به گزارش گلستان ما به نقل از راه دانا؛ آموزش نیروی کار یکی از عواملی است که به سرعت رشد و توسعه اقتصادی کشورها کمک می‌کند. با این حال، اهمیت شغل معلم در بسیاری از کشورها به عنوان آموزش‌دهندگان نیروی کار نادیده گرفته شده و دستمزد آن‌ها در مقایسه با سایر مشاغل به نسبت پایین است.
معلمان تربیت نسلی آینده ساز را بر عهده دارند و فرقی ندارد امروز شما چه شغلی داشته باشید! وزیر و رئیس جمهور و یک مقام عالی رتبه نظامی و سیاسی باشید یا پزشک متخصص و دانشمند و حقوقدانی کار کشته؛ به هرحال افراد جامعه، تربیت شده معلمان هستند. اما واقعیات امروز جامعه ما چیز دیگری در خصوص فرهنگیان و معلمان، چه شاغلان و چه آن‌هایی که بازنشسته هستند به رخ می کشد و آن اینکه منزلت و شأن اجتماعی معلمان با همان ابهتی که در خصوص جایگاه‌شان گفتیم رعایت نمی شود و این قشر فرهیخته سال هاست در گیر و دار معیشت با دغدغه های ذهنی بسیاری دست به گریبان است و این مهم برای ملتی که از دیرباز مهد دانشمندان بوده و جایگاه فرهنگی خاصی در میان ملل دارد بس عجیب و ناگوار است. دستمزد معلم‌ها در ایران همواره یکی از مسائل بحث‌برانگیز بوده.کارشناسان مهم‌ترین مشکلات معلمان را مسائل مالی و تامین نشدن هزینه‌های معیشتی آن‌ها می‌دانند. از این رو وضع اجتماعی حرفه معلمی با کاهش نسبی قدرت خرید در ارتباط مستقیم است.
گوش شنوایی نیست
معلمان سال هاست از دغدغه هایشان گفته اند و حقوق و مزایای عادلانه به نسبت سایر مشاغل در جامعه طلب نموده اند اما انگار گوش شنوایی نیست تا صدای بغض های فروخورده فرهنگیان را بشنود و چشم بینایی تا زخم های نانوشته بر تخته سیاه آموزش و پرورش را حلاجی کند و در این میان باز هم این معلمان هستند که با وجود تمام کاستی ها، عاشقانه بر تارک کلاس درس ایستاده و به نسل آینده آموزش می دهند که چطور سیاست کنند و چطور مشق آبادسازی ایران را بنویسند.
این روزها حال معیشت فرهنگیان خوب نیست؛ بازنشستگان فرهنگی می‌گویند حقوقشان ناچیز است و کفاف زندگی شان را نمی دهد و در روزگاری که هر روز قیمت ها ساعت می زند آن‌ها بیشتر غرق در نداری و مشکلات معیشتی می شوند.
با توجه به اینکه معلمان نقش کلیدی در جامعه دارند و نسل بعد را تربیت می‌کنند، باید از نظر مالی نیز حمایت شوند تا دغدغه دیگری غیر از تربیت نسلی سالم و پویا نداشته باشند. مقایسه ای در مورد میزان درآمد معلمان در “ایران”، “یونان”، “ترکیه” و “فنلاند” شده است که میزان درآمد سالانه آن‌ها را به دلار بیان می‌کند.
در این مقایسه معلمان کشور فنلاند بیشترین میزان حقوق را دریافت می‌کنند که در بازه بین ۳۲ تا ۴۱ هزار دلار است. پس از آن ترکیه قرار دارد که حقوق معلمان آن ۲۶ تا ۳۰ هزار دلار در سال می باشد. یونان در مکان سوم قرار دارد که ۱۸ تا ۳۴ هزار دلار میزان درآمد معلمان آن است. در آخر ایران قرار دارد که سالانه ۶۸۰۰ دلار (با محاسبه دلار ۳۰۰۰ تومانی) به معلمان خود حقوق می‌دهد که اکنون این رقم نیز به نصف رسیده است. البته لازم به ذکر است که میزان خرج و مخارج و تورم در کشورهای موجود ذکر نشده است تا میزان دخل و خرج مقایسه شود. جدول فوق دستمزد معلمان را در کشورهای یاد شده نشان می دهد:
برهمین اساس با چند تن از فرهنگیان بازنشسته گفت‌وگو کرده تا آن‌ها از سطح درآمدهایشان بگویند.
خانم (م.ز) معلم بازنشسته‌ای است که ۶ سال از بازنشستگی‌اش می‌گذرد. او می‌گوید: «حقوقمان بسیار ناچیز است و اصلا جوابگوی احتیاجاتمان نیست و تا اوسط ماه که چه عرض کنم با این اوضاع گرانی یک سوم ماه را بیشتر جوابگو نبوده و تمام می شود.»
معیشت رو به زوال فرهنگیاناین معلم بازنشسته با ابراز تاسف از عدم پاسخگویی مسئولان به مطالبات معلمان می افزاید: «ما که زن هستیم و همسرمان هم کار می کند وضع مان این است وای به حال آن بندگان خدایی که سرپرست خانوار هستند و یک تنه باید در میدان معیشت رو به زوال و حقوق بخور و نمیر فرهنگیان باشند.»
او با بیان اینکه فرهنگیان هیچ موردی برای دلگرمی ندارند، می گوید: « همکاران فرهنگی ناراضی هستند، خود من با ۲۵ سال سابقه کار با مدرک لیسانس ریاضی درمناطق محروم و بدون داشتن سرویس ایاب وذهاب یا حتی حق ایاب و ذهاب، اکنون بازنشسته شده ام و حقوق بازنشستگی ام ۲/۵ میلیون تومان است؛ انصافا برای این سابقه کاری و مناطق محروم و کمترین امکانات خیلی کم است.»
لقمه لقمه پرداخت کردن مطالباتاو با بیان اینکه در دیگر مطالبات فرهنگیان هم وضع به همین منوال است، می افزاید: « سنوات و پاداش پایان خدمت را دوسال طول می‌کشد تا بپردازند و به عبارتی آنقدر لقمه لقمه اش می کنند که اصلا به هیچ دردت نمی‌خورد و این در قیاس با سایر ارگان ها و نهادها باعث خجالت است چرا که در سایر نهادها و سازمان ها پاداش پایان خدمت و سنوات فرد بازنشسته را با اولین حقوق بازنشستگی اش آن هم دو سه برابر فرهنگیان واریز می کنند.»
«م.ز» با بیان اینکه آموزش و پروش قلب یک ملت است و دشمن برای نابودی ملت ها روی امر آموزش و معلمان خیلی برنامه ریزی می کنند، می گوید: « وقتی معیشت معلمان بخور و نمیر است و یک آقای معلم برای گذران زندگی مدام دغدغه و استرس دارد که حالا باید چه کند و به فکر شغل دوم و سوم باشد قاعدتا نخواهد توانست تمام فکر و ذکرش را برای تربیت نسل آینده بگذارد و این کار را از ریشه خراب می کند.»
حقوقی که کفاف هزینه ها را نمی‌کند
آقای «ح.س» که دبیر بازنشسته فیزیک است هم در گفت‌وگو با رسالت عنوان می‌کند: «از حقوق بازنشستگی مان که به هیچ عنوان راضی نیستیم و کفاف هزینه های زندگیمان را نمی دهد و از طرفی با اوضاع اقتصادی کشور قدرت خرید و گذران زندگی را از ما سلب کرده است.»
او با بیان اینکه سن بازنشستگی سن پیری محسوب می شود و برای یافتن شغل دوم جهت گذران مطلوب تر زندگی با مشکل مواجهیم، می افزاید: « در زمان بازنشستگی که بیماری داریم و بچه ها بزرگ شدند و هر کدام هزینه های جداگانه ای چون هزینه های دانشگاه ، ازدواج و تحصیل دارند و خانواده به سبب ورود افراد جدید گسترده تر شده و قاعدتا ما هم هزینه بیشتری داریم، حقوق مان از زمان اشتغالمان کمتر می شود و باید تاکید کنم که دیگر پیر و از کار افتاده هستیم ونمی‌توانیم جای دیگری هم کار کنیم و این ما را از لحاظ معیشت به شدت تحت فشار قرار داده است.»
