به گزارش گلستان ما به نقل از کلاس بیست ، از کنار هرکسی می گذشت پیاله ای از آب تعارف می کرد،به نوجوانان و جوانان می رسید آب را پدرانه تعارف می کرد ،به زنان و دختران که می رسیدبا احترام پیاله ی آب را جلوی آنان می گرفت، به کودکان عزادار که می رسید قامت مردانه ی خود را خم می کرد و از مشک خود آب می ریخت.

از ابتدا تا انتهای دسته ها ی عزاداری را می پیمود تا کسی جرعه ای طلب کند و او لبیک بگوید.

پیرمرد۷۱ ساله گرگانی که با مشکی بر دوش برای عزادران حسینی سقایی می کند می گوید : ۲۰سال است که برای عزادران مولا سقایی می کند و هیچگاه از این کار خسته نمی شود.

وی سنت ۲۰ ساله ی سقایی دسته های عزاداری را پیشه ای برای خود می داند که توشه ای برای آخرتش شود.

با بردن نام حسین(ع) اشک در چشمانش حلقه می زند.

وقتی از او درباره ی چرایی اینکار بواسطه ی کهولت سنش می پرسم،  با چشمانی اشکبار می گوید : مگر حسین (ع) برای چه رفت، مگر جز برای رسالت خدا رفت ؟ مگر جز برای خدا طفل شش ماهه خود را با لب تشنه تقدیم کرد؟مگر من از حسین ابن علی(ع) بالاترم؟

عباس هورمانی باتاکید بر اینکه همه چیز ازآن خداست می افزاید: جان از خدا ، آب از خدا ،وجود از خدااست ، سقایی عزادران امام حسین(ع) مسئولیت من و امانتی است که به دست من داده شده و تازمانی که جان دربدن دارم به یاد شهدای دشت کربلا عزاداران عاشورا را سیراب خواهم کرد.

انتهای پیام/