به گزارش گلستان ما، غرب از زمان ارسطو با یک گشت معرفتی مواجه گردید و آن جدایی نظر از عمل بود، غرب جدید نیز با اصالت عمل، ابتدا در صدد فهم نظری عالم بود لذا فلسفه مدرن غربی با کوژیتیو دکارتی راه خود را گشود: من می اندیشم، پس هستم!

غرب اگر چه امروز و به عنوان مظهر فایده گرایی و عملگرایی و نتیجه گرایی شناخته می شود اما همچنان اول به تحلیل تئوریک تاریخی دست می زند تا در اصطلاح بیگدار به آب نزند. امروز تنها تفکری که در ساحت نظری در تقابل پارادایمی با غرب مواجه است جمهوری اسلامی است.

باید توجه کرد که روسیه و چین در پارادایم مدرن رقیب نئولیبرالیزم امریکایی هستند ولی تقابل هستی شناختی ندارند، لذا امریکا به یاری و یا بهتر است بگوییم با تبعیت متحدانش از خود، تلاش کرد این سیستم را زمین بزند و معادلات سیاسی پیش آمده در جمهوری اسلامی این انگاره را در ذهنیت امریکایی ها ایجاد کرد که بتوانند در میزهای دیپلماسی زمینه نفوذ و استحاله در جمهوری اسلامی را با در اصطلاح مذاکره اما با استراتژی براندازانه در طول میان مدت رقم بزنند.

یکی از این استراتژی های مرسوم استراتژی کوسه است در مقابل اختاپوس. به عبارتی وقتی زور طرف مقابل بیشتر است یا قدرت هر دو طرف یکسان و یا رقیب با وجود قدرت کمتر در موضع ژئواستراتژیکی، ژئوپلوتیکی و ژئوکرونوپولیتیکی است.

باید او را بازی داد (تئوری بازی ها) و در زمین بازی با انواع استراتژی ها(تحریم) و تاکتیک ها(استراتژی مرد دیوانه و توهم جنگ، تروریست خواندن سپاه) ترساند و او را وادار به عقب نشینی از مواضع و پذیرش شرایط تحمیلی وادار کرد تا زمانی که دیگر نه تنها قادر به ترویج گفتمان هویتی خود در حوزه بین الملل بلکه با تضعیف سیستمش حتی قادر به حفظ و دفاع از خود نیست. در چنین موقعیتی است که کوسه با طراحی یک بازی پایان حکایت را به نفع خود با حذف رقیب تمام می کند.

غرب و به خصوص شیطان بزرگ امریکا در قبال ایران از استراتژی کوسه در برابر اختاپوس استفاده می کند. اول تظاهر به دوستی(مذاکره)بعد تحمیل اراده خود(برجام) سپس تضعیف سیستم نظامی و امنیتی و اقتصادی و بعد حمله می کند.

کوسه که زورش به اختاپوس یازده متری نمی رسید، گفت: بیا دوست باشیم و نسبت به هم متعهد، اختاپوس باور کرد، کوسه گرسنه شد و با اختاپوس قهر کرد، اختاپوس ناراحت شد، کوسه گفت: اگه راست می گویی یکی از دستهایت را بده تا من بخورم، اختاپوس قبول کرد و این ادامه پیدا کرد تا به دست اخر اختاپوس رسید، اخرش هم گفت: دوباره گرسنه شدم، اختاپوس گفت: همه دستهایم را به تو بخشیدم، گفت آری، درست می گوییی. همان موقع که دست اولت را دادی در حقیقت ان موقع مردی، الان هم نمی توانی کاری بکنی، من گرسنه ام و باید تو را بخورم و به راحتی اختاپوس مثل یک ماهی خورده شد. .... قصه ما به سر رسید کلاغه به خونش نرسید!

اما واقعیت به گونه دیگریست؟! نه جمهوری اسلامی اختاپوس است و نه امریکا کوسه و نه ترامپ دیوانه! و نه ما بی خبر از تاکتیک ها و استراتژی های غرب هستیم! قوم ایرانی در طول تاریخ با تجربه های تاریخی بزرگی روبرو شده که در نظام مقدس جمهوری اسلامی تحقق پیدا کرده و سیاستمداران ایرانی با بصیرت تاریخی و در پیش گرفتن نهان روشی به رئیس جمهور موبر امریکایی نشان خواهند داد که با این تئوری ها نمی توان حریف جمهوری اسلامی شد و جمهوری اسلامی از پیش تمامی حرکات را پیش بینی کرده و برای هر حرکت رقیب تدبیری اندیشیده است.

اتفاقات سال 88 در سطح داخل و حوادث ده اخیر در حوزه غرب آسیا به خصوص سوریه اثبات این مدعاست که در این تقابل ها چه کسی پیروز از میدان بیرون آمده است.

غرب شاید حرف اول را بزند اما به تعبیر "آلن دوبنوا" حرف آخر را هرگز! و دوره دیوانه بازی های مردان سیاست ایالت متحده به پایان رسیده و به تعبیر داهیانه رهبری انقلاب دوران بزن در رو گذشته است و این حرکات نمایشی تنها از ماهیت غرب و پدرخوانده تمدن انگلوساکسونی پرده برمی دارد و این به تعبیر حکمای انسی فرصتی است که سنت الهی برای غفلت زده ها روشن و تبیبن شود و گرنه تا بوده چنین بوده که طاغوت در تاریخ دفن شود و روزگار مکرلیل النهار را به مظاهر طاغوت باز برگرداند و به تعبیر حافظ: تا بود فلک شیوه او پرده دری بود!!!

انتهاي پيام/