به گزارش گلستان ما به نقل از گل رامیان ، چه آمد بر سر فرهنگ این کشور! فرهنگ غنی ایرانی؛ با کندوکاو به اعماق تاریخ ایران حتی قبل از ورود اسلام، حجاب در ایران بی معنا نبوده و وجود داشت.

صحبت از فرهنگی است که؛ در آن زمان که رضا خان مسئله کشف حجاب را مطرح کرد خیلی از خانواده های اصیل ایرانی را خانه نشین کرد و خیلی ها را به واسطه همین مسئله از آموختن علم محروم کرد.

آن زمان تکلیف معلوم بود، مردم این قضیه را چه به اجبار و چه به اکراه و چه از روی میل و رضا پذیرفته بودند، چون خواست رضاخان دیکتاتور در راس کشور بود.

همین کارهای رضا خان بود که بیشتر مردم را بیدار کرد و باعث شد تا مردم انقلاب کنند و نظام شاهنشاهی را به جمهوری اسلامی تغییر بدهند و ادامه آن جنگ تحمیلی شد که بهای پیروزی در این جنگ و نرسیدن دست اجانب به خاک و ناموس ایرانی، شهدا و جانبازانی بود که تقدیم شد.

شهدا رفتند تا چادر و حجاب بر سر من و تو بماند

آنها رفتند که چادر و حجاب بر سر من و تو بماند، رفتند تا دین حفظ شود، رفتند تا اسلام پابرجا بماند، رفتند تا درخت نونهال انقلاب اسلامی مان را آبیاری کنند، تا خوب و پابرجا بماند که اگر نرفته بودند این درخت خشک می شد و این انقلاب تثبیت نمی شد.

تاچند سال بعد از انقلاب و جنگ هم اوضاع، بد نبود، خبری از بدپوششی و بدحجابی نبود، از مانتوی کوتاه، شلوار تنگ و شال باریک خبری نبود. رنگ و لعاب و هفت قلم آرایش هم همچنین. و شاید به ذهن کسی هم خطور نمی کرد که در آینده ای نه چندان دور پوشش مردم تا به این اندازه تغییر کند ودچار غربت زدگی شود.

دشمنان چه چیزهایی را نشانه گرفتند؟

آن روزها که ما فکر میکردیم در جنگ پیروز شده ایم هیچ کس به فکر محکم کردن پایه های فرهنگی این انقلاب نبود اما دشمنان هم در این زمان بیکار نبودند. آنان در اتاق های فکرشان برای جنگی دیگر نقشه می ریختند، جنگ نرم و فرهنگ ایرانی، غیرت و مردانگی مردانمان را، همت و حجاب زنان مان را نشانه گرفتند.

ماهواره را وارد خانه هایمان کردند، و این خود وسیله ای شد برای رسیدن به اهدافشان، وسیله ای که بنیان خانواده ایرانی را از هم پاشاند و قبح خیلی چیزها را شکستند و خیلی حریم ها را از هم دریدند.

شبکه های اجتماعی هم شد قوز بالای قوز،  شد جایی برای عرضه بهتر و خودنمایی بیشتر آنهایی که دنبال این فضاها بودند.

دشمن خوب سر جوانان ما را گرم کرد، طوری که دانشگاه و درس و ورود به آن شد جایی برای جولان بیشتر برای خودنمایی نه برای درس خواندن و کسب علم.

وظیفه کسانیکه دغدغه انقلاب را دارند چیست؟

اگر همه آنهایی که هنوز دغدغه این انقلاب را در سر دارند برای حمایت از قانون عفاف و حجاب بپا خیزند و فریضه امر به معروف و نهی از منکر را زنده کنند قطعا موثر خواهد بود.

اگر رسانه ها و بخصوص تلویزیون با ساخت برنامه هایی آگاهانه مردم را آماده و تشویق کنند، نتیجه بهتری خواهیم گرفت.

همه باید کمک کنیم تا به جامعه آرمانی برسیم، جامعه ای به دور از تمام زشتی ها و کژی ها تا ان شاء الله تمام توطئه های دشمن را خنثی کنیم.

