لزوم مشارکت و حضور زنان در عرصه های اجتماعی، امروزه بر هیچ کسی پوشیده نیست و در سالهای اخیر به عنوان یک حقیقت غیرقابل انکار در جامعه به رسمیت شناخته شده است. البته در همین راستا نیز تلاش های خوبی از سوی مسئولین صورت گرفته که ماحصل آن را می توان در بخش های مختلف مدیریتی مشاهده نمود. اما در این میان چند سوال و دغدغه‌ی بسیار مهم وجود دارد که پاسخ آنها می تواند نقشه روشنی را در برابر مردم و مسئولین قرار دهد.
برای مثال نقش و نوع مشارکت زنان در پست های مختلف مدیریتی از جمله چالش های پیش روی حوزه زنان است. به این معنا که نقش های محول شده به زنان در جامعه، تنها به بدنه‌ی اجرایی تشکیلات محدود می شود یا آنها در سطوح عالی مدیریتی نیز حضور فعال دارند؟! علاوه بر این باید به یک ارزیابی جامع رسید که اهداف و آرمان های مطرح شده در " حمایت از حضور زنان" در جامعه تا چه حد تحقق یافته و اساسا شواهد عینی هم این پیشرفت ها را تأیید می کنند یا خیر؟
به همین جهت در ادامه با استناد به یکی از معتبرترین داده های آماری کشور، یعنی نتایج انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا در سال 1400 ، به موضوع مهم "حضور بانوان در مدیریت شهری گرگان" خواهیم پرداخت.
با پایان یافتن کارزارهای انتخاباتی و اعلام نتایج شمارش آراء، مردم گرگان با لیستی 14 نفره از برگزیدگان آشنا شدند و نام 9 نفر به عنوان عضو اصلی و 5 نفر به عنوان عضو علی البدل بر سر در خبرگزاری ها قرار گرفت. اما جدا از تحلیل های جامعه شناختی، باید به مسئله حضور بسیار کمرنگ بانوان در لیست برگزیدگان به طور ویژه ای پرداخت. بطوریکه در شورای شهر دوره‌ی ششم، تنها یک نماینده! از جامعه بانوان حضور خواهد داشت که طبیعتا باید مطالبات بیش از نیمی از جمعیت این شهر را یک تنه بر دوش بکشد!
نکته‌ی جالب دیگر اینکه تلاش مخاطب برای رسیدن به نام برگزیده‌ی خانم، تا قبل از رتبه 29 ام بی نتیجه خواهد ماند و به این ترتیب نباید هیچ امیدی به تناسب جمعیت زنان و تعداد برگزیدگان خانم در شورای شهر گرگان داشت. این در حالیست که نتایج انتخابات در برخی شهرهای کوچک یا روستاهای کمتر برخوردار، وضعیت به مراتب بهتری نسبت به مرکز استان گلستان دارد!
در اینجا برای تبیین موضوع می توان چند فرض را محتمل دانست:
نخست اینکه بانوان گرگانی اساسا نسبت به متوسط کشوری، تمایل کمتری برای حضور در فعالیت های اجتماعی دارند. هر چند که به نظر می رسد این فرض از پایه دچار اشکال است. زیرا یک بررسی مختصر میدانی در سطح شهر نیز، می تواند حضور پررنگ بانوان گرگانی در عرصه های تجاری، فرهنگی و اجرایی را به نمایش بگذارد. بنابراین باید اذعان کرد که مشارکت اجتماعی زنان گرگانی اگر از مردان بیشتر نباشد، کمتر هم نخواهد بود! فرض دوم می تواند به فقدان مهارت یا توانمندی های لازم در بانوان تحصیلکرده‌ی این شهر برگردد که این موضوع هم با توجه به آمارهای رسمی صحیح به نظر نمی رسد.
در کنار مفروضات بالا، عواملی همچون فرهنگ عمومی غالب بر جامعه نیز می تواند از دلایل عدم توفیق بانوان در پست های مدیریتی برشمرده شود. همچنین عدم اعتماد مسئولین در اعطای مسئولیت های کلان اجتماعی نیز یکی دیگر از عوامل موثر در ارتباط با عدم فعالیت موثر بانوان در جایگاه های مختلف اجتماعی قلمداد می شود که مورد اخیر حتی در ارائه لیست ائتلافی برخی از گروهها در زمان انتخابات نیز به وضوح قابل مشاهده است!
بنابراین فارغ از علل یا عوامل دخیل در عدم حضور بانوان، باید هرچه زودتر گامی عملی در جهت رفع موانع برداشته شود که از جمله‌ی این اقدامات می توان به بسترسازی فرهنگی برای حضور فعالتر بانوان در جامعه، مشارکت مستقیم بانوان نخبه و صاحب اندیشه در تصمیم سازی های کلان شهری، حمایت از بنگاههای فرهنگی- اقتصادی بانوان، ارتقای نقش بانوان از مسئولیت های اجرایی به مدیریت کلان، و انتخاب بانوان توانمند در سمت های مشاوره ای اشاره نمود. به این ترتیب امید می رود تا اعضای جدید شورای شهر گرگان با توجه بیشتر به حوزه زنان، بتوانند زمینه را برای حضور و مشارکت بیشتر بانوان گرگانی در سطوح مختلف مدیریتی فراهم نمایند.
به قلم زهره امینی (کارشناس روانشناسی و فعال فرهنگی- اجتماعی)
انتهای پیام/
نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری گلستان ما در وب سایت منتشر خواهد شد
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد