به گزارش گلستان ما، عدم عمل به تعهدات رسمی توسط کشور ترکمنستان در بخش انتقال گاز از مسیر شمال ایران به کشورهای هدف (آذربایجان و ...) که منجر به قطع دفعی سوآپ گازی این کشور شد و عدم برنامه‌ریزی در راستای ذخیره‌سازی گاز و میعانات گازی در سال‌های گذشته توسط دولت‌های سابق و نیز توسعه بیش از حد صنایع گاز سوز بویژه در بخش خانگی، نیروگاهی و نیز صنایع پروشیمی ... همه و همه از طرفی و برف و سرمای بی‌سابقه طی پنجاه سال گذشته که موجب افزایش چند ده برابری مصرف گاز نسبت به سال‌های قبل شده، از طرف دیگر؛ دست به دست هم نهادند تا موجبات افت فشار گاز و ظهور و بروز بحران کمبود گاز در سطح ملی شود.

البته عدم رعایت الگوی مصرف اصولی و صحیح انرژی در بخش‌های مختلف به دلیل ارزان بودن انرژی در کشور و عدم رعایت استانداردهای لازم‌الرعایه در بخش تولیدات صنعتی، و بویژه بخش مسکن و مصارف خانگی و نیز مصرف غیر استاندارد انرژی در بخش نیروگاهی و پتروشیمی را هم باید به علل ظهور و بروز چنین بحرانی اضافه کرد.

واقعیت این است که کارنامه دولت قبل در زمینه توسعه صنعت نفت و گاز از جمله بخش ذخیره‌سازی گاز «بدلیل دستور صریح جناب زنگنه وزیر وقت نفت در خصوص توقف کامل پروژه‌های ذخیره‌سازی گاز در عین توسعه گسترده صنایع گازسوز در بخش‌های مختلف» خالی از نمرات قابل قبول بوده که تأثیرات آن در حال حاضر و یکی پس از دیگری نمود می‌یابد.

بنابراین و با توجه به پتانسیل‌های ایران در حوزه گاز، اگر طی سال‌های گذشته به موضوع ذخیره‌سازی توجه می‌شد، می‌توانستیم در حل مشکل ناترازی تولید و مصرف و همچنین صادرات گاز گام برداریم که متأسفانه با انحلال شرکت فعال در این حوزه در دوره صدارت ژنرال زنگنه، از این قافله راهبردی جامانده‌ایم و این مسئله موجب ظهور و بروز بحران در این بخش شده است.

انتهای پیام/