به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «گلستان ما»، شب یلدا همانند شب عید نوروز، یکی از شب‌های دوست‌داشتنی برای ایرانیان است. زیرا که خانواده‌ها، دور هم می‌نشینند و با گفتگو و خوردن غذاهای ویژه، خوشگذرانی می‌کنند.

در این آئین تاریخی، دو چیز هست که از نگاه اسلام، ارزشمند است. نخست صله رحم یا همان دید و بازدید خانوادهاست که کوچکترها به خانه بزرگترها می‌روند. دوم اطعام یا غذا دادن به دیگران است، هر چند که کم باشد.

این دو کار، فایده‌های زیادی دارند. صله رحم، باعث یادگیری رفتارهای شایسته، رشد روحیه جمعی و اطعام موجب بالا رفتن صفات والای انسانی همچون بخشش و محبت و راهی برای بدست آوردن دل دیگران است.

در دنیای امروز که مشکلات بی‌پولی، باعث شده که سالی یکبار هم، دورهمی و اطعام دادن نباشد، این شب را باید باارزش بدانیم. در چنین شبی، مردم به آرامش می‌رسند زیرا که یکی از نیازهای انسان، دیده شدن در اجتماعات و احساس داشتن پشتیبان است. امیدوارم مردم ما شبی به یادماندنی داشته باشند.

شب یلدا فرهنگ ایران زمین برای تمام ایرانیان

شب یلدا، از زمان غروب آفتاب در آخرین روز پاییز یعنی ۳۰ آذر شروع می‌شود و با طلوع آفتاب در اولین روز زمستان یعنی اول دی به پایان می‌رسد.  

یلدا واژه‌ای سُریانی به معنای زایش و تولد است.

این شب را شب چله نیز گویند به علت شروع چله بزرگ زمستان از فردای آن؛ که دو دوره است:

۱-چله بزرگ از اول دی تا دهم بهمن که اوج سرما یخبندان است.
۲-چله کوچک از دهم بهمن تا اول اسفند.  

آداب و رسوم شب یلدا

آتش روشن کردن در یلدا:
در باور ایرانیان باستان، آتش نمادی از روشنایی و خورشید بوده و برخی نیز آن را برای رفع نحسی اهریمنان روشن می‌کردند و اعتقاد داشتند که حرارت و شعله‌های آتش شیاطین را دور می‌کند.

قصه‌خوانی و مثل گویی در شب یلدا:
در شب یلدا خانواده‌ها دورهم جمع می‌شوند و به شعر و داستان خوانی بزرگ‌ترها گوش فرا می‌دهند. این داستان‌ها بیشتر به فرهنگ هر استان، شهر و قومیت اقوام ایرانی مرتبط است.  

فال حافظ و شاهنامه‌خوانی در شب یلدا:
شب یلدا با شعر و ادبیات کهن ما گره خورده، و اعضای خانواده دور هم جمع می‌شوند و فال حافظ می‌گیرند، سپس شاهنامه‌خوانی می‌کنند و اگر شاهنامه با شیوه نقالی خوانده شود، جذابیتش صدچندان می‌شود. مثل گویی یکی دیگر از آئین‌های شب یلدا است.

چیدمان سفره شب یلدا:
چیدن سفره شب یلدا با انواع خوراکی‌ها و تنقلات یکی از آئین‌های این شب به‌یادماندنی است که شامل آجیل‌های سرخ رنگ، حلواها و شیرینی‌های سنتی و میوه‌هایی سرخ همچون انار و هندوانه و دیگر تنقلات است.

امام علی(ع):  
در آغاز سردی هوا خود را از سرما حفظ کنید و در پایان آن از آن استقبال کنید؛ زیرا سرما با بدن‌ها همان می‌کند که با درختان می‌کند؛ در آغاز (برگ درختان را) می‌سوزاند و در پایان می‌رویاند. (آخر زمستان آزاد بزارید بدن را)

فصل زمستان از لحاظ سردی وتری در اوج می‌باشد و عموم بیماری‌ها از نظر طبیبان از بلغم که خلطی سرد و تَر هست پدید می‌آید، لذا از منظر طب سنتی باید خوراکی‌های گرم و خُشک بخورید تا بدن به تعادل برسد و دچار مرض نگردد.

لذا هندوانه تَبی سرد و تَر دارد و مزاج شخص هم ممکن است سرد باشد، فصل هم سرد!  
آیا با قرار گرفتن این حجم سردی در بدن؛ بدن می‌تواند مریض نگردد؟!  

فرهنگ و طب ایرانی از آتش تا آجیل به رنگ سرخ و از میوه‌های فصل و انجیر خُشک تا خرما و حلواهای سنتی با طب گرم را برای مصرف این شب توصیه می‌کند.  

و اما حرف آخر:  
در این بُرهه از زمان که از بحث اقتصاد گرفته تا جنگ نرم و شناختی_ادراکی دشمن در فضای رسانه‌ای؛ درصدد کاهش صله رحم و کاهش دورهمی‌های خانوادگی و حتی از بین بردن خانواده با فرهنگ ایرانی_اسلامی می‌باشد.

این بزرگترها هستند که می‌توانند با گردآوری خانواده دور هم، هم گرمابخش خانواده و صمیمیت بین اعضای آن باشند و هم در تهاجم فرهنگ غربی، فرهنگ اصیل ایرانی را پاس داشته و به شکل صحیح به نسل بعد منتقل کنند.