به گزارش گلستان ما به نقل از آناج، اواخر هفته گذشته نشست کمیسیون مشترک برجام در نیویورک برگزار شد، موگرینی در بیانیه پایانی این نشست اعلام کرد: «همه اعضا موافق بودند که همه طرف‌ها به تعهداتشان عمل کرده‌اند... ایران اعتراضی به نقض عهدها نداشته است.»

آمریکا نه تنها تاکنون به هیچ یک از تعهدات خود پایبند نبوده حتی ترامپ قصد دارد تا روزهای آینده تحریم‌های موسوم به قانون کاتسا را که عملا راه هر گونه مذاکره در مورد برجام را مسدود می‌کند اجرا نماید.

یکی از عجیب‌‌ترین مسایل این نشست عدم اعتراض مقامات ایرانی به نقض عهدها در مورد برجام بوده است، در حالی که در ماه‌های گذشته دولت روحانی و مخصوصا افرادی که مستقیما با برجام در ارتباط بوده‌‌اند اذعان کرده‌‌اند که پس از اجرای برجام هیچ اتفاق قابل توجهی رخ نداده است اما با این حال باز در کمیسیون برجام هیچ گونه اعتراضی نکرده‌‌اند.

حال باید دید که چرا دولت روحانی هیچگونه اعتراضی نسبت به بد عهدی‌‌های آمریکا نداشته و آیا اصلا می‌تواند اعتراضی کند؟

در چند روز گذشته دولتمردان گفته‌های ضد و نقیضی داشته‌‌اند، گاه آهنگ خروج از برجام را نواخته‌اند و گاه گفته‌‌اند که حتی اگر آمریکا بخواهد از برجام خارج شود ما به آن پایبند خواهیم بود و اتحادیه اروپا باید آمریکا را مجاب کند تا از برجام خارج نشود.

با توجه به سابقه همکاری‌‌ها و وابستگی‌‌های اروپا به آمریکا و در رأس آن لابی‌‌های صهیونیستی که تسلط ویژه‌‌ای در کشورهای اروپایی و آمریکا دارند، بعید به نظر می‌‌رسد که اروپا بتواند آمریکا و رژیم صهیونیستی را متقاعد کند و سر آخر این تیم دیپلماسی ایران است که مجبور خواهد شد تا پای عقب بکشد و معلوم نیست این‌بار چه امتیازاتی را برای رهایی از گرداب برجام خواهند داد.

اما موضوع اصلی و اینکه چرا دستگاه دیپلماسی نمی‌‌تواند به صورت قانونی نسبت به نقض مفاد برجام توسط آمریکا اعتراض کند را باید در مفاد 36 و 37 برجام جُست، در ماده 36 برجام آمده است: «چنانچه ایران معتقد باشد که هر یک یا کلیه گروه 1+5 تعهدات خود را رعایت ننموده‌اند، ایران می تواند موضوع را به منظور حل و فصل به کمیسیون مشترک ارجاع نماید. کمیسیون مشترک 15 روز زمان خواهد داشت تا موضوع را فیصله دهد، چنانچه هر عضو معتقد باشد که موضوع پایبندی فیصله نیافته است می‌‌تواند موضوع را به وزیران امور خارجه ارجاع دهد.

وزیران 15 روز فرصت خواهند داشت تا موضوع را فیصله دهند، پس از بررسی کمیسیون مشترک - همزمان با (یا به جای) بررسی در سطح وزیران - خواه عضو شاکی یا عضوی که اجرای تکالیفش موضوع بوده است می تواند درخواست نماید که  موضوع توسط یک هیئت  مشورتی که متشکل از سه عضو خواهد بود بررسی شود.

هیئت مشورتی می بایست نظریه غیرالزام‌آوری را در خصوص موضوع پایبندی ظرف 15 روز ارائه نماید. چنانچه متعاقب این فرآیند 30 روزه موضوع فیصله نیابد ، کمیسیون مشترک در کمتر از 5 روز نظریه هیئت مشورتی را با هدف فیصله موضوع بررسی خواهد کرد. چنانچه موضوع کماکان به نحو مورد رضایت طرف شاکی فیصله نیافته باشد، و چنانچه طرف شاکی معتقد باشد که موضوع، مصداق «عدم پایبندی اساسی» می باشد، آنگاه آن طرف می تواند موضوع فیصله نیافته را به عنوان مبنای توقف کلی و یا جزئی اجرای تعهداتش وفق برجام قلمداد کرده و یا به شورای امنیت سازمان ملل متحد ابلاغ نماید.»

ماده 37 برجام در مورد وظایف شورای امنیت سازمان ملل در برابر بدعهدی آمریکا یا هر عضو دیگر می‌‌گوید؛ «شورای امنیت سازمان ملل متحد می بایست منطبق با رویه‌های خود در خصوص قطعنامه‌ای برابر تداوم لغو تحریم ها رای گیری نماید. چنانچه قطعنامه فوق الذکر ظرف 30 روز از تاریخ ابلاغ به تصویب نرسد، مفاد قطعنامه‌های سابق شورای امنیت سازمان ملل متحد مجددا اعمال خواهند شد.»

ماده 36 و 37 برجام به گونه‌‌ای تنظیم شده که اگر هم ایران اعتراضی کند چیزی دستگیرش نمی‌‌شود، چون طرف مقابل می‌تواند با بازی زمان همه تحریم‌‌ها را به صورت اتوماتیک و بدون دردسر و وفق قطعنامه‌‌های سابق شورای امنیت برگرداند؛ ایران هم به جهت اینکه در اکثر مراکز تصمیم ساز و تصمیم گیر جهانی در اقلیت است نخواهد توانست اعتراض شدیدتری را از خود نشان دهد.

مفاد 36 و 37 برجام یکی از هزاران دلایلی است که منتقدان برجام نسبت به آن اعتراض داشتند و رهبری هم بارها و بارها به دولت روحانی متذکر شد که طرف‌‌های مقابل بدعهد هستند و حیله‌گر، لذا باید تمامی مفاد برجام ریز به ریز مورد بررسی‌‌های کارشناسی قرار گیرد که در آینده مجبور نباشیم امتیاز بدهیم.

البته مجلس شورای اسلامی در این زمینه کمیسیون ویژه‌‌ای نیز نشکیل داد و هم از دستگاه دیپلماسی و هم تیم مذاکره کننده قبلی به مدیریت سعید جلیلی و سایر کارشناسان دعوت کرد، نتایج به دست آمده توسط این کمیسیون که در صحن علنی مجلس نیز به سمع و نظر همگان رسید، حاکی از این موضوع بود که برجام نواقصات بسیاری دارد و عمده مفاد آن به نفع 1+5 و در رأس آنها صهیونیست‌ها می‌‌باشد، اما متأسفانه با فشار برخی‌‌ها من‌جمله رئیس مجلس برجام در عرض 20 دقیقه به تصویب مجلس رسید.

زاکانی نماینده سابق و رئیس کمیسیون ویژه بررسی برجام بارها اعلام کرد که تیم مذاکره کننده در عجله بودند که هر چه سریعتر برجام به تصویب مجلس برسد، زیرا دولت روحانی معتقد بود که بار هر روز تأخیر چند صد میلیون دلار ضرر متوجه کشور است، حتی دولت معتقد بود که ما نباید برای تصویب برجام زیاد مته به خشخاش بگذاریم.

حال در برهه‌‌ی کنونی تمامی راه‌های مقابله با نقض برجام عملا بسته است و باید راهی پیدا کرد که هم برجسب اتهام نقض برجام به ما نخورد و هم دشمن از ما امتیاز نگیرد، زیرا آمریکا با بهانه‌‌های مختلف فقط و فقط در پی سرنگونی نظام اسلامی ایران است، به هر حال آنها زمانی به واسطه‌‌ی بی کفایتی شاه ایران تمام منابع کشور را به تاراج می‌‌بردند و اکنون دست‌‌شان کوتاه نه بلکه کاملا قطع شده است.

تیم مذاکره کننده هم غفلت کرد و هم شتاب‌زده عمل نمود که حاصل آن به فرموده رهبری خسارت محض شد، ایشان در دیدار اخیر خود با خبرگان از فریب آمریکایی‌‌ها پرده برداشته و اظهار داشتند: «باید در این مذاکرات دقت می‌‌‌شد تا این گونه نباشد که هر غلطی که طرف مقابل انجام دهد نقض برجام محسوب نمی‌‌‌‌شود اما هر اقدام ایران نقض برجام محسوب می‌‌شود!»

اگر بخواهیم بی آبرویی و نقض عهد آمریکا را به جهانیان ثابت کنیم کاری بسیار عبس و بیهوده است، زیرا آمریکا و رژیم صهیونیستی پی بی آبرویی را در افکار عمومی جهان به تن خود مالیده‌‌اند، از طرفی خیالشان از «مکانیزم ماشه»در ماده 36 و 37 برجام راحت است.

حال با مشخص شدن بخشی از خسارت محض، کسی که بخواهد برای امتیاز گرفتن در مسئله برجام به اروپا و آمریکا و فشار افکار عمومی دنیا دل خوش کند فکری بسیار احمقانه در سر دارد، تا به امروز دولت روحانی در مورد برجام نه به منتقدین اعتنا کرد و نه منویات رهبری را اجرائی.

گرچه در ماه‌های اول که برجام نتیجه نداده بود دولت و همراهانش خواستند تا همه گناه ها را به گردن رهبری انداخته و طوری جلوه دهند که ایشان در جریان مسائل ریز این معاهده بین المللی بوده اند و اگر هم خسارتی بوده ایشان را شریک کنند، اما این ترفند دیپلماتیک نتیجه نداد و رهبری بارها و بارها مواضع صریح و مشخص خود را بیان نمودند.

انتهای پیام/