«ح.س» با بیان اینکه نمی دانم این چه سیاستی است که حقوق بازنشستگی را از زمان اشتغال کمتر می کنند، ادامه می دهد: « این در حالی‌است که در این سن به شرط کمتر عائله مند بودن و نداشتن هزینه های تحصیل و ازدواج فرزندان، بیماری و دارو ودوا دست بردار فردی که سال‌ها خاک گچ و تخته خورده، نیست و بیماری‌های زیادی به سراغمان می آید.»
«نَمیرانه»ای برای فرهنگیان
خانم «ث. ا» معلم بازنشسته ادبیات با لحنی طنز گونه حقوق بازنشستگی فرهنگیان را «نَمیرانه» می خواند و به رسالت می گوید: « این واژه برازنده حقوق بخور و نمیر فرهنگیان است یعنی آنقدری که نمیری و ادامه داشته باشی نه اینکه زندگی کنی…»
او با بیان اینکه عنوان می شود یک ساعت آموزش برابر ۸ ساعت کار اداری است، می گوید: « قاعدتا در چنین قیاسی باید حقوق یک معلم ۸ برابر یک کارمند دولتی در نهادهای دیگر دولت باشد نه اینکه حقوق فرهنگیان به نسبت کارمندان سایر سازمان ها اینقدر کم باشد.»
او با تاکید بر وضعیت بد معیشت فرهنگیان می گوید: « هیچ دلیلی وجود ندارد که فرهنگیان حقوق کمتری دریافت کنند اما تربیت نسل آینده هم به آن‌ها محول شود این کمال بی انصافی است چرا ما در این شرایط به طور حتم نخواهیم توانست از عهده آنچه با عنوان تربیت آینده سازان این مرز و بوم نام برده می شوند، بر بیاییم چرا که آنقدر حواسمان پی تامین مخارج است که تمرکز کافی نداریم.»
آقای «ش. ر» هم با عنوان معلم بازنشسته ریاضی می‌گوید: « سال ها پای تخته سیاه به دانش آموزانم ریاضی تدریس کردم ولی هیچگاه خود را در مقام مقایسه قرار ندادم که چرا فلان سازمان بیش از ما دریافتی دارند اما نصف کار ما را هم انجام نمی دهند.»
درد دل‌های بی جواباو عنوان می کند: «ما برای زنگ تفریح باید پول چایمان را می پرداختیم و هیچ سرویسی با وجود مسافت های طولانی تا مدارس در مناطق محروم نداشتیم و حالا هم باید طعم نداری و فقر را به سبب عدم توزیع عادلانه حقوق و مزایا در میان کارمندان دولت بچشیم.»« ش.ر» می گوید:« این تنها بخشی از مطالبات ماست چنانچه هزینه های بالای درمان و نداشتن بیمه تکمیلی، برقراری عدالت میان فرهنگیان، پرداخت هماهنگ دستمزدها، حل مشکلات معیشتی و فراهم کردن امکانات رفاهی، پرداختن به سلامت روان فرهنگیان، پرداخت وام مسکن، به روز کردن دانش معلمان، حل مشکلات مالی مدارس، تسویه بموقع و کامل پاداش پایان خدمت، تکمیل مدارس نیمه تمام، توجه به مدارس روستایی، توجه به کیفیت آموزش نه درصد قبولی، پرداخت بموقع حق‌التدریس‌ها و بالا بردن عزت و شأن فرهنگیان دیگر موارد مطالباتی ما محسوب می شود.»این تنها بخشی از درد دل فرهنگیان است و همین چند نفر می‌تواند نمونه ای از بی تدبیری های دولت و مسئولان در پرداخت حقوق و مزایای عادلانه میان همه کارمندان دولت باشد، امری که با وجود اعتراضات گسترده فرهنگیان در پس سال‌ها بی‌جواب مانده و هنوز به نتیجه نرسیده است از این رو نگاه ویژه دلسوزان نظام را می طلبد. تا شاید در برابر حقوق های نجومی برخی مدیران و کارمندان سازمانی، دریافتی های ناچیز فرهنگیان هم مورد التفات قرار گیرد. باشد که فرهنگیان به حق مسلم خود برسند و دیگر شاهد ناعدالتی های بسیاری در این زمینه نباشیم.
منبع: رسالت
انتهاي پيام/
نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری گلستان ما در وب سایت منتشر خواهد شد
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد