مادری که ظرافتی زنانه در دستانش به چشم نمی خورد، در سرمای طاقت فرسای هوا در کنار خیابان مشغول نونوار کردن کفش های رهگذران است می گوید: زندگی من جای لبخندی ندارد ولی می خندم تا کسانی که عکس را می بینند غمگین نشوند.
به گزارش گلستان ما به نقل از عصراترک، مادر واژه ای کوتاه ولی سرشار از محتوا است، گاه عمق این معنا را می شود در دست های ترک خورده اش، پاها و کمر خمیده اش، خنده تلخش، خستگی های شبانه روزیش، مهربانی و ایثار و از خودگذشتگی اش یافت.
هر ساله روز مادر بهانه ای است تا هدیه ای هر چند کوچک یا بزرگ تقدیم مادرانمان کنیم، اما در این میان مادرانی هستند که زنان سرپرست خانوارند و با صلابتی مردانه برای زندگی و فرزندانشان گام بر می دارند، مادرانی که خستگی را پشت چهره شان پنهان کرده و برای حفظ زندگی شان کمر همت بسته اند و نه سرما و گرمای هوا، نه سختی کار توان حرکت را از آن ها نمی گیرد.
مادری که ظرافتی زنانه در دستانش به چشم نمی خورد، در سرمای طاقت فرسای هوا در کنار خیابان مشغول نونوار کردن کفش های رهگذران است و با درآمد اندکی که دارد زندگی را می گذراند.در مقابل خواسته من که رو به دوربین بخند، می گوید: زندگی من جای لبخندی ندارد ولی می خندم تا کسانی که عکس را می بینند غمگین نشوند.
هر کدام از این مادرانی که در این گزارش مشاهده می کنید دنیایی متفاوت از خستگی ها در پشت صحنه زندگی شان نقش بسته، ولی آن ها با قامتی مردانه در برابر آن ایستادگی می کنند.
و تنها در یک جمله به همه آنها می توان گفت: "مادرم خدا قوت"
انتهای پیام/
© کپی بخش یا کل هر کدام از مطالب گلستان ما با ذکر منبع امکان پذیر است.
نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری گلستان ما در وب سایت منتشر خواهد شد
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد