به گزارش گلستان ما؛ مأمون عباسی در سال 200 ه.ق، با نامه ها و پیام های بسیار، امام رضا(ع) را به خراسان دعوت کرد ، حضرت ناگریز از روی اکراه این دعوت را پذیرفت و با کاروانی که مأمون فرستاده بود، به سوی خراسان آمد.

یک سال بعد حضرت معصومه(ع) به شوق دیدار برادرش حضرت رضا(ع) عازم خراسان گردید و با همراهان حرکت کردند.

حقیقت هجرت حضرت معصومه (س) برای حمایت از ولایت امام الرضا(ع) و تقویت مسأله رهبری بود ، که در ظاهر به صورت سفر برای دیدار برادر عنوان می شد.

ایشان و دیگر خواهر و برادرانش سفر کردند تا حمایت کنند از علی بن موسی الرضا (ع) و اینکه به جامعه اسلامی بفهمانند که  امام هشتم را برای اسارت و شهادت به طوس می برند نه برای ولایتعهدی،  و به همین دلیل  امامزاده های فرزندان امام موسی کاظم