به گزارش گلستان ما به نقل از نیلکوه، در شرایطی که کشور نیازمند تسریع روند توسعه و آبادانی خود و خروج از رکود اقتصادی متأثراز تحریم‌ها باهدف تأمین حداقل معیشت ممکن برای مردم و ارتقای سطح رضایت‌مندی آنان است نمایندگان مردم در رویگردانی از دغدغه‌های مردم و توصیه‌های رهبر فرزانه انقلاب بجای تمرکز و ارائه برنامه‌هایی بر این راستا به دنبال ایجاد شرایطی جدید برای ورود به مجلس هستند. شرایطی که هنوز مردم ما را در دوران آزمون‌وخطای برنامه مدیران تصور کرده و از گذر قریب به چهار دهه از عمر انقلاب غافل مانده است.
برنامه جامع برنامه‌ای است که همه جوانب امر را در نظر داشته و به‌خوبی و صادقانه قادر به بررسی حساب سود و زیان در فواصل زمانی مختلف باشد.
استانی شدن انتخاب نمایندگان مجلس در شرایط فعالیت احزاب سیاسی و انتخاب حزبی مانند برخی از کشورهای غربی مناسب است نه در کشوری که فارغ از احزاب بلکه اقوام مختلف با تنوع اعتقادی در حال زندگی آرام و مسالمت‌آمیز هستند. حضرت امام (ره) مجلس را عصاره فضائل ملت خواندند عصاره‌ای که از جای‌جای این مملکت، اثر و نشانی دارد.
اگر بخواهیم همچنان عصاره فضائل ملت باقی بماند باید محدود به نقطه خاصی نگردد تا رنگ و بوی مردمی از آن برداشته نشود. شاید برخی خرده بگیرند که در شرایط استانی هم این مردم هستند که تعیین‌کننده خواهند بود. در صحت این ادعا شکی نیست اما آیا مبانی انتخاب را سنجیده‌اند که مردم چگونه و بر چه معیاری انتخاب خواهند کرد؟
مردم رأی خود را امانتی می‌دانند در قبال خون‌های پاکی که نثار شده تا عزت این سرزمین تأمین شود و رأی آنان متضمن چنین عزت و افتخاری است آیا در استانی شدن انتخابات، عوام‌الناس به‌قدر کفایت آگاهی و شناخت، اطمینان به دست خواهند آورد تا کسانی را به وکالت و نمایندگی خود برگزینند؟ اسباب این اطمینان بخشی و آگاهی مردم چیست؟ تبلیغات، هزینه‌های کاذب، سفره‌های آن‌چنانی بارأی باری به هر دلیل و باسابقه ملموس حضور و خدمت در بین مردم کدام‌یک می‌تواند مبنای انتخاب باشد؟
اگر عده‌ای با صرف هزینه‌های کاذب چنان تأثیرگذار باشند که بتوانند رأی مردم را به دست آورند آیا این رأی و نمایندگی وجاهت شرعی دارد؟
در استان‌های مرزی کشور، جغرافیائی از اقوام سال‌هاست در کنار هم به یک زندگی سرشار از همدلی و صمیمیت مشغول‌اند به‌عنوان‌مثال در استانی همچون گلستان یا خراسان جنوبی که طولی بودن استان بر روی نقشه باعث ایجاد یک‌فاصله بعید از مناطق محروم تا مناطق برخوردار گردیده است.
وجود شهرستان‌های متفاوت از حیث برخورداری و توسعه در هر استان با پوشش‌های جمعیتی متفاوت چگونه می‌تواند امیدوار باشد که منتخبین استانی با یک نگاه عادلانه برای همه نقاط استان دغدغه و تعلق‌خاطر مشترک دارند؟
در شرایطی که رقابت احزاب وجود ندارد و مردم بیشتر تابع منافع قومی و متأثر از آن هستند بیم قومیتی شدن انتخابات و هیجان ناشی از رقابت بین اقوام مهم‌ترین چالش ممکن در اجرای این طرح خواهد بود که امیدوارم نمایندگان مجلس به تبعات بروز چنین رقابتی در عرصه انتخابات با تأمل بیشتری بیندیشند که نخستین عارضه چنین هیجان کاذبی هدف قرار گرفتن وحدت ملی است.
در شرایط بروز چنین امری یکی از تبعات آن می‌تواند پس از نشانه رفتن وحدت ملی به خطر افتادن امنیت و همزیستی اقوام در استان‌های قومیتی ما باشد و چه‌بسا در صورت بروز چنین حالتی ما شاهد انتخاب قومیتی خواهیم بود نه شایستگی و توانائی چه بسیار اتفاق حادث‌شده که در شهرهای قومیتی ملاک انتخاب، نوع قومیت بوده کما اینکه در بسیاری از مناطق باکمی تأمل می‌توان به این صرافت رسید.
