به گزارش گلستان ما ؛ علی شهرکی فعال سیاسی اجتماعی طی یادداشتی نوشت : در نظام‌های مردم‌سالار یا همان دموکراسی ، مجلس جایگاه اساسی دارد و درواقع نماد مردم‌سالاری است.اما از آنجایی‌که تجمیع قدرت در یک نهاد، بر اساس عقل و منطق وتجربه ای که در طول چند سده اتفاق افتاده است، مناسب نیست.

بنابراین با بحث« تفکیک قوا» مواجهه هستیم به طوری که قوه مقننه وظیفه قانون‌گذاری و نظارت بر اجرای آن را دارا می‌باشد یعنی قدرت در سه قوه تقسیم می شود که از فساد بدور باشد و هر سه قوه ناظر به کار همدیگر و تعدیل کننده هم باشند.

نظام انتخاباتی در ایران حزبی نیست بنابراین نفوذ صاحبان قدرت و ثروت در انتخاب نمایندگان مؤثر خواهد شد و نمایندگان تحت تأثیر صاحبان قدرت و ثروت قرار می‌گیرند.

 این طرح از ورود نیروهای جدید اجتماعی به مجلس جلوگیری می‌کند و کسانی که در استان مشهور هستند و به عوامل قدرت و ثروت دستیابی دارند، می‌توانند رأی بیاورند و همچنین در این طرح نمایندگان کنونی شانس بیشتری برای کسب آرا دارند. 

 نمایندگانی که در سطح ملی هستند، مورد رجوع بیشتری از طرف مردم واقع می‌شوند. این نمایندگان در مجلس حرف می‌زنند و توانایی دارند اما در صورت استانی شدن انتخابات نیازهای مردم به سمت آنان سوق پیدا می‌کند و آنان که دارای ظرفیت ملی هستند، مجلس از امکان استفاده مناسب از این نمایندگان باز می‌ماند

کمرنگ شدن ارتباط مردم با نمایندگان مجلس شورای اسلامی از جمله معایب طرح استانی شدن انتخابات به شمار می‌آید، شاید یک نامزد انتخابات به تنهایی توان مالی تبلیغات در انتخابات را نداشته باشد، بدین جهت یا باید وابسته به یک فرد قدرتمند و ثروتمند باشد یا خودش از نظر مالی بسیار قوی باشد.

استان‌های پهناوری در کشور ما وجود دارد که گاهی از این سمت استان تا آن سمت استان پنج الی شش ساعت فاصله وجود دارد، بنابراین رابطه نماینده با مردم در صورت استانی شدن انتخابات مجلس به شدت کاهش پیدا می‌کند و حتی قطع می‌شود.

اگر قرار باشد مردم نمایندگان را در سطح استانی انتخاب کنند، دیگر گروه‌ها، جریانات سیاسی و نخبگان حساسیتی نسبت به موضوع نخواهند داشت و لذا فعالیت‌های انتخاباتی‌شان به شدت فروکش می‌کند، بنابراین به شدت مشارکت سیاسی مردم در انتخابات کاهش می‌یابد.

با استانی شدن انتخابات مجلس مسائل و مشکلات امنیتی برای کشور به وجود می‌آید، به هر حال کشور ما دارای قومیت‌ها، مذاهب و گروه‌های مختلف است که سال‌هاست در کنار هم با خوبی و خوشی و به صورت مسالمت‌آمیز زندگی می‌کنند و با هم در انتخابات شرکت و نمایندگان شان را انتخاب می‌کنند.

اگر چه استانی شدن انتخابات مجلس یک مزیتی ممکن است داشته باشد اما معایب آن بر مزایایش می‌چربد از معایب دیگر استانی شدن انتخابات می تواند این باشد که یک نماینده، نماینده کل استان است بنابراین به شهرستان خاصی پاسخگو نیست بنابراین مشکلات مردم چندین برابر خواهدشد، در شرایط فعلی مردم نماینده خاص شهرستان خود را کمتر ملاقات می کنند اگر انتخابات مجلس استانی شود شاید مردم هیچوقت نتوانند نمایندگان شان را ببینند.

از مشکلاتی که طرح استانی شدن انتخابات برای کشور ایجاد می‌کند این است که هزینه‌ی انتخاباتی را خیلی بالا می‌برد و پیروزی در انتخابات را در اختیار کسانی که پول بیش‌تری دارند قرار می‌دهد. از طرف دیگر دخالت نهادهای ثروت بیشتر می شود.

این طرح در راستای حضور مستمر افراد با گرایش ها و توانایی های آنان برای دومین بار در مجلس مطرح و كلیات آن به تصویب نمایندگان رسید كه از دیدگاه من دارای نواقص و مشكلاتی است كه در حال حاضر به دلیل عدم وجود احزاب و تشكل های سیاسی فعال در كشور نمی تواند پاسخگوی اجماع مردم در بخش های مختلف كشور به ویژه در شهرستان های كوچك باشد.

زمانی که انتخابات مجلس به صورت استانی برگزار شود، ارتباط نمایندگان با مردم کاهش می‌یابد چون وسعت حوزه انتخابیه نمایندگان مجلس افزایش می‌یابد، زمانی که حوزه انتخابیه نمایندگان بزرگتر شود زمینه ارتباط‌گیری نماینده با مردم کم می‌شود و این تضعیف جایگاه نمایندگی مجلس است.

اگر بخواهیم حوزه کاری نمایندگان مجلس را بزرگتر کنیم، خوب یک نماینده برای کل کشور داریم و‌ آن هم رئیس‌جمهور است اما اگر قرار است 290 نماینده مجلس از طریق برگزاری انتخابات وارد پارلمان شوند، این افراد باید هویت مناطق کوچک را داشته باشند تا بتوانند مشکلات مردم را حل کنند.

وقتی احزاب صحنه گردانان انتخابات شوند به دلیل اطمینانی که بعضی از نمایندگان برای جلب آرا از طریق حضورشان در این احزاب کسب خواهند کرد دیگر کمتر نماینده‌ای برای حل مشکلات حوزه‌های انتخابیه خود را به دردسر می‌‌اندازد و به جلسات مردمی تن می‌دهد‌.

ما زیرساخت حزبی و دو یا سه حزب نداریم که به لیست واحد رأی دهیم. لذا استانی شدن انتخابات مجلس موجب جولان احزاب مختلف و سردرگمی مردم می‌شود و نخبگان و شایستگانی که پول ندارند، شاید نتوانند به مجلس راه پیدا کنند و باید وابسته شود.

به دلیل تعدد و تکثر کاندیداها و نبود ساختار حزبی، نمی‌توان تریبون صدا و سیما را در اختیار همه کاندیداها قرار دهد. بنابراین در این مقطع پول است که کار می‌کند و شائبه‌ها و واقعیت‌ها مبنی بر خرید آرا در برخی شهرهای کوچک بیشتر خواهد شد.

انتهای پیام/