به گزارش گلستان ما به نقل از رادکانا، در تعریف فرهنگ آمده که فرهنگ شامل اعتقادات، ارزشها و اخلاق و رفتارها و همچنین آداب و رسوم و عرف یک جامعه می باشد.

همچنین فرهنگ به عنوان «عاملی که به زندگی انسان معنا و جهت می دهد» شناخته می شود.

از سوی دیگر فرهنگ، مجموعه ای است از فضایل و هنرها و آداب و دانش ها و معارف و کلیه نیروهای اخلاقی و روحی که بشر را از حالت بدوی و ابتدایی خارج ساخته و به سوی کمال معنوی سوق می دهد، می باشد.

حضرت امام خمینی (ره) اساس جامعه را در فرهنگ آن می داند و ضمن پذیرش نیازهای مادی و اقتصادی به عنوان یکی از ابعاد وجودی انسان، نقش فرهنگ را تعیین کننده و امور دیگر را تابعی از آن می شناسد.

در مطالعات اندیشمندان نیز آمده که فرهنگ همیشه با ساختار سیاسی آن جامعه در ارتباط بوده است.

آنان معتقدند مردم در جوامع پیشرفته، نقش فعالى در سیاست ایفا مى‏ کنند و از فرهنگ سیاسی آن جامعه آگاهى دارند و با آنکه از حقوق و وظایف خود نیز مطلعند، ولی تحت تاثیر ابزارهای سیاسی آن جامعه قرار می گیرند و دچار انحراف فرهنگی خصوصا در تشخیص خوب از بد می شوند.

حضرت امام خمینی (ره) فرمودند:

“بی شک بالاترین و والاترین عنصری که در موجودیت هر جامعه دخالت اساسی دارد، فرهنگ آن جامعه است.

اساسا فرهنگ هر جامعه، هویت و موجودیت آن جامعه را تشکیل می دهد و با انحراف فرهنگ، هرچند جامعه از بعدهای اقتصادی، سیاسی، صنعتی و نظامی قدرتمند و قوی باشد ولی پوچ و پوک و میان تهی است.

همچنین فرمودند:

“فرهنگ مبدا همه خوشبختیها و بدبختیهای ملت است، اگر فرهنگ ناصالح شد این جوانهایی که تربیت می شوند به این تربیتهای ناصالح، اینها در آتیه فساد ایجاد می کنند. . . “.

حضرت امام خمینی (ره) ریشه تمامی معضلات جامعه را در بیماریهای فرهنگی می دانستند، کرارا گوشزد می کردند که آفات فرهنگی سموم کشنده ای هستند که سیاست و اقتصاد جامعه را هلاک می کنند.

یکی از این آفات و انحرافات فرهنگی در زمان انتخابات خصوصا در انتخابات شورای شهر، شکل می گیرد که از طرف برخی کاندیداها سر می زند و همه فضایل و هویت وجودی جامعه را تحت تاثیر قرار می دهد که در زیر به چند نمونه آن اشاره می کنیم:

1- ثبت نام افراد مختلف در انتخابات گوناگون بدون داشتن هیچگونه کارنامه قابل قبول که خود نوعی بی فرهنگی است.

2- تبلیغات های آن چنانی با هزینه های گزاف و غیر قابل ملموس که نوعی نوکیسه گی فرهنگی است.

3- وعده و وعیدهای غیر کارشناسی و بعضا غیر فابل اجرا که از لمپین های فرهنگی سر می زند.

4- بهره گیری و سوء استفاده از نیازهای امروزی جامعه به نفع خود جهت اخذ رای که مصداق انحطاط فرهنگی است.

5- عدم شفاف سازی مسئولیت های گذشته توسط برخی کاندیداها و اعضای شورای قبلی به مردم که مصداق فرار از فرهنگ اسلامی است.

6- عدم احترام به شعور مخاطبان در زمان انتخابات خصوصا در ارائه برنامه کاری قابل اجرا که ناشی از کمبود فرهنگی در افراد است.

7- و …..

بنابراین می توان گفت فرهنگ با سیاست و نیازهای مادی و اقتصادی جامعه در تقابل بوده است و همیشه سیاست و سیاسیون و افرادی که دچار نقصان فرهنگی هستند با بهره گیری از نیازهای جامعه، فرهنگ آن جامعه را به چالش کشیده و جامعه را دچار بیماری فرهنگی می کنند.

این ها همه از انحرافات فرهنگی است، حضرت علی (علیه السلام) جامعه ای را مطلوب و با فرهنگ می داند که افراد آن از ویژگی های والای انسانی برخوردار بوده، کلیه اعمال، افکار و نیات آنان در راستای همان هدفی باشد که به خاطر آن آفریده شده و در حقیقت به خاطر همان کنار هم گرد آمده اند.

