به گزارش گلستان ما به نقل از ایسنا، در 12 تیرماه 1367، ناو آمریکایى وینسنس، یک فروند هواپیماى مسافربرى ‏ایران را در خلیج فارس هدف قرار داد و همه 290 سرنشین آن را به شهادت رساند. این خبرى بود که در زمان خودش با بهت فراوان از سوى رسانه‏هاى جهان منتشر شد.

به گزارش فاطر24، بر اساس گزارش‏هاى تکمیل شده بعدى مشخص شد که در 12 تیرماه 1367، یک فروند هواپیماى ایرباس شرکت هواپیمایى جمهورى اسلامى ایران، در پرواز معمولى برنامه‏ریزى شده 655، از بندرعباس به مقصد دبى در حالى که هنوز سقف پرواز مورد نظر را به دست نیاورده بود بر فراز آب‏هاى سرزمینى ایران و در آب‏هاى اطراف جزیره هنگام، به دلیل شلیک دو موشک از ناو آمریکایى وینسنس سقوط کرد و تمامى 290 نفر مسافر و خدمه آن به شهادت رسیدند. 118 نفر از این مسافران بى‏گناه، زن و کودک بودند.

همچنین 20 هندى، یک ایتالیایى، شش پاکستانى، سیزده نفر تبعه امارات و شش یوگسلاو نیز در میان مسافران هواپیما دیده مى‏شد.

مرورى بر جریانات پیش آمده، واقعیت این اقدام وحشیانه آمریکا را آشکار می کند:

**یکشنبه دوازدهم تیرماه 1367 بندرعباس‏

هواپیماى ایرباس 300 متعلق به هواپیماى جمهورى اسلامى ایران در فرودگاه بندرعباس به زمین نشست و طبق برنامه پیش‏بینى شده، قرار بود این هواپیما با شماره پرواز 655 با دویست و نود سرنشین (156 مرد، 53 زن، 57 کودک 2 تا12ساله و8 کودک زیر دو سال و 42 نفر با ملیت هاى یوگسلاو، پاکستانى، هندى، عرب و 16 خدمه پروازى) در ساعت 10 صبح به مقصد دوبى پرواز کند.

**ساعت 9صبح (خلیج فارس)

تعدادى از قایق‏هاى تندروى سپاه پاسداران انقلاب اسلامى که مشغول گشت‏زنى ‏در جنوب قشم بودند، با تهاجم نیروهاى آمریکایى مواجه شدند. رزمندگان دریادل اسلام بلافاصله به مقابله با نیروهاى آمریکایى مستقر در ناوها مى‏پردازند. در جریان این درگیرى، چند فروند چرخبال آمریکایى برفراز قایق‏های تندرو به پرواز درآمده و به سوى آن‏ها شلیک مى‏کنند.

دلاورمردان سپاه اسلام، همزمان با مقابله با ناوهاى آمریکایى به آتش چرخبال ها نیز پاسخ مى‏دهند و در این درگیرى یک فروند چرخبال آمریکایى مورد هدف قرار گرفته و به قعر آب‏هاى نیلگون خلیج‏ فارس سقوط میکند.

**ساعت 10 صبح (بندرعباس)

هواپیماى جمهورى اسلامى ایران پرواز 655 با 15دقیقه تأخیر در ساعت 10:5 از برج مراقبت فرودگاه بندرعباس تقاضاى پرواز کرد، مدت پرواز تا دوبى 30 دقیقه و حداکثر 14 هزارپا تعیین شد.

در ساعت 10:17 دقیقه، هواپیماى ایرباس 300 به پرواز درآمد.

دقایق نخستین پرواز و مراحل اوج‏گیرى تا ارتفاع 12 هزارپایى مطابق طرح پرواز انجام شد و خلبان به طور پیوسته با برج مراقبت فرودگاه بندرعباس و مرکز کنترل راههاى هوایى ایران و امارات تماس داشت.

در خلیج فارس ناوجنگى آمریکایى «وینسنس» که در تاریخ هفتم خرداد از بندر «سان دیه گو» وارد خلیج‏فارس شده بود، به قصد یک ماجراجویى هوایى به آب‏هاى مرزى ایران نزدیک شد.

