به گزارش گلستان ما؛ محمدرضا بهرامی مشاورجوان، محقق و نویسنده این استان در باب انتخاب و انتصاب مدیران طی مطلبی نوشت:بر این باورم که به قول سهراب چشمها را باید شست،جور دیگر باید دید و من تاکید می کنم با نان به نرخ روز خوردن و از غیر خدا ترسیدن نمی توان جور دیگر دید. معتقدم آنان که فانوس شان را بر پشت می برند، سایه هاشان پیش پایشان می افتد.

به نظر من نگرانی امروز ما در انتخاب مدیران نباید این باشد که افرادی از مازندران و شاهرود و یا خراسان و سیستان، از شرق یا غرب استان و یا از روستا یا شهر به منصب مسئولیت آنهم در رده مدیران ارشد می نشیند.

یقینا مطرح کردن موضوعات این چنینی حساسیت غیرمنطقی است. بلکه نگرانی ما این باشد که مبادا افراد بی تعهد و بی تخصص، با نادیده گرفتن شایستگی ها و ترجیح روابط حاشیه ای، زمامداری و مسئولیت مدیریت اجرایی در استان را بدست آورند.

مدیران و مسوولان در هر رده ای حال بومی یا غیربومی،از غرب یا شرق استان باید بدانند کاری که به عهده شان هست به مانند طعمه ای برایشان نیست که بر روی آن چنبره بزنند و هرگونه که بخواهند رفتار کنند. بلکه آن امانتی است برگردنشان و در برابر نگهبانی از آن مسئولند.

باید از آن به خوبی حراست و پاسداری کنند و در خدمت آن امانت باشند نه مسلط برآن. یعنی باید آن را به بهترین و سالم ترین شکل ممکن به فرد بعدی تحویل بدهند. چراکه باید بدانند و آگاه باشند که در برابر خدا و وجدان آگاه جامعه مسئولند و فردای قیامت باید پاسخگو باشند.

آموزه‌هاي ديني و عقلي ما نیز در باب مديريت، فارق از احساسات ناسيوناليستي را نشانه‌گذاري مي‌کند. اگر جستجو و تدبیری به قرآن داشته باشیم قرآن درهمه انتخاب‌های خود به توانایی و لیاقت افراد از طرفی و بصیرت و هوشیاری از سوی دیگر اهمیت ویژه ای می‌دهد؛ و در این راستا معیارهای خود را در معرض دید ما قرار داده است.

آنگاه که حضرت موسی(ع) رسالت نجات بنی اسرائیل را بر دوش می گیرد از خداوند درخواست نمود تا برادرش هارون را نیز وزیر او قرار دهد و به این وسیله به او پشت گرمی عطا کند و وی را در کارش شریک گرداند. (طه:29-34) بدین روی، او پس از استعانت الهی و شرح صدر، داشتن همکار و نیروی زبده را در انجام مأموریت‌های محوّله مورد نظر قرار داد.

حضرت موسی (ع) می‌فرماید:«وَأَخِی هَارُونُ هُوَ أَفْصَحُ مِنِّی لِسَانًا فَأَرْسِلْهُ مَعِیَ رِدْءًا یُصَدِّقُنِی إِنِّی أَخَافُ أَن یُكَذِّبُونِ ؛ و برادرم هارون زبانش از من فصیح‏تر است، پس او را همراه من كمك و پشتیبان فرست، تا مرا تصدیق كند زیرا مى‏ترسم مرا تكذیب كنند (و من نتوانم هدفم را به روشنى بیان كنم)» (قصص:34)

او می‌ فرمود: اگر می‌گویم هارون وزیر من باشد به این دلیل است که او افصح است و از فصاحت و قدرت بیان بیش‌تری نسبت به من برخوردار است و در این مأموریت، که نیاز به ارائه دلایل و حقایق است، برخوردار بودن از فصاحت ملاک شایستگی است. خداوند هم درخواست او را اجابت نمود و فرمود: « سَنَشُدُّ عَضُدَكَ بِأَخِیكَ وَنَجْعَلُ لَكُمَا سُلْطَانًا... ؛ به زودى بازویت را به وسیله برادرت محكم سازیم و براى شما دو تن (در محاجّه و مبارزه) تسلّط و غلبه قرار دهیم.»(قصص: 35)

یا در سوره یوسف علت انتصاب حضرت يوسف(ع) به خزانه‌داري را امين بودن و دانستن علم مربوطه بیان می دارد: چون امانت دار و دانا هستم مرا به خزانه داري منصوب كن. (يوسف 55) در حالیکه یوسف کنعانی بود و این سرزمین جدا از مصر بود و شاید به زعم مصریان افراد ضعیف و عقب مانده به شمار می آمدند؛ البته بماند که بعدها زیرسلطه مصر در آمد، ولی پادشاه مصر ایشان را بنا به دلایلی که عرض کردم به عنوان خزانه دار منصوب کرد.