به عبارت دیگر، جامعه مطلوب مجموعه ای از افراد مؤمن، متعهد، عادل و عالم است که مصداق آیه (وَالَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ) (بقره 82) می باشند; یعنی هم به تعالیم اسلامی ایمان آورده اند و هم نظام ارزشی و رفتاری این دین مقدس را چه در زمینه اخلاق و چه در زمینه های دیگر به کار بسته اند.

در جامعه امروز ما و در زمان انتخابات، برخی از نامزدهای محترم خصوصا در مورد کسب کرسی شورای شهر، که همانا بازیگران میدان سیاست هستند با بهره گیری از نیازهای معیشتی مردم، جامعه را دچار چالش می کنند.
آنان با سوء استفاده از نیاز اقشار مختلف جامعه، تمامی ارزش ها و فضایل انسانی را مورد هجمه قرار می دهد.

همانطور که مواردی همچون آداب معاشرت با یکدیگر، نحوه رانندگی خود و دیگران و حتی نحوه خوردن و آشامیدن را ناشی از قرهنگ یکدیگر می پنداریم، بایستی به علت ثبت نام و نحوه تبلیغات نامزدهای انتخابات و طرفدارانشان و شعارها و وعده های انتخاباتی آنان از یک سوء و از سوی دیگر نحوه نگرش رای دهندگان به برنامه و رفتار این روزهای نامزدها در مقایسه با قبل از کاندید شدن نامزدها و تصمیم گرفتن برای رای دادن به افرادی که فرهنگ و شعور ما را به چالش نکشند، بر پایه تقوی الهی نیز، از فرهنگ آن جامعه سرچشمه می گیرد.

امیرالمؤمنین در وصیّت خود می‏فرماید:

«علیکم بتقوی اللّه‏ و نظم امرکم»؛ یعنی باید انسانها در رفتار و کردار و گفتارشان باتقوا باشند.

داشتن تقوی یعنی داشتن تعهّد و فرهنگ اسلامی. یعنی انسانها باید تعهدگونه برخورد کنند؛ خواه نامزد های انتخاباتی باشند خواه رای دهندگان.

از نظر اسلام، فرهنگ جامعه ‏ای مترقّی است که افراد آن متعهّدانه با مسائل برخورد کنند؛ چه مسائل فردی و شخصی و چه مسائل اجتماعی، سیاسی و غیرسیاسی. و این مورد هم برای کاندیداهای محترم و هم عموم شهروندان صادق است.

متاسفانه این بیماری فرهنگی در هر دوره از انتخابات بیشتر بروز پیدا کرده است و بطوری که به یک سنت تبدیل شده است و همگان خود را لایق حکومت داری می دانند و این مورد ایجاد نشده است مگر آنکه تقوای الهی کمتر دیده شده است.

و آنچه در این میان به خطر افتاده است فرهنگ درست بودن، درست تشخیص دادن، درست کار کردن و … است و کسانی هستند که می توانند در مقابل این انحطاط فرهنگی بایستند مانند فقیهان، فرهیختگان، نخبگان و بزرگان شهر، که می توانند جلوی نابسامانی های فرهنگی زمان انتخابات را بگیرند و جامعه را به سوی تعالی رهنمون سازند.

امام هشتم ثامن الحج (ع) می فرماید:

«لا یستغنی أهل کل بلد عن ثلاثه یغزع الیه فی امر دنیاهم و آخرتهم ، فأن عدموا ذلک کانوا همجا فقیه عالم ورع و أمیر خیر مطاع و طبیب بصیر ثقه»

«اهالی هیچ شهری از سه طبقه، در راه تامین امور دنیا و دین خود بی نیاز نیستند هر جا که مردم فاقد این سه طبقه باشند، زندگی آنان، زندگی حشرات وحیوانات است نه زندگی انسان:

اول: فقیهی که دارای علم و تقوی باشد،

دوم: زمامداری که خیرخواه و فرمانروا باشد،

سوم: طبیبی که در کار خود بصیر و مورد اعتماد مردم باشد.»

در خاتمه باید گفت فرهنگ در واقع توسعه دانش و بینش و فراگیری تقوا در جامعه است.

اینها ارکان اساسی و وجوه تمایز فرهنگ اسلامی از دیگر فرهنگهاست.

اگر جامعه‏ ای با این برداشت و برنامه ‏ای که اسلام ترسیم کرده بخواهد حرکت کند، یک حرکت پیشرفته و شکوفا و مایه آبادانی زمین خواهد داشت.

به امید شکوفایی و آبادانی سرزمین با فرهنگ اسلامی عزیزمان، با انتخاب افراد با فرهتگ متقی. ان شاءالله

یا حق

رئوف مازندرانی/ کارمند دانشگاه گلستان

انتهای پیام/