«ایچنرمارک» قلب این رزم‏ ناو به شمار میرفت.

وظیفه اصلى آن، کشف هدف هاى پرنده، اعم از موشک، هواپیما و پردازش اطلاعات، تعقیب صدها هدف به طور همزمان و کنترل آتش آن‏ها بود، هم‏چنین این رزم‏ناو به موشک‏هاى‏زمین به هوا با برد 408 کیلومتر نیز مجهز بود.

چند لحظه پیش از ورود هواپیماى ایرباس 300 به منطقه کنترل هوایى امارات، در محلى به نام «مولبیت»، خلبان به مرکز کنترل هوایى کشور اطلاع داد که قصد دارد به 14 هزارپایى صعود کند.

** ساعت 10:22دقیقه (خلیج‏فارس)

در این لحظه ناو وینسنس که خود را به بهترین و نزدیکترین موقعیت رسانده بود، به دستور ناخدا «ویل راجرز»، فرمانده ناو، موشک استاندارد 2 به سوى پرواز 655 شلیک کرد.

ناگهان هواپیما از صفحه رادارهاى زمینى محو شده و در طوفانى از دود و آتش به پهنه آب‏هاى نیلگون خلیج‏فارس فرو رفت.

با عدم اطلاع از سرنوشت هواپیما، برج مراقبت فرودگاه بندرعباس، در تماس با دوبى، پیگیر سرنوشت پرواز 655 شده ولى آن‏ها اظهار بی ‏اطلاعى کردند.

بلافاصله ستاد تأمین استان هرمزگان وضعیت اضطرارى اعلام و فعالیت خود را آغاز کرد.

با شناسایى دقیق محل سقوط، چرخبال ها و شناورها به موقعیت 26و42 عرض شمالى و56 درجه و3 دقیقه طول شرقى منتقل شدند.

بلافاصله پس از این جنایت هولناک، مقامات آمریکایى اعلام کردند که یک فروند هواپیماى اف 14 جمهورى اسلامى ایران را مورد هدف قرار داده‏ اند.

پس از روشن شدن نوع هواپیما، آمریکایی ها سعى کردند تا به نحوى وانمود کنند که در این مورد مرتکب اشتباه شده ‏اند، اما شواهد بعدى، این نظر آنان را کاملاً مردود جلوه داد.

مقامات نظامى آمریکا اعلام کردند که هواپیماى ایرباس در خارج از دالان هوایى پرواز مى‏کرده و رزم‏ناو آمریکایى نیز هفت ‏بار اخطار رادیویى برای ‏هواپیماى ایران مخابره کرده ولى جوابى دریافت نکرده است!

این ادعا کاملا غیر قابل قبول بود، زیرا: قطعات متلاشى شده هواپیما و اجساد سرنشینان آن در سطح وسیعى از آب‏هاى سواحل جنوبى جزیره هنگام، درست در داخل آب‏هاى ایران پراکنده شده بودند.

این محل درست در زیر مرکز دالان هوایى بین‏المللى بندرعباس دوبى (آمبر56) قرار دارد و نشان مى‏دهد که هواپیما درست در مسیر پیش‏بینى شده در حال پرواز بوده است و همانطور که چهار سال بعد روزنامه «نیویورک تایمز»، در گزارشى که حاوى چندین نکته تازه بود، گفت که ناو وینسنس در آب‏هاى فلات قاره ایران بوده است نه در آب‏هاى بین‏المللى و پنتاگون (وزارت دفاع آمریکا) در آن زمان بر این حقیقت سرپوش گذاشته شده است.

ضمن آن که هواپیماى مسافربرى ایرباس از نظر حجم، شکل، اندازه و توانایى پرواز کاملاً با هواپیماى اف 14 متفاوت است.

در همین حال با توجه به ارتباط کلامى و ارتباط ناوبرى هر هواپیماى بازرگانى و مسافربرى، ناو آمریکایى‏ مى توانست به راحتى با شنیدن مکالمات خلبان به ماهیت هواپیماى ‏مسافربرى پى ‏ببرد.

اساسا در همان زمان و بعدها دلایل روشن بسیارى بر دروغ گویى مقامات آمریکایى ارایه شد چنانچه هنگامى که در شهریور 62 یک هواپیماى بوئینگ 747 شرکت هواپیمایى کره‏ جنوبى .

در حالى ‏که با 269 مسافر از مسیر عادى خود منحرف شده بود و حدود 500 کیلومتر مسافت را زمانى نزدیک به دو ساعت در داخل خاک شوروى سابق طى کرده بود، به دلیل بى‏توجهى به اخطارهاى مکرر هواپیماهاى شکارى این کشور توسط سیستم دفاع موشکى‏ شوروى سرنگون شد.

در این ماجرا «ریگان» ابراز عقیده کرد که هیچ مطلبى نمى‏تواند توجیه‏کننده سرنگون ساختن یک هواپیماى غیرمسلح باشد.

وى اعلام کرد:شوروى (سابق) با حمله به یک هواپیماى مسافربرى، دست به یک عمل تروریستى زده است و یکى از اعضاى کمیته امور خارجه مجلس آمریکا، دولت این کشور را به مقابله به مثل ترغیب کرد.

در هر حال آمریکایی ‏ها به ‏صورت جسارت ‏آمیزى دلایل این جنایت خود را بیان و تأکید کردند که هدف آمریکا از ساقط کردن هواپیماى ایرباس ایران، وادار کردن جمهورى اسلامى به پذیرش صلح و پایان جنگ تحمیلى بود، چنان‏ که رونالد ریگان، رئیس جمهور وقت آمریکا در این زمینه اظهار داشت: «این فاجعه (سقوط هواپیماى مسافربرى ایران از سوى آمریکا) ضرورت دست‏یابى به برقرارى صلح را با حداکثر شتاب، دو چندان ساخته است» به عبارتى هدف آمریکا رهاندن گریبان صدام جنایتکار از دستان پرقدرت رزمندگان اسلام بود.

رفتار مزورانه آمریکا در این میان نیز قابل مطالعه است.

از یک سو،رونالد ریگان، رئیس جمهور وقت آمریکا، در اعلامیه‏اى، با اظهار تأسف از این رویداد تلخ، به سرنگون شدن هواپیماى مسافربرى ایران اعتراف کرد، ولى اقدام ناو آمریکایى را عمل دفاعى بجا دانست و مدعى شد هواپیماى ایرباس ایرانى در حال کاهش ارتفاع و شیرجه رفتن به سوى ناو آمریکایى بوده است.

از سوى دیگر، به فرمانده ناو وینسنس که موجب سقوط هواپیماى مسافربرى ایران شده بود نشان افتخار داد و بر جنایت او مهر تأیید زد.

این تناقض آشکار، از عوام فریبى ریاکارانه دولت آمریکا و نیات شوم سردمداران این کشور خبر مى‏داد.

عوام فریبى و جنایتکارى‏اى که همچنان ادامه داشته و در ذات حاکمیت آمریکا نهادینه شده است.

سخن آخر

جنایت وحشیانه آمریکائیها چنان زشت و فضاحت بار بود که اکثر دولتهای جهان و بسیاری از مجامع بین المللی در مورد این فاجعه در خلیج فارس اظهار تاسف کرده و آن را محکوم ساختند. با مروری به روزنامه های آن زمان کاملا مشخص می شود که تمامی افراد، رسانه‌ها و مقامات بین‌المللی غیر وابسته به قدرتهای استکباری نسبت به آن اعلام انزجار کرده و این اقدامات را یک جنایت جنگی خواندند. فاجعه هواپیمای ایرباس جلوه‌ای از تلاش آمریکائیها برای انتقام‌گیری از جمهوری اسلامی ایران به خاطر شکستهایی بود که آنان در سیاستهای منطقه‌ای خود از نظر سیاسی و نظامی از سوی ایران متحمل شده بودند.

انتهای پیام/