به گزارش گلستان ما، امروزه کمتر کسی است که از وضعیت محیط زیست پیرامون خود ناآگاه باشد و این موضوع فقط به محیط اطراف محدود نمی شود بلکه هنگامی که از رسانه‌های گروهی برای کسب اخبار و اطلاعات، استفاده می‌کنید چه در سطح جهانی و چه در سطح ملی، اطلاعاتی به شما ارائه می‌شود که بسیاری از آنها نشان دهنده تخریب محیط زیست و کره خاکی ما است و یا صبح ها، با بازکردن چشم، شاهد انواع آلودگی هوا، آب، خاک، زباله و غیره هستید.

 این وضعیت با دست‌اندازی انسان بر طبیعت و همچنین برخی تخریب‌ها به دلایل طبیعی، موجبات ازدیاد گازهای گلخانه‌ای و تغییر اقلیم شده است که تسریع در هدررفت منابع طبیعی زیست کره را به دنبال دارد.

 سوالی که در اینجا مطرح می‌شود این است که چه باید کرد؟ این موضوع معطوف به کشور ما نمی‌شود و در سال‌های گذشته، جامعه جهانی شاهد نشست‌های متعدد به منظور رویارویی با معضلات اقتصادی، اجتماعی و محیط زیستی بوده است. 

در گردهمایی سپتامبر سال 2000 اجلاس سران هزاره، کشورهای عضو سازمان ملل متحد، بندهایی را برای مبارزه و همکاری‌های بین‌المللی تصویب کردند که هفتمین هدف اعلامیه آنان، مربوط به مبارزه با نابودی محیط زیست بود این اعلامیه همه کشورها را موظف کرد تا با همکاری یکدیگر، علاوه بر حفظ محیط زیست، بر چالش‌های اقتصادی و اجتماعی نیز چیره شوند و از آن زمان موضوع مشاغل سبز در دستور کار دولت‌ها قرار گرفت.
کارآفرینی سبز را می‌توان این‌گونه تعریف کرد: کسب و کاری که کالا و خدماتی را فراهم می‌کند که به حرکت در اقتصاد کمک کند و منجر به کاهش کربن و راندمان بیشتر منابع شود.

 کارآفرینی سبز شامل کسب و کارهایی در بخش محیط زیست (از جمله بازیافت، مدیریت مواد زائد، مشاوره در زمینه کمک به محیط زیست و نظارت بر سازمان‌های فعال در عرصه محیط زیست)، فن‌آوری‌های مرتبط با انرژی‌های تجدید‌پذیر (از جمله باد، موج، حرارت مرکزی زمین) و سوخت‌های جایگزین است.

 کسب‌ و ‌‌کارهای سبز مشاغلی‌ هستند که در فعالیت‌های اقتصادی درگیرند و به حفاظت یا بازیابی محیط زیست و یا حفظ منابع طبیعی کمک می‌کنند (Roth, 2012). جنبش کارآفرینی سبز را می‌تواند عملاً در هر کشوری در سرتاسر دنیا یافت.

 در انگلیس، یک گزارش، پارلمانی بیان می‌کند که انتقال به اقتصاد سبز نیازمند بهتر شدن کل اقتصاد است و همه کسب‌‌ و‌‌ کارها باید تا حدی " سبز" شوند.
‌ در استرالیا و نیوزیلند، کسب‌ و کارهای سبز این گونه تعریف می‌شوند "مدیران، کارکنان حرفه‌ای و مشاورانی که در سازمان‌های سبز کار می‌کنند یا مهارت‌ها و مسئولیت‌های سبزی درون سایر سازمان‌‌ها دارند (تحقیقات مرتبط انجام شده توسط موسسه محیط زیست استرالیا و نیوزیلند، 2009)" سازمان بین المللی کار و برنامه محیط زیست ملل متحد کسب‌ و ‌کار سبز را چنین تعریف کرده‌اند: فرصت‌های شغلی در کشاورزی، صنعت کارخانه‌ای، ساخت و ساز، تاسیسات، تعمیر و نگهداری و فعالیت‌های علمی و فنی، مدیریتی و خدماتی که به طور اساسی در حفاظت و احیای محیط زیست نقش دارند (سازمان بین المللی کار ، 2011). دین و مکمیلان  کارآفرینی سبز را به عنوان فرایند تعیین و بهره‌برداری از فرصت‌های اقتصادی که در بازار سازگار با محیط رو به شکست‌اند، می‌دانند. 

بر اساس تعریف، به مشاغل مرتبط با فناوری پاک و دوستدار محیط زیست و به طورکلی مشاغلی که با تولید انرژی و محصولات پاک در ارتباط هستند، مشاغل سبز گفته می‌شود.

 این مشاغل ملزم به رعایت استانداردهای ایمنی و بهداشت حرفه‌ای در واحدهای شغلی مربوط به خود هستند.

این مشاغل با کاهش مصرف انرژی و منابع زیستی، به تولید پسماندهای کمتر و قابل بازیافت کمک می‌کنند و موجبات کاهش هزینه‌های بنگاه‌های اقتصادی، ارتقای بهره‌وری کار، توسعه محیط‌های کاری سالم، کاهش حوادث و اشتغال‌زایی بیشتر را فراهم می‌کنند.

 این مشاغل منجر به پایداری محیط زیست می‌شوند و پایداری محیط زیست به این معنا است که منابع طبیعی و منابع انرژی، برای نسل آینده نیز حفظ خواهد شد.

به قلم: محمد رهبری، دکتری کارآفرینی  مدرس دانشگاه  و محقق و پژوهشگر
انتهای پیام/