به گزارش گلستان ما ؛ ایمان مظفری که اخیرا به عنوان رئیس سازمان فرهنگی ورزشی شهرداری گرگان منصوب شده در همایشی که درشیراز برگزار شد ، گویا توفیقاتی حاصل کرده که ماحصل آن تحت عنوان یادداشتی در یکی از رسانه های محلی منتشر شد.

مظفری در این یادداشت یادآور شده که "واقعا شهرداری ها تا کجا باید پیش بروند و به کدام درد از دردهای جامعه بپردازند؟ کدام را در اولویت قرار دهند؟ و به کدام انتظار و نیاز توجه کنند؟نیاز های جامعه؟ نیازهای دستگاه رسمی و دولتی؟ نیاز های شهروندان کوی و برزن؟و بالاخره به چه میزان بودجه های خود را سرازیر نمایند و به کجا؟

هم اکنون سازمان فرهنگی ورزشی شهرداری گرگان همچون سایر شهرداری های کشور از این خلا و بحران ایجاد شده رنج می برد. نیاز ها بسیار گسترده و انتظارات هم بیشمار شده اند.

وی ادامه داد: از حمایت در رهسپار شدن یک هیات مذهبی به سفر زیارتی تا تورهای گردشگری گرگان شناسی برای مسافرین ورودی به شهر، از برگزاری رقابت های ورزشی بین همکاران  تا برگزاری مسابقات سوپرلیگ بسکتبال کشور، از حمایت تک ورزشکاران اعزامی به مسابقات ملی تا حمایت و مساعدت مستقیم مالی به بیش از ٤٥ هیات ورزشی، از خرید چند نسخه کتاب از یک نویسنده تا حمایت از پروژه های فیلمسازی هنرمندان گرگانی، از حمایت از انجمن های غیر دولتی در محلات تا ایجاد و گسترش مراکز فرهنگی مانند خانه های فرهنگ، از مساعدت و کمک به ورزش نوجوانان در زمین های خاکی شهر تا ایجاد و گسترش سالن های ورزشی و .... واقعا ما کجا ایستاده ایم؟

سخن ما با اقای مظفری رئیس سازمان فرهنگی ورزشی شهرداری گرگان نیز اینست که براستی ما کجا ایستاده ایم ؟

در جاب به این سوال باید عرض کرد که خشت اول شهرداری ها به لحاظ چینش نیروی انسانی بد چیده شد یعنی چون همگان شهرداری را به عنوان نظافتچی شهر می شناختند ، سطح سواد افرادی که استخدام شدند خیلی پایین بود و در طول زمان و با توسعه فعالیتهای شهرداری و عدم کشش فکری برخی کارکنان این اختلافات به وضوح دیده شد.

حتی در انتخاب رئیس سازمان فرهنگی شهرداری گرگان نیز یک سال وخورده ای دنبال یک نیروی فرهنگی از داخل مجموعه شهرداری(با اصرار صادقلو شهردار گرگان) بودند تا بتوانند فعالیتهای فرهنگی شهر را سامان دهد تا اینکه بالاخره چنین فردی یافت نشد و نتیجتا معاون فرهنگی این سازمان یعنی آقای مظفری که نوازنده نی و نویسنده چند تا مقاله بوده را به این سمت منصوب کردند.

اینکه مدیران فرهنگی ورزشی ما کجا ایستاده اند ، سوالی است که ابتدا خود آقای مظفری باید بدان پاسخ بگوید که چرا در حالی که هجمه رسانه های اروپایی و توهین روزنامه شارلی ابدو به پیامبر اعظم (ص) را شاهد بودیم و در همان زمان در روزهای آغازین دهه فجر قرار داشتیم و الزاما سازمان فرهنگی ورزشی گرگان بخاطر این دو رویداد مهم می بایستی سمت وسوی آن به این طرف باشد ناگهان مشاهده می کنیم که آقای مظفری طی مصاحبه ای به بیان برنامه های روز گرگان که 8 ماه بعد برگزار می شود اشاره می کند .

این نشان می دهد که خود مدیران فرهنگی ما لحظه شناس نبوده وبصیرت لازم را در مواجهه با پدیده های اجتماعی ندارند و تحت تاثیر کانون های محفلی که انها را مدیریت می کند قرار دارند و یا اصلا در این وادی ها سیر نمی کنند که بخواهند خلاقیتی از خود نشان دهند.

نکته دیگر اینکه اگر شهرداری ها امروز در برابر خواسته ها و نیازهای شهرداری مانده اند بخاطر اینست که برنامه ریزی و نیاز سنجی ندارند . سازمان فرهنگی ورزشی شهرداری گرگان امسال 3 میلیارد و 800 میلیون تومان بودجه داشت که بیش از 1 و نیم میلیارد آن صرف بسکتبال شد .

بسکتبالی که فقط 3 ماه در طول امسال جریان داشت و فرصت ها مثل برق و باد گذشت و پول بیت المال که مفت هدر رفت ، خب ؛ با این پول نمی شد کلی کار فرهنگی کرد و نیازهای فرهنگی مردم شهر را پاسخ گفت !

جناب آقای مظفری ؛ مشکل سازمان فرهنگی ورزشی شهرداری گرگان بودجه و پول نیست ؛ مشکل اصلی بی برنامگی ، عدم شناخت دغدغه های فرهنگی و تعصب بیجا و خرج های بیهوده بر روی ورزشی است که مانند سایر ورزشها ست اما به هیچ ورزش دیگری اینقدر توجه نشده است  و این موضوع باعث له شدن ورزشکاران ممتاز زیادی در شهر گرگان شده که به بهانه واریز شدن بودجه به حساب بسکتبال نتواستند پیشرفت کنند.

متاسفانه جنابعالی به عنوان مدیر این سازمان ، هر روز روی طبل توخالی بسکتبال و روز گرگانی که معلوم نیست ریشه اش چیست و کلی مخالف در شهر گرگان دارد ، می کوبید و پیداست که با این روش به جایی نمی رسید ، نیاز نبود تا شیراز بروید و ببینید کجای کار ایستاده اید ، اگر کمی به دغدغه های اهالی فرهنگ و هنر گوش می کردید متوجه این قضیه می شدید !

عماد   محمدرضا پور