همچنين امیرمومنان حضرت علی (ع) درعهدنامه مالک اشتر{درنهج البلاغه} به عنوان فرمانروای مصر(استاندار) مي‌فرمايد: ای مالک در بکارگیری کارمندان و مدیرانی که باید زیر نظر تو کار کنند هیچ گونه واسطه و شفاعتی را نپذیر مگر شفاعت «کفایت» و امانت را.

و یا بعد از فتح مکه (در سال هشتم هجرت) پیامبر اسلام، جوانی به نام «عتاب ابن اسید» را که سن او بیش از بیست و یکسال نبود به عنوان نماینده خود در مکه منصوب کرد و مدیریت اداره ی آن شهر (فرمانداری) را به او واگذار نمود و فرمود:« اگر برای اداره کردن و مدیریت مکه بهتر از تو کسی را می‌شناختم او را برای این کار بزرگ انتخاب می‌کردم.» (اسدالغابه، ج 3، ص 358)

در آن شرایط جمعی از دانه درشت‌ها و ریش سپیدهای قبایل که داعیه بزرگی داشتند به این کار پیامبر اعتراض کردند که چرا جوانی کم سن و سال را به مدیریت شهری چون مکه با همه پیچیدگی‌هایش برگزیده است؟!

وقتیکه پیامبر اسلام چنین اعتراضی را شنید در جمله‌ای کوتاه معیار شایستگی را در نماینده ی خود مشخص فرمود و گفت: « نباید هیچ یک از شما به خاطر کمی سن با مدیریت عتاب بن اسید مخالفت کنید زیرا هر کسی که سن بزرگ‌تر دارد برتر نیست بلکه هر آن کس که برتر است او بزرگ‌تر است.» (اسدالغابه، ج 3، ص 358)

بگذاریم و بگذریم اگر تحقیقاتی در عصر کنونی هم داشته باشیم بسیاری از گلستانی ها و ایرانیان در خارج از استان و کشور کار می‌کنند و هرجا که امکان کمک به مسلمانان وجود داشته باشد، باید کار و خدمت کنیم.

به عنوان مثال طبق آخرین آماری که گرفته شده و در روزنامه ها چاپ شده، 43 درصد ازکارمندان ناسا، پژوهشگران و بعضا مدیران ارشد ایرانی می باشند. یا بسیاری از ایرانیان در خاورمیانه و برخی از کشورهای دنیا، خدمات مهندسی و علمی و پیشرفت‌های صنعتی را انجام می‌دهند و صنعت و کشاورزی تولید می‌کنند. و یا در جبهه حق علیه باطل و تهاجمی که عراق به مرزهای غرب و جنوب داشت فقط بومی های منطقه درمقام ارشد و فرماندهی جنگ قرار نگرفتند، بلکه از جای جای ایران، افراد شایسته و کارآمد و بعضا جوانان نخبه در این مقام، خدمت کردند و اعتقادمان بر این باشد که همه جای ایران که نه، بلکه همه جای جهان به ویژه بلاد اسلامی سرای من است.

بنابراین دانش گرایی، امانتداری و شایسته سالاری مبتنی بر اخلاق اسلامی جزء معیارهای مهم مدیریت است و در اشغال مدیریتها به هیچ وجه نباید این ویژگی ها فدای شیوه های خودخواهانه ی بومی بودن یا مسائل حاشیه ای شرق و غرب یا شهری و روستایی بودن نمود؛ چراکه این حسایست نشان دادن ها برخلاف رهنمودهای امام راحل و رهبر معظم انقلاب است و حاشیه پردازی کردن به توسعه استان لطمه وآسیب می‌زند و رسیدگی به مشکلات و نیازهای مردم را کُندو یا متوقف می‌کند؛ البته مسئولان برای اقدامات خود باید شاخص تعیین کنند و ملاک داشته باشند و براساس حجتی روشن و سندی جامع عمل کنند و در اداره امور از اعمال نظر بی مبنا و خودرایی و خودمحوری بپرهیزند.

از اهداف مسئولان ما امروز می بایست کم کردن دغدغه های رهبر فرزانه انقلاب آنهم به ویژه در حوزه فرهنگ و اقتصاد باشد. یعنی با عزم راسخ و مدیریت جهادی در این مسیر گام بردارند تا ان شاء ا... شاهد تحقق شعار امسال یعنی همدلی و هم زبانی بین دولت و ملت باشیم. به تعبیری با لبریز کردن قلب خودشان از مهربانی و دوستی و لطف به مردمان، بر تقویت آن بیفزایند و دور از حاشیه پردازی همه در کنار یکدیگر جمع و متحد شوند و زیر پرچم ولایت به مردم استان خدمت کنند.

در پایان امیدوارم خداوند متعال به همه‌ى مسئولان محترم، توفیقات روزافزون عطا نماید، و در تحمل سختی های مسئولیت، شرح صدر عنایت فرماید و به ما هم كمك كند كه وظیفه‌مان را بهتر بشناسیم، و عزم جدى به ما بدهد تا در انجام ماموریت های محوله خوب عمل كنیم. ان‌شاءالله

انتهای پیام/