به گزارش گلستان ما به نقل از راه دانا؛ درحالی که دولت پیشتر در واکنش به منتقدان بیان می کرد که چه آلترناتیو وجایگزینی برای برجام دارند حالا خود به این نتیجه رسیده است که با بازارسازی در منطقه خاورمیانه به نوعی «برجام منطقه‌ای» را کلید بزند.

نخستین سفر «حسن روحانی» رئیس جمهوری ایران به کشور دوست و همسایه عراق دارای ابعاد اقتصادی سیاسی مختلفی است. این سفر دیرهنگام با توجه به اینکه غربی‌ها پس از چندین سال مذاکرات مختلف و طول و دراز بدعهدی خود را در رده‌های مختلف نشان دادند یک گام موثر برای پیشبرد اهداف جمهوری اسلامی ایران بود. درحالی که دولت پیشتر در واکنش به منتقدان بیان می کرد که چه آلترناتیو وجایگزینی برای برجام دارند حالا خود به این نتیجه رسیده است که با بازارسازی در منطقه خاورمیانه به نوعی «برجام منطقه‌ای» را کلید بزند. موضوعی که کارشناسان و منتقدان مختلف پیشتر بارها و بارها به دولت توصیه کرده بود که به جای دوردست ها به کشورهای همجوار و همسایه نظری بیندازد.

در این راستا عراق با گرمی به دیپلماسی خنده لبخند زد و حسن روحانی رئیس جمهور کشورمان نیز خرسندی خود را از روابط اقتصادی تجاری با کشور عراق ابراز داشت.

وی درباره حجم تبادلات اقتصادی با عراق بیان داشت: «امروز روابط اقتصادی ما حدود 12 میلیارد دلار در سال است و این روابط را به‌راحتی در سال‌های آینده می‌توانیم به 20 میلیارد دلار برسانیم. عراق بسیاری از نیازهایش را می‌تواند از ایران تأمین کند، ایران نیز می‌تواند نیازهایش را از عراق تأمین کند.»

درواقع روابط ایران و عراق را می توان در چند حوزه مورد بررسی قرار داد. روابطی که ابعاد مختلف داخلی و جهانی برای کشورمان دارد.

عصبانیت شدید آمریکا از روابط نزدیک ایران و عراق 

درحالی که آمریکایی‌ها با بدعهدی تمام از برجام خارج شدند و حالا بر طبل تحریم‌ها می کوبند مقامات عراقی بیان می کنند که به تحریم های ایالات متحده وقعی نمی نهند و روابط خود را با ایران مستحکم تر می کنند.

اخیرا «برایان هوک» نماینده ویژه امور ایران در وزارت امور خارجه آمریکا از وضع تحریم های جدیدتری علیه کشورمان سخن گفته و بیان می کند: «ایران به دنبال این است که عراق را به یکی از استان‌های خود تبدیل کند.»

وی می افزاید: « ما بیشترین تحریم‌های تاریخ آمریکا را علیه ایران وضع کردیم، این تازه اول راه است و تحریم‌های بیشتری نیز وضع خواهیم کرد. »

واکنش حاکی از عصبانیت هوک به خوبی نشان می دهد که راهی که دولت برای ایجاد مبادلات تجاری سیاسی با کشورهای همسایه و منطقه رفته بسیار درست است. اینکه آمریکایی ها با نزدیک شدن ایران و عراق بیان می کنند که ایران می خواهد عراق را تصرف کند حاکی از نوع نگاه استعمارگرانه کاخ سفید و از سوی دیگر ترس از شکل گیری روابط دوستانه است.

تفرقه اندازی میان کشورهای همسایه در برنامه هژمونیک آمریکا قرار دارد و درواقع منافع کاخ سفید ایجاب می کند که میان کشورهای خاورمیانه همیشه نزاع باشد و خاورمیانه ای برای آمریکایی ها مناسب و مطلوب است که همیشه در آن جنگ و خون ریزی و بی ثباتی وجود داشته باشد. به همین دلیل است که وقتی مقامات بلندپایه ایرانی در بغداد به نشانه همپیمانی و دوستی به گرمی دست یکدیگر را می فشارند، آمریکایی‌ها با ادعاهای عجیب و غریب و حاکی از عصبانیت سعی می کنند این رشته و زنجیر را از هم جدا سازند.

پیام‌های سفر روحانی به غرب 

این موضوع چند پیام بین المللی برای غربی ها و خصوصا اروپایی‌ها که چند ماهی است ایران را معطل راه اندازی یک کانال ناقص مالی کرده‌اند، دارد. اول اینکه ایران منتظر غرب نخواهد بود و غربی ها و بخصوص اروپایی‌ها وقت چندانی برای اینکه با ایران بر سر میز مذاکره به توافق جدی و نه پوشالی برسند ندارد. از سوی دیگر پیام دیگری که این روابط تجاری اقتصادی به غرب می دهد این است که ایران تمام تخم مرغ ‌های خود را در سبد برجام نگذاشته است. از این رو جایگزین‌های دیگری برای برجام وجود دارد.

همچنین نتیچه دیگر این مراودات اقتصادی میان همسایگان این است که ابزار تحریم‌ها و فشار آمریکا و اروپا علیه کشورمان بی اثر می شود، بنابراین ایران با دست پر به پیگیری مطالبات به حق خود از غرب خصوصا در حوزه برجام که بایستی پیگیری شود، می پردازد.

سفر روحانی به عراق الگویی برای پیشبرد اهداف تجاری بین الملل ایران 

از سوی دیگر غرب متوجه می شود که غیر از جغرافیای آنها در جهان جغرافیای تجاری سیاسی قدرتمند دیگری هم وجود دارد که بازیگران منطقه ای و جهانی مانند ایران می توانند در آن فعالیت و نفوذ داشته باشند. با این حال کاستن از التهاب مذاکرات با اروپا یکی از ثمرات بزرگ روابط نزدیک دیپلماتیک و تجاری میان ایران و عراق است. این دو کشور در زمان ظهور تروریست آنهم به وسیله و حمایت کشورهای غربی برای امنیت یکدیگر تلاش کردند و حالا پس از این موضوع می توانند در حوزه اقتصادی و آبادانی در کنار هم باشند.

از سوی دیگر عراق یک الگوی خوب و جدی برای پیشبرد سیاست خارجی و رویکرد جدید دولت برای حضور در جهان بین‌الملل است. به جز عراق، سوریه، لبنان و کشورهای دیگری در حوزه بین الملل وجود دارند که ایران می تواند با بازارسازی و مراودات تجاری اقتصاد خود را سامان ببخشد. این روابط تجاری با توجه به اینکه کشور ایران نیاز به بازارسازی برای کالاهای تولید خود دارد نیز بسیار حائز اهمیت است. بخش های صنعتی و تولیدی کشورمان نیازمند ورود به بازارهای جهانی برای رشد بیشتر هستند و این توانایی هم در کشور وجود دارد که در حوزه تولیدات داخلی به پیشرفت بیشتری دست یابیم.

به هر جهت روابط با عراق و کشورهای منطقه ای دارای ارزش افزوده فراوانی برای کشورمان است که فواید آن در حوزه بین المللی و سیاست و اقتصاد داخلی به وضوح قابل مشاهده است.

امیر حمزه نژاد

انتهاي پيام/