به گزارش گلستان ما؛ حسین پائین محلی فعال فرهنگی و اجتماعی گلستانی طی یادداشتی نوشت: خداوند هرسال را چهارفصل قرارداده که با چهارطبع یا مزاج آدمی هم سویی دارد و نکته مهم اینجاست که طبع بسیاری از انسانها ابتدا بهاری است که بهترین طبع نیز هست.

علی رقم نامهای مشترک فصول درفرهنگ های مختلف ،نامهای متفاوتی برای ماه ها نهاده شده.هرقومی بنابرریشه های خود فصلی را سرآغاز سال می داند، مثلا غربی ها زمستان را و ایرانی ها بهار را سرآغاز تاریخی خود می دانندکه در روایات نیز از آن به کرات یاد شده.

ایرانیها 365 روز سال را نامگذاری کرده بودند وجشنهای ماهانه و فصلی داشتند که بسیاری از آنها فراموش شده ویا تحریف گردیده وبعضا نامهای جشنهای تیرگان، مهرگان، یلدا ، هنوزدراذهان هست و این نشان از اهمیت زمان و صیرورت طبیعت دراندیشه ایرانی دارد.

علاوه براینها جشن های دیگری چون جشن انار،درو،عشق ومراسم هایی دربین فرهنگهای بومی ومحلی بوده که فراموش شده.

اما نوروز همچنان به قوت خود باقی است چراکه اوج اندیشه ایرانی است  که علاوه برمبنای دینی وتاریخی  ریشه اسطوره ای دارد و ساحتی استعاری  و زیست جهان ایرانی درآن وبا آن تعریف می شود که نوع رفتار وکنش اورا تبیین می کند وان زیستواره حکیمانه است که به زعم اسطوره شناسانی چون میرچا الیاده از امر الهی و قدسی نشات می گیرد و پیروزی روشنایی – حق -برباطل-تاریکی –رارقم می زند واینگونه است که سراغاز زندگی ایرانی بارویش طبیعت و بیداری جهان که همراه با روشنگری دل وجان است همراه می گردد ونهایت اینکه:"نوروز یادآورعهدادمی است با خالقش درساحت حقیقی وجود(روشنایی)وتجدیدمیثاق وتجلی انس قریب غریب شده  ی وجود حقیقی درزمان باقی ."

انتهای پیام/