به گزارش گلستان ما، داود قدنه، فرهنگی و فعال رسانه در یادداشتی نوشت: من یک دانشجو از یک روستای محروم و دور افتاده مرزی، روستایی در فاصله 35 کیلومتری در شرق مراوه تپه، روستای گوگدره هستم.

ترم گذشته 4 واحد از درسم را به دلیل نداشتن اینترنت و شرکت نکردن در کلاس های مجازی دانشگاه، نتوانستم پاس کنم. البته خیلی سعی و تلاش کردم در کلاس مجازی دانشگاه شرکت کنم ولی روستای من اینترنت 3g یا 4g ندارد و با سرعت کم اینترنت در روستا نمی شود وارد سایت اموزش مجازی دانشگاه شد.

هر چه سعی کردم استادم را توجیه کنم؛ نشد که نشد و به دلیل غیبت در کلاس های مجازی دانشگاه 10 نمره عملی من را ندادند و من نتوانستم واحدهایم را پاس کنم.

این ترم هم همین مشکلات را دارم و نمی توانم در کلاس های مجازی دانشگاه شرکت کنم چون روستای من محروم از اینترنت پرسرعت است.

این فقط مشکل من نیست، مشکل همه دانشجویان و دانش آموزان روستای من است که نمی توانند در کلاس های مجازی دانشگاه و در برنامه شاد شرکت کنند.

همه خوشحال هستند که کلاس های دانشگاه ها و مدارس غیرحضوری از طریق اینترنت برگزار می شود و خیلی راحت شده است، هزینه ایاب و ذهاب رفت و امد به دانشگاه کم شده است؛ ولی من ناراحتم چون نمی توانم به دلیل نبود زیرساخت اینترنتی، در کلاس ها شرکت کنم .

از استادان دانشگاه ها در خواست و خواهش دارم مشکلات دانشجویانی که شبیه مشکل من را دارند درک کنند؛ دانشجوی روستایی و محروم از اینترنت پرسرعت را درک کنند.

آرزو دارم هرچه زودتر بیماری منحوس کرونا از بین برود تا دانشگاه ها و مدارس به حالت عادی خود باز گردند تا دانشجویان و دانش آموزان به صورت حضوری از آموزش بهره ببرند.

انتهای پیام/