به گزارش گلستان ما، محمد دیلم کتولی به مناسبت فرا رسیدن میلاد فرخنده فرزند گرامی حضرت زهرا سلام الله علیها حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام شعری با موضوع «بی‌مِثل و هَمتا مُجتبی» سرود که تقدیم نگاهتان می‌شود.

در نیمه ی ماه صیام، آمَد به دُنیا مُجتبی
شُد افتخار فاطمه، دنیای بابا مجتبی

آمَد بهشتی چهره‌ای، نامَش حَسَن، خُلقش حَسَن
هَم عالَمی مَحوش شده، امٓید مولا مجتبی

وقتی که آمَداین شُبَر، مُژده رسیده بر بَشَر
دریای رَحمت موج زد، تا آن بُلندا مُجتبی

فرزند حیدر چون پدر، دُنیای غیرت بوده و
از کودکی آموخته، درسَش ز مولی مُجتبی

دیده علی مرتضی، خُرما و نان در نیمه شب
بهر یتیمان می‌بَرد، گردیده شیدا مُجتبی  

دست کریمی داشته، بخشیده مالَش بارها
مولای تقوا پیشگان، سلطان اِهدا مُجتبی  
 
مَرد جهادست این حَسن، صفّین شمشیرش ببین
از پای اَفکندست او، موجی ز اَعدا مُجتبی

محصول باغ هل اَتی، دُردانه زهرا ببین
کانون حِلم و صَبر شُد، بی‌مِثل و هَمتا مُجتبی

هرچند از خون حُسین، شُد زنده دین مُصطفی
آغاز آن صُلح حَسَن، مَرد مُدارا مُجتبی

از کوچه و از میخ دَر،او خاطراتی دارد و
دیده اراذل را زَدند ، اُم اَبیها مُجتبی

هَم ریسمان دَست علی، هَم تیغ قُنفذ دیده و
آتش به دَر اُفتاده و روز مَبادا مُجتبی  

ریزد اگر خون جگر ، در تَشت از زَهر جفا
یعنی حَسَن تَنها شُده،تَنهای تَنها مُجتبی

ماندی اگر تو بی سپاه،با مَکر عمرو عاص ها
گیرد تَقاصت را ولی،مَهدیت فردا مُجتبی

باپَرچم صُلح حَسَن،می آیَدآن پور حُسین
از کعبه سوی قُدس او،امروز و فردا مُجتبی

* شُبَر و شُبیر نام فرزندان حضرت موسی(علیه السلام)هست که معرّب ( عربی آن )حَسَن و حُسین ماست.

انتهای پیام