به گزارش گلستان ما، عربیار محمدی کارشناس ارشد مدیریت استان گلستان در یادداشتی نوشت: اصولاً فلسفه‌ی برگزاری انتخابات بر مردم‌سالاری یا جمهوریت نظام اسلامی دلالت دارد. انتخابات مستقیم دقیقاً همین نوعی است که در جمهوری اسلامی ایران و برای انتخاب اعضای شوراهای اسلامی شهر و روستا، نمایندگان مجلس شورای اسلامی و ریاست جمهوری اسلامی در چهار دهه عمر نظام، ساری و جاری بوده است.

در این روش بدون‌واسطه و مستقیم، آراء و نظر آحاد مردم مورد توجه نظام قرار می‌گیرد و در واقع، معنی‌اش این است که نظام اسلامی باید با نظر خود مردم و در چارچوب تعالیم عالیه و پیشرفته‌ی اسلام، اداره شود. البته انتخاب رهبر نظام با توجه به شرایطی که برای انتخابش در قانون اساسی آمده است، اگر اجماع عمومی بر آن وجود نداشته باشد، از حیطه‌ی تشخیص مستقیم مردم به دلیل تخصصی بودن خارج است و در دو مرحله انجام می شود.

از همان ابتدای امر، مردم از یک سو نیاز به مشورت، تحقیق و تحلیل وضعیت داوطلبان داشته‌اند و از دیگر سوی، افراد و گروه‌های مختلف بنا به منافع فردی، گروهی و جناحی خود در این دایره وارد شده‌اند، گاه مشورت‌های خیرخواهانه و درست ارائه می‌نموده‌اند و در اغلب موارد مردم را ترغیب به قطبی‌شدن در قالب محل جغرافیایی زندگی، دین، مذهب، قومیت و در جوامع کوچک‌تر نظام طایفگی سوق داده و نهایتاً رأی و نظر آنان را مصادره کرده‌اند.

در همین رابطه می‌خواهیم نگاهی به راه‌های تشخیص اصلح داشته‌باشیم: 
اولین راهی که در پیش رو داریم، راه تحقیقی و تحلیلی در انتخاب گزینه‌ی مورد نظر انتخابات می‌باشد. یعنی این‌که خودمان تحقیق و جست‌وجو کنیم و با در نظر گرفتن سوابق و نقطه‌نظرات شخص، تحلیل کنیم که وی تا چه حد ملاک‌های اصلح را داراست؟

دومین روش که اصطلاحاً به آن تقلیدی گفته می‌شود، آن است که به نظر معتمدانِ مطلع اکتفا کنیم. افراد با بصیرت دیگر که از شخصی اعلام حمایت بکنند و ما نیز به جهت اعتمادی که به ایشان داریم، به نظرشان بسنده کنیم. پشتوانه‌ی این شیوه، قاعده‌ی عقلیِ «رجوع جاهل به عالم» است.

سومین روش، روش تلفیقی تحقیقی و تقلیدی است. یعنی علاوه بر این‌که خودمان به اطلاعاتی در اثر جست‌وجو و تحلیل دست یافتیم، به نظرات معتمدان و بزرگان نیز اعتنا کنیم و از مجموع این دو، یک نتیجه‌ای بگیریم.
به‌طور کلی شیوه‌ی تحقیقی، دقیقاً منطبق بر فلسفه‌ی انتخابات که رشد فکری آحاد جامعه و بالارفتن قدرت تشخیص و بصیرت آنها می‌باشد، تکیه دارد.

از سویی به‌رغم وجود بسترهای اطلاعاتی رسانه‌ای وسیع اینترنتی، خیلی از اطلاعات در دست‌رس عموم مردم قرار ندارد، خصوصاً از چندوچونِ برخی اخلاقیات و روحیات و رفتارهای شخصیتی، یا برخی پرونده‌های قضائی و سیاسی نمی‌توان اطلاع یافت، بنابراین ایجاب می‌کند تا از نظر صاحبان تخصص و تحلیل‌گران سیاسی مورد اعتماد، استفاده کنیم.

 حال با توجه به شرایط جامعه ی ما بهتر نیست کار رو به نسل جوان ، با انرژی ، پر نشاط  سپرد.

انتهای پیام/