به گزارش گلستان ما، در ادامه گفت و گوی نیلکوه با دکتر قربان خسروی کارشناس مسائل سیاسی در خصوص فرمایشات اخیر مقام معظم رهبری خواهید خواند.
رهبر انقلاب در فرمایشات خود از تلاش امریکا برای سوءاستفاده از نتایج مذاکرات هسته‌ای و نفوذ اقتصادی سیاسی و فرهنگی در ایران سخن گفتند. تحلیل شما دراین‌باره چیست و منظور از نفوذ آمریکایی‌ها در ایران چیست؟
اصولاً نگاه ما به اقتصاد، فرهنگ و سیاست جهان با نگاه آمریکایی به این مفاهیم تفاوت شکلی و ماهوی دارد.
فعلاً رویکرد دو طرف در سیاست جهانی تقابل گرایی است. سیاست آن‌ها بر مبنای جهان‌گرایی و جهان‌گستری با رویکرد لیبرال دموکراسی آن‌هم به شیوه "آمریکایی شدن" مردم جهان است.
نشانه و یا نشانه‌هایی که دال بر تغییر این سیاست باشد هنوز مشاهده نمی‌شود. هرگونه تغییر و چرخشی در این هنگام یک‌طرفه و به نفع طرف مقابل خواهد بود. در طرف دیگر معادله نگاه اسلام‌گرایانه به دموکراسی وجود دارد که مبتنی بر مکتب اسلام و تشیع است و با سایر نگاه‌های بنیادگرایی و نو بنیادگرایی کاملاً متفاوت و متضاد است.
این نگاه نشأت‌گرفته از آیین اسلام و قرآن و مبتنی بر استکبارستیزی و نفی هرگونه ظلم است. یعنی با یک یا چند نشست ویژه با کاربرد و کارکرد کم کردن اختلافات در یک بعد (هسته‌ای) نمی‌توان به این جمع‌بندی رسید که دو دیدگاه بتوانند سر یک سفره بنشینند.
در سیر تحولات تاریخی در اسلام هم که نگاه کنیم می‌بینیم پیامبر مکرم اسلام(ص) نیز بارها با عقد قرارداد و پیمان‌هایی با مشرکان، معاندان و یهودیان و بقولی با دارالحرب و یا دارالکفر توانسته بود اختلافات را کنار گذاشته و با نگاه به مشترکات، پایه‌های حکومت اسلامی را مستدام نماید. این به معنی آن نبود که کفر بر سرنوشت اسلام مسلط شده باشد و یا اسلام نیز آن‌ها را همچون هم‌پیمانان واقعی خود قلمداد کرده باشد.
دیپلماسی پیامبر اکرم (ص) نیز مبتنی بر نکات اشتراک و رفع هرگونه خطر ظالمان از سر جامعه اسلامی بود. اسلام و کفر می‌توانند در صلح و عدم تعرض به یکدیگر باشند و هر یک راهبردهای خود را دنبال نمایند. پیامبر با مشرکان و یهودیان و حتی منافقان صلح داشت ولی هیچ‌گاه سرنوشت جامعه اسلامی را تحت‌الشعاع آن‌ها قرار نداد.
دلیل اصلی تأکید رهبر انقلاب روی نفوذ اقتصادی چیست و دولت در این مسیر چه باید بکند؟ آیا رهبر انقلاب از ورود شرکت‌های چندملیتی نگرانی دارند؟
ایالات‌متحده آمریکا قطعاً در پی آن خواهد بود که در عرصه‌های سیاسی، نظامی، امنیتی و اقتصادی ایران را کنترل نماید. بنابراین نفوذ این کشور نمی‌تواند چیزی جز خراب‌کاری، مداخله، امنیت اسرائیل و راضی نگه‌داشتن کشورهای مرتجع عرب و مهار و کنترل ایران باشد.
علاوه بر این ایالات‌متحده هنوز قصد دادن فضای آزاد به اقتصاد ایران در عرصه اقتصاد و تجارت جهانی را ندارد. شرکت‌های چندملیتی و غول‌های اقتصادی تحت زعامت امریکا، هر وقت لازم باشد دوباره بر اساس سیاست آمریکایی، جمهوری اسلامی ایران را تحت‌فشار قرار خواهند داد.
به نظر می‌رسد باسیاست‌هایی که رهبری در پی آن است، یعنی نگاه چند منظومه‌ای به شرکای اقتصادی و تجاری راهبردی منطقی‌تر از اتکای به اقتصاد غرب است. در کوتاه‌مدت آن‌ها با ورود خود وضعیت اقتصادی ایران را متحول خواهند نمود، اما با استقرار مستشاران مختلف اقتصادی و امنیتی و گسترش فعالیت‌های آن‌ها و کوتاه کردن دست رقبای دیگر عرصه را بر ایران تنگ خواهند نمود.
شرکای استراتژیک ما که در بدترین وضعیت نیز ما را رها نکرده و به اردوی تحریم کنندگان نپیوستند، با اتخاذ رویکرد غرب‌گرایی، دیگر در تنگناهای بعدی در کنار ما نخواهند بود. چون چیزی که آن‌ها و ما را در یک اردوگاه نگاه می‌دارد، منافع ملی آن‌ها و شراکت استراتژیک این اردوگاه خواهد بود.
جبهه اقتصادی ایران و رویکرد سیاسی ما در عرصه جهانی و منطقه‌ای باید با اتکای بیشتر به سمت "نگاه به دوستان" باشد تا نگاه به غرب و آمریکا.
جدیت رهبر انقلاب در خصوص اینکه نمی‌گذاریم نفوذی در ایران انجام گیرد را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
نفوذ آمریکا یعنی نفوذ سیاسی و فرهنگی آمریکا، غرب و اسرائیل و عقل حکم می‌کند به این مثلت شرارت اطمینان نکنیم.
تأکید رهبری نشان می‌دهد که نفوذ اقتصادی آمریکا یعنی راه ورود این کشور برای انحراف معیارهای انقلاب با حفظ فاصله می‌توان هم منافع ملی و انقلابی و استقلال کشور را حفظ نمود و هم هویت ملی را تقویت کرد.
تحلیل شما در خصوص اینکه هنوز شرایط جمع‌بندی هسته‌ای معلوم نیست تصویب شود یا خیر، چیست؟
دولت می‌تواند همگام با راهبرد جدید رهبری که فصل نوینی بر راهبرد ایران و غرب و بقولی دارالاسلام و دارالکفر است را با حفظ منافع ملی بکار گرفته و همه ارکان نظام را به یاری طلبیده و همه در یک جبهه و یک‌صدا و با وحدت کلمه به تقویت این جایگاه بپردازند.
همه این مسائل هنگامی رخ خواهد داد که کشورهای طرف مقابل ایران بتوانند توافقی را بر سربرنامه هسته‌ای ایران به ثمر برسانند. زیرا در آمریکا نیز احزاب و گروه‌های دست راستی مخالفت شدیدی با این توافق داشته و یا نمی‌گذارند اجرایی شود و یا در پی راه‌های تضعیف آن هستند. چگونه می‌توان راه ورود کشوری را به عرصه سیاست و اقتصادمان بازکنیم که راهبرد بلندمدت آن نابودی و یا تضعیف موقعیت ماست. ما نیز در این جبهه اگر متحد و یک‌صدا نباشیم درواقع از ناحیه ضعف وارد تعامل با جهانی شده‌ایم که در پی تضعیف ماست.
عاقلانه‌ترین راهبرد آن است که مطابق راهبرد آن‌ها در تصویب، ورود و اجرا ما نیز راهبرد مقابله‌به‌مثل داشته باشیم که در میدان عمل دچار زیاده‌خواهی‌های آن‌ها نشویم.
زیرابه نظر می‌رسد باوجود درزهایی که ممکن است در مفاد قرارداد وجود داشته باشد، دبه‌های آن‌ها در ادامه تحریم‌ها و ازسرگیری بهانه‌ها و سازمان‌دهی مجدد اردوگاه تحریم و مقابله نظام‌مند با جمهوری اسلامی ایران از سر گرفته شود.
انتهای پیام/
نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری گلستان ما در وب سایت منتشر خواهد شد
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد