر می گذارد و بالعکس. جسم بیمار، روحش را می آزارد و آن را حساس می سازد لذا بیمار علاوه بر درمان جسم، به مراقبت رفتاری و روحی نیز نیاز پیدا می کند و کوچکترین کج خلقی او را می آزارد و حتی شاید در تشدید درد جسمانیش مزید بر علت شود. همراهان بیمار نیز به دلیل بیماری عزیزشان از شرایط روحی خوبی برخوردار نیستند پس ملایمت با آنها نیز بسیار نیکو است.

این روزها که شرایط بد اقتصادی اکثریت شهروندان را در موقع بیماری به سمت بیمارستان های دولتی سوق داده، فشار کاری پرستاران و پزشکان این بیمارستان ها را افزایش داده است. مراجعات فراوان، انتظارات و سوال های فراوان همراه بیماران، رسیدگی مداوم به بیماران و ... آنها را کلافه و خسته می کند و انسان در خستگی رفتار شایسته ای نخواهد داشت، مگر آنهایی که برای این روزهای سخت تحت آموزش های فراوان قرار گرفته و از پس آزمون های مهمی برآمده اند.

در این میان بیمارستان های خصوصی کمتر با این فشار ها روبرو هستند، مخصوصا اگر آن بیمارستان تخصصی نیز باشد، مثلا بیمارستان تخصصی سوختگی، مغز و اعصاب، قلب و ... . در میان مردم این طور جا افتاده است که بیمارستا های خصوصی هزینه های هنگفتی دریافت می کنند و در عوض علاوه بر امکانات و نظافت و پاکیزگی محیط، رفتار بسیار نیکو و رسیدگی بیشتر نیز دارند. هرچند ما شدیدا مخالف وجود چنین تبعیض هایی هستیم اما واقعیت نظام پزشکی ما همین است. واقعیت تلخ که از نظام فکری لیبرال ها و فئودال ها بیرون می آید نه یک نظام اسلامی.

به هر روی صحبت در این مجال چیز دیگری است. بیمارستان های خصوصی که ادعای خدمات بهتر و با کیفیت تری را دارند قطعا بایستی در انتخاب کادر پرستاری و پزشکی خود حساسیت به مراتب بیشتری داشته باشند. به طوریکه حتی در شرایط کاری پرفشار هم علاوه بر خدمت پزشکی مناسب، رفتار شایسته را از یاد نبرند. اما متاسفانه همیشه بیماران از رفتار برخی پزشکان گستاخ که از مدرک دانشگاهی و دوران تحصیلی خود تنها بار علمی تخصصشان را یدک می کشند و برخی پرستاران کم ظرفیت که حتی بدون فشار کاری رفتار طلب کارانه ای با بیمار دارند، گله مندند.

حتی اگر انسانیت و شرف پزشکی را کنار بگذاریم؛ پزشکی که کارانه چند ده میلیونی و یا شاید هم چند صد میلیونی دریافت می کند و حاضر به نصب دستگاه کارتخوان در مطب خود هم نیست حداقلی ترین کاری که باید انجام دهد رفتار شایسته در قبال این همه پول است. که متاسفانه گوهری کم یاب در میان جامعه پزشکی ما شده است. برخی پرستاران بیمارستان ها و منشی مطب ها که گویا از آسمان به زمین نازل شده اند گاهی اوقات حتی از پزشکان هم گوشت تلخ تر هستند. 

قطعا ما نیز درک می کنیم که پرستاری شغل پر مشقتی است اما این مشقت ها که حقوق پایین هم جزوی از آن است قبل از انتخاب شغل عیان بوده است و شمای پرستار برای آن درس خوانده ای و لابد آزمون هایی را نیز پشت سر گذاشته ای و از طرفی بیمار، خصوصا در بیمارستان های خصوصی، هزینه های هنگفتی را متقبل شده است؛ لذا هیچ حقی برای برخورد های زننده با بیمار و همراهان آنها را ندارید.

این مساله یکی از معضلات بیماران در بیمارستان های گلستان است که برخی از مخاطبین در موردش با ما صحبت کرده اند و ما نیز در این چند پاراگراف سعی داشتیم این معضل را به مسئولین ذی ربط انتقال دهیم؛ باشد که دیگر شاهد چنین برخورد هایی، نه در بیمارستان های دولتی و نه در بیمارستان های خصوصی نباشیم.

شما مخاطب عزیز نیز، اگر با چنین برخورد هایی مواجه شدید، ذیل همین مطلب با ذکر نام شهر و بیمارستان برایمان بنویسید.

” و أنَّ إلی رَبِّکَ المُنتَهَی”
 آوینی جوان  

انتهاي پيام/