استانی شدن انتخابات مجلس پیامدهای زیان‌بار دیگری هم خواهد داشت.
- در صورت استانی شدن انتخابات هر داوطلب باید به استعداد استان انتخابی خود هزینه کند درحالی‌که در شرایط قبلی در استعداد حوزه انتخابیه خود یک و گاهی دو تا چهار شهرستان هزینه ایجاد می‌شد. اما اینک داوطلب در استانی مانند خراسان باید به استعداد همه شهرستان‌های استان هزینه کند که این امر به‌خوبی میدان و عرصه مناسبی برای ورود پول‌های کثیف به عرصه تبلیغات خواهد شد و صاحبان زر غالب این عرصه خواهند گشت. این اولین و اساسی‌ترین نگرانی موجود در این عرصه است که به‌طور یقین قادر به اتخاذ تدابیری برای جلوگیری از ورود صاحبان زر و پول‌های کثیف به انتخابات نخواهیم بود.
- لازمه رأی مردم شناخت، آگاهی و اطمینان از کسی است که می‌خواهند تعیین مقدرات کشور را برای مدت چهار سال به او بسپارند حال با این وسعت جغرافیائی، تنوع فرهنگی مردم چهره‌ها را چگونه بشناسند درحالی‌که هیچ شناخت و تجربه رفتاری از آنان را به‌طور ملموس نداشته‌اند. مگر اینکه نخبگان سیاسی با اهرم‌های خاص خود، صاحبان زر با صرف هزینه‌های هنگفت چنان عرصه را بر ما تنگ کنند که امربر ما مشتبه شود و لاجرم به کسانی رأی بدهیم که زرق‌وبرق بیشتر یا بوق و کرنای قوی‌تری دارند. پس شایستگی، توانمندی، لیاقت، تعهد، ولایتمداری، دلسوزی و سلامت نفس که حداقل لازمه ممکن برای تصدی چنین مسئولیت خطیری خواهد بود چه می‌شود؟
- به‌راستی آیا طراحان این طرح به آسیب‌پذیری وحدت ملی به‌ویژه همزیستی مسالمت‌آمیز و برادرانه اقوام در استان‌های چند قومیتی توجه کرده‌اند؟ تاکنون چپ و راست اسباب بروز اختلاف بین نیروها بوده درحالی‌که هنوز نتوانستیم آن‌ها را بر سر یک سفره همدلی بنشانیم از این به بعد باید شاهد بروز اختلاف قومی نیز باشیم که اگر تاکنون رأی به شایستگی چپ وراست بوده حال رأی به قومیت نیز مزید بر آن خواهد شد و باید نگران مبنا قرار گرفتن قومیت در همه عزل و نصب‌های پس از انتخابات نیز باشیم.
- در طرح استانی گستردگی توقعات و مطالبات مردمی، گستردگی حوزه انتخابیه و برجستگی منتخبین تناقضی را ایجاد می‌کند که باعث می‌شود نه دست مردم به منتخبین برسد و نه منتخبین دل‌ودماغی برای سر زدن و سرکشی از مناطق دور را داشته باشند. کما اینکه در شرایط فعلی نیز چنین امری دور از انتظار نبوده و نیست. در استانی مانند سیستان و بلوچستان فاصله جنوبی‌ترین نقطه با شمالی‌ترین نقطه چقدر است که یک نماینده بتواند بر هر دونقطه شناختی کاربردی همراه با تسلط باشد و توان سرکشی داشته و تاثیر کارآ برجای گذارد و یا مردم در هر دونقطه به شناخت واحدی از داوطلب برسند که بتوانند با فراغ بال و آسودگی خاطر رأی بدهند.
امیداست دلسوزان نظام، صاحبان تجربه به‌خوبی بر کوره این طرح بدمند تا از پخنگی و کارایی سازنده‌ای برخوردار باشد و سرانجام کار مملکت را به‌سوی تقویت همدلی، وفاق و برادری سوق دهند و در فرصت باقی، بر زخم‌های نشسته بر جان مردم مناطق محروم، مرهم تدبیر گذارند تا ضماد قدیمی و کهنه صبر و قناعت بلااثر نگردد.
اینجا نخلستان‌های کوفه نیست تا در دل شب مردی سر در چاه کند و غم دل با چاه بگوید. غم بر دل نازش ننشانیم که عاقبت باید پاسخگوی چین پیشانی‌بلندش باشیم.
علی‌اصغر مؤذنی - گالیکش
انتهاي پيام/
نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری گلستان ما در وب سایت منتشر خواهد شد
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد