انگار همین دیروز بود. که فریاد بر آوردی ایهاالناس انا..... ، فریادی که حقوقدان بو دنت را به رخ رقبا می کشید. و مردم رنج دیده را امیدوار تر می کرد. یادت هست روزی که با لبخندی ملیح کلید یک خزانه پر پول را از جیبت در آوردی و مردم را وعده دادی  اگر انتخابت بکنند صد روز نشده تمام قفلهای مشکلات را باز  خواهی کرد

یادت هست به مردم گفتی سهام عدالت چیز خوبی نیست؟

یادت هست به مردم گفتی مسکن مهر –یارانه نقدی-کمک بلا عوض دولت قبل مردم فریبی بوده وتو از این کارها بلد نیستی،

آقای رئیس جمهور یادت هست ؟!که مردم چقدر انتظار کشیدند تا صد روز تمام شود. و تو با همان کلیدی که حالا تبدیل به طنز شده بود تمام قفلها را باز کنی ؟

اما تو روز صدم  باز هم صدایت را بالا بردی و اینباراز دریچه دوربین ،فریاد زدی ایها الناس خزانه خالی است.خزانه را خالی کردند.  خزانه خالی را تحویل من دادندآ نروز هرگز یادم نمی رود چگونه خانه امید مردم فرو ریخت

یادت هست گفتی اگر با کد خدا بنشینیم و دستمان به دامان او برسد همه چیز حل خواهد شد. عده ای اعتراض کردند. گریه کردند. خون شهدا را پیش کشیدند .اما تو راه جهنم را نشانشان دادی!  وآنها را تازه به دوران رسیده خواندی  و گفتی که از شکوفایی کشور خوشحال نیستند. و زندگی شان وابسته به تفرقه است .

یادت هست 20 مرداد سال 93 با صدای بلند گفتی "هروقت  می خواهد مذاکره بشود عده ای می گویند ما می لرزیم به جهنم بروید یک جای گرم  برای خودتان پیدا کنید. و با تمسخر گفتی  چکار کنیم خداوند شما را ترسو آفریده " همه خندیدند و تو خوشحال از اینکه منتقدان را به سخره گرفتی !!  تا اینکه مقام معظم رهبری  برای چندمین بارفرمود. به این مذاکرات خوشبین نیست .اما تو بدون توجه توافق با کد خدا را افتخار بزرگ دانستی و باز هم با صدایی رسا گفتی که این توافق از افتخارات دولت یازدهم است .متعلق به دولت است و کسی در آن نقشی نداشته و ندارد. اما کجاست این افتخار؟چقدر زود افتخارات را فراموش کردید . و حالا که همه فهمیدند آمریکا همیشه شیطان بزرگ بوده و خواهد بود تمام حرفهای گدشته را فرموش کردی و گفتی من تنها نبودم ، همه سهیم بودند. من هیچ کاری را بدون اجازه رهبری انجام ندادم، مردم کدام را باور کنند آقای رئیس جمهور؟!

چهار سال خیلی زود گذشت. البته نه برای دلسوزان انقلاب، نه برای کسانی که در تمامی سختیها همراه انقلاب و رهبری بودند.

حالا در روزهای پایانی این چهارسال هستیم ،باز رسیدیم به نقطه اول، این سرنوشت همه مردان سیاسی است. فکر نکنم اینبار مردم کلیدت را باور کنند! فکر نکنم مردم اینبار وعده صد روزت را باور کنند!

بعید می دانم کسانی که در مرزهای وردوی کشورهای همسایه و اروپایی حقارت دیدند اینبار شعار برگرداندن عزت به ویزای ایرانی را باور کنند!  شاید لازم باشد به "آشنا" بگویی طرحی نو در اندازد. تا شاید مردم کمی باور کنند.

آقای رئیس جمهور ببخشید از اینکه هنوز هم دلواپسیم!...

به قلم یک ایرانی

انتهای پیام/