بدحجابی، لبخند دشمنان را در پی دارد/ مبارزه با بدحجابی و حمایت از طرح اجرای قانون تیری است در چشم دشمنان

بی حجابی و بدحجابی بیشتر لبخند دشمنان را در پی دارد و اینگونه اقدامات مبارزه با بدحجابی و حمایت از طرح اجرای قانون تیری است در چشم دشمنان و اگر قرار باشد مردم در برابر این اقدام نیروی انتظامی موضع بگیرند و اعتراض کنند بهانه دست دشمن می دهند تا بحث روز رسانه هایشان باشد تا دوباره به فکر فتنه ای دیگر باشند و این را دستاویزی قرار دهند برای دخالت در امور مردم ایران.

ایرانی دخالت را دوست ندارد، پس چه خوب خودمان برای سرنوشت آینده جامعه مان دل بسوزانیم و در این طرح یار و همراه بروبچه های نیروی انتظامی باشیم نه مقابل آنها.
چه خوب است کمی منطقی بیاندیشیم؛ معمولا کدام دسته از خانم ها دچار آسیب اجتماعی می شوند؟

حالا بیاییم کلاه مان را قاضی کنیم در این وضعی که اتفاق افتاده ببینیم چه کسانی مقصر و مسئول هستند قانون ؟ مجری قانون ؟ خانواده ؟ خود فرد ؟

قانون که وجود دارد ماده 638 این است که بدپوششی  و تظاهر به عمل حرام در انظار عمومی مجازات حبس و شلاق دارد اما کجا دیدید که این قانون اجرا شود؟! شاید بوده ولی خیلی کم!

اما آیا کسی که بد حجاب است می داند که مرتکب جرم شده است؟! آیا نباید اطلاع رسانی و فرهنگ سازی می شد که اینقدر ناقض قانون بوجود نمی آمد؟!

اگر از روزی که این قانون تصویب شد با جدیت عملی می شد کار امروز مجریان قانون اینقدر سخت نبود .

بدحجابی مثل یک اپیدمی همه جای ایران را فراگرفته است، شهری یا روستایی، بیسواد یا با سواد، فرقی ندارد . فقط کسانی از این اپیدمی مصون مانده اند که حجاب را قلبا پذیرفته اند و آنرا معنویت می دانند نه محدودیت .

باید ریشه ای برخورد کرد، وقت گذاشت، باید در بودجه کشور برای این کار هزینه ای را بگذارند.

صفحه ای در اینترنت بازمی شود، کلی تبلیغات می شود، بهتر نیست در این زمان کمی هم برای عفاف و حجاب هزینه شود.

اندیشمندان و متفکران باید در این زمینه ها صحبت کنند و در ساعاتی که بیننده بیشتری پای تلویزیون هست بیاناتی کوتاه پخش شود. جملات زیبا در این زمینه زیرنویس شود حتی اگر این سخنرانی ها به طور مستمر بین مردم پخش شود شاید بی نتیجه نباشد.

تاثیر خانواده هم بر این موضوع کم نیست والدین برای فرزندانشان بیشتر وقت بگذارند و اسلامی تربیت کنند.

خود فرد هم اگر این زمانی و هزینه ای را که خرج مد و لباس و رنگ و تجمل می کند دنبال شناخت اسلام ودین بود بدحجابی اپیدمی نمیشد.
وقتی یک اروپایی یا آمریکایی نامسلمان دنبال شناخت اسلام است چرا ما نباشیم ؟!

کاش آن روزهایی که برای فرهنگ این کشور نقشه می کشیدند، آنهایی که بر مسند فرهنگ کشورمان تکیه زده بودند احساس خطر می کردند و راه چاره ای می اندیشیدند و نمی گذاشتند که اینقدر کار ریشه ای شود و این قدر بدحجابی در دید بعضی ها خوش تیپی و باکلاسی معنا پیدا نمی کرد و حجاب و چادر بی کلاسی و اُمّلی.

حرفهایم تکراری بود خواستم تذکری داده باشم اول به خودم بعد به شما!

نمی دانم چه کسی مسئول و مقصر است اما بزرگان در این زمینه هستند که نظر بدهند و فقط می دانم همان طور که در فرهنگ مان نرم نرم وارد شدند و کار کردند ما هم فقط با کار فرهنگی می توانیم آنرا برطرف کنیم.

نویسنده: عصمت باقری - دانشجوی حقوق

انتهای پیام /