سلام. ایام بر شما مبارک.

حال شما چطور است؟ این روز ها چه می کنید؟

سلام. ممنونم. من وقتی خوبم که درد بیشتر با من باشد. وقتی درد بیشتری دارم دعای بیشتری برای دیگران می کنم. عشق برای من این است که سرفه های من قطع نشود.

هیچ وقت از برای از دست رفتن روز هایی که می شد بهتر نفس بکشید و سلامت زندگی کنید، پشیمان و ناراحت نمی شوید؟

به هیچ وجه به این موضوع حتی فکر هم نمی کنم. احساس می کنم هر لحظه از ثانیه های دفاع مقدس، کلاس عشق و دوستی با خدا بود. این گوشه ای از جنگ احد است که برای بازماندگان آن هم آیه ای نازل می شود و منتظران شهادت نام می گیرند. من خدا را شاکرم.

این حرف که درد و رنج برای انسان شیرین باشد کمی دور از درک است!

شما وقتی می خواهید به ارتفاعات بروید، به پاهایتان فشار می آید و گرمایی که وجود دارد را برای رسیدن به هدف تحمل می کنید. برای رسیدن به خدا هم باید سختی کشید.

اتفاقا اصلا هم سخت نیست. وقتی به هدف رسیدید عشق می کنید و همه سختی ها و رنج ها فراموش می شود. وقتی دو رکعت به نیت دیگران می خوانم، آلام و درد هایم از بین می رود. تسکین الا به ذکر الله.

روز های فتح خرمشهر کجا بودید؟

من بعد از عملیات به گروه رسیدم. در مسجد جامع خرمشهر نماز خواندیم و هنوز توپ و ترکش ها مهمان آن جا بود. آن ترکش ها هم نوعی ذکر خدا بود.

برای شما آرزوی موفقیت داریم. انشاالله شفا پیدا کنید. التماس دعا.

از شما ممنونم. شما دعا کنید سرفه های من قطع نشود. من هم دعا می کنم شما هیچ وقت طعم سرفه را نچشید.

انتهای پیام/