به گزارش گلستان ما، محمدرضا بهرامی کنشگر فعال اجتماعی در یادداشتی با عنوان «دردشناسی نسل جوان و بازخوانی تفکر استاد مطهری(ره)» نوشت: در نسل­‌های گذشته فكرها اين اندازه باز نبود، اين احساسات با اين آرمان‌های عالی نبود، بايد به اين آرمان‌­ها احترام گذاشت؛ اسلام به اين امور احترام گذاشته است. اگر ما بخواهيم به اين امور بی‌اعتنا باشيم، محال است كه بتوانيم جلوی انحرافات فكری و اخلاقی نسل آينده را بگيريم.

محمدرضا بهرامی کنشگر فعال اجتماعی با برشمردن سجایای اخلاقی آیت‌اللّه مرتضی مطهری تاکید کرد: این شهید والامقام استاد فکر و از اندیشمندان دین‌داری بود که بیشتر عمر پربرکت خود را جهت رهبری نسل جوان سپری نمود و در این راه از هیچ کوشش علمی فروگذار نکرد؛ زیرا ایشان نیز معتقد بود که «اگر فکری برای هدایت و رهبری این نسل نشود، آینده به کلی از دست خواهد رفت.»

لذا با این نظر که حساسیت و دردمندی استاد مطهری (ره) در خصوص نسل جوان، هنوز قابل ستايش، سرمشق و راهگشاست و با تکیه بر این باور که ما همیشه به مطهری نیاز داریم و خود را ریزه‌خوار سفره‌ی انعام فکر این شهید بزرگوار می‌دانیم، در روز معلم توفيقی بدست آمد تا لحظاتی را به بازخوانی انديشۀ مطهری، مطهّر انديشه­‌ها در باب دردشناسی و روش رهبری نسل جوان، بپردازیم و توشه برداریم، تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.

انسان­‌ها رفتنی‌اند و انديشه­‌ها ماندنی و چه والاست انديشه‌­ای كه پنجرۀ زيبايی‌ها را بر همگان بگشايد. مطهری‌ها هميشه مي­‌مانند و بر ماست كه موج يادشان را همواره به تلاطم آوريم.

استاد مطهری، طبيبی دردآگاه و آشنا با مشكلات و نارضايتی‌ها بود و اين شناخت و بصيرت را نه تنها بواسطۀ وسعت و عمق غنای انديشه، فراچنگ آورده بود؛ بلكه خود درد كشيده و رنج بيماری به جان خريده بود و همين خصلت دوگانه سبب شده بود تا آنچه به مقولۀ درمان، پيشنهاد و ارائه می‌كرد، به فوريت و سهولت اثر نيكوی خود را برجای می‌گذاشت و در جان­‌ها كارگر می‌افتاد.

در باب دردشناسی نسل جوان و نحوه برخورد با این نسل از زبان استاد فکر چنين می‌خوانيم: «نسل جوان ما مزايایی دارد و عيب‌­هايی، زيرا اين نسل يك نوع ادراكات و احساساتی دارد كه در گذشته نبود و از اين جهت بايد به او حق داد؛ در اين حال، يك انحرافات فكری و اخلاقی دارد كه بايد آن را چاره كرد؛ چاره كردن اين انحرافات بدون در نظر گرفتن مزايا و احترام گذاشتن به آن، يعنی ادراكات، احساسات و آرمان­‌های عالی، ميسّر نيست. بايد به اين جهات احترام گذاشت؛ رو در بايستی ندارد.

در نسل­‌های گذشته فكرها اين اندازه باز نبود، اين احساسات با اين آرمان‌­های عالی نبود، بايد به اين آرمان‌­ها احترام گذاشت. اسلام به اين امور احترام گذاشته است. اگر ما بخواهيم به اين امور بی‌اعتنا باشيم، محال است كه بتوانيم جلوی انحرافات فكری و اخلاقی نسل آينده را بگيريم. روشی كه فعلاً ما در مقابل اين نسل گرفته‌­ايم، روش انتقاد صرف و مذمّت است و دائماً فرياد ما بلند است و وای وای می‌كنيم، درست نيست؛ بايد فكر اساسی برای اين انحرافات كرد...

در قديم سطح فكر مردم پايين بود، كمتر در بين مردم شك و ترديد و سؤال پيش مي‌­آمد؛ اما امروزه بيشتر ديده می‌شود، طبيعی است وقتی كه فكر كمی بالا برود، سؤالاتی برايش مطرح مي‌ شود كه قبلاً مطرح نشده بود؛ بايد شك و ترديدش را رفع كرد و به سؤالات و احتياجات فكری ­‌اش پاسخ گفت؛ نمی‌شود به او گفت برگرد به حالت عوام، بلكه اين خود زمينۀ مناسبی است برای آشنا شدن ايشان با حقايق و معارف اسلامی. با يك جاهل بي‌­سواد كه نمی‌شود حقيقتی را در ميان گذاشت؛ بنابراين در هدايت و رهبری نسل قديم كه سطح فكرش پايين­‌تر بود، ما احتياج نداشتيم به يك طرز خاص بيان و تبليغ و يك جور کتاب‌ها؛ اما امروز آن طرز بيان و آن طرز كتاب‌­ها به درد نمی‌خورد و لازم است رفورم و اصلاح عميقی در اين قسمت­‌ها بعمل آيد، با منطق روز و زبان روز و افكار آشنا شد و از همان راه به هدايت و رهبری نسل جوان پرداخت.»

خوشبختانه امروز در نظام مقدّس جمهوری اسلامی، به مسائل ايشان توجّه و اهتمام مي‌­شود و بيش از هر جای ديگر به لحاظ علمی و تحقيقاتی در اين زمينه كار صورت می‌گيرد؛ اما اين حركت شايسته نمی‌تواند شرط لازم و كافی برای يك قشر عظيم مستعد از جمعيت كشور محسوب شود بايد جوان را باور كرد و با نگاه جوان و مشاركت جوان به حلّ اين مسئوليت بزرگ پرداخت.

اگر كمی در تاريخ يعنی به زمان صدر اسلام برگرديم، در شيوۀ حكومت پيامبر اكرم (صلّي الله عليه وآله وسلّم) و ائمۀ اطهار (عليهم السلام) و فرزانگان اسلام، به نكتۀ بسيار جالبی بر می‌خوريم؛ به عنوان مثال: گزينش يك جوان 21 ساله به نام عتاب ابن اسيد، فرماندار مكّه در جنگ مهم و سرنوشت­‌ساز حنين، در آن زمان كه جامعه در مجموع به ريش­ سفيدی معروف بود، باعث تعجّب و حيرت بسياری از مسلمين شد.

پیامبر اكرم (صلّی الله عليه وآله وسلّم) به آن جوان فرمودند: «اگر بين مسلمين كسی را از تو شايسته‌­تر می‌شناختم، حتماً اين مقام را به وی محوّل می كردم.» يا انتخاب يك جوان 18 ساله به نام اسامه ابن زيد به عنوان فرماندهی سپاه مسلمين، برای جنگ با كشور نيرومند روم در واپسين ايام حيات پُربركت خود.

از اين كردار نيك و پسنديدۀ پيامبر اکرم (صلّی الله عليه وآله وسلّم) نتيجه می‌گيريم كه آن بزرگوار، مظهر جوان­ باوری و اسوۀ جوان­ ياوری بودند.

ايشان برای نهادينه كردن امر جوان­ باوری، كاری انجام داده­‌اند كه امروزه مقام معظّم رهبری و رياست محترم جمهوری آن را الگوی خويش قرار داده و شجاعانه در برابر باورهای غلط و تلقين­ های نامناسب ايستاده و با اقدامات مشابه متعددی، نيروی زلال جوانی را ارج نهاده و به خدمت اهداف انقلاب اسلامی به كار گرفته­‌اند.

اگر به سياست بعضی از دولت­‌های جهان هم نگاهی بیفكنيم، خواهيم ديد كه آنها نيز در تشكيلات حكومت‌شان جوان‌باوری را مورد توجّه قرار داده­‌اند و می‌توان در مورد اين دولت‌­ها ردّپای جوان را در مسائل گوناگون مشاهده كرد؛ به عنوان مثال دولت چين سعی دارد با بها دادن به جوانان، كشور خود را به ابرقدرتی جهانی در سطح دنيا، تبديل و معرفی نماید.

با تفكّر و تأمّل در مكتب اين دولت­‌ها می توان به نتيجۀ جالبی رسيد و آن اين است كه تمام اين تشكيلات حكومتی، جوان را به عنوان نيروی بالقوّه به حساب آورده­‌اند كه با يك برنامه‌ريزی حساب­ شده، منطقی و سنجيده می‌تواند به نيروی مولّد و فعّال با پتانسيل بالا تبديل شود.

علی ايحال، اميد است كه مديران امروز برای ساختن آيندۀ درخشان ایران، بيش از پيش جوان­ باور باشند و جوان­ ياور و فرادستی شان را باور كنند و فرودستی شان را ياوری؛ و فضايی فراهم نمايند تا جوانان در چارچوب قوانین بتوانند با همديگر حرف بزنند، همديگر را حس كنند، همديگر را تحمّل كنند و پله‌­های ترقّی يكديگر برای رسيدن به قلّه­‌های رفيع افتخار و موفقيت شوند. ان شاء الله

 منبع مطالعاتی: ده گفتار،مرتضی مطهری(ره)

انتهای پیام