به گزارش گلستان ما، «دانشگاه را چه کنم؟ کلاس دارم، از صبح تا عصر سرکارم، باشگاهم را که باید بروم، برنامه دورهمی با دوستانم بهم می ریزد. کلی کار در زندگی دارم فعلا یاد بچه دار شدن هم نمی افتم.»

این دیالوگ یا مشابه آن را شاید بارها از زبان بسیاری از دختران و زنان جوان شنیده باشید. جملاتی که نشان از هزاران دغدغه ریز و درشت مادران عصر حاضر داشته و توانسته جای خود را به تمایلات ذاتی زنان ازجمله حس مادری دهد.

یکی از پدیده هایی که جامعه امروز با آن دسته و پنجه نرم می کند، موضوع کم فرزندآوری یا بی فرزندی است. امری که به عقیده کارشناسان با پیروی مردم از یک سبک زندگی نه چندان درست، در خانواده ها رخنه کرده است. در سال های اخیر در میان بسیاری از زوج های جوان اطرافمان نیز تمایل به بی فرزندی یا بسنده کردن به یک فرزند را مشاهده کرده همیشه هم تعدادی جمله تکراری را به عنوان بهانه شنیده ایم.

داشتن مشغله های فراوان، ادامه تحصیل، حفظ موقعیت شغلی، فعالیت های متنوع، کمبود وقت و مشکلات اقتصادی ازجمله مواردی است که معمولا زوج های جوان خود را با آن قانع کرده و پدیده کم فرزندی یا بی فرزندی را رقم می زنند. اما اگر به برخی تبعات این موضوع که حتی می تواند برای والدین ترسناک هم باشد توجه شود، بهانه های والدین نیز رنگ باخته و تصمیمشان برای انتخاب کم فرزندی تغییر خواهد کرد.

باتوجه به حرکت جمعیت کشور به سمت سالمندی، تجسم تصویر آینده کشور چندان دشوار نخواهد بود. تصویری که نشان از وجود جمع زیادی از والدین سالمند که درتنهایی به سر برده و فرزندی برای حمایت عاطفی و معنوی از آنان وجود ندارد تا چندین دهه آینده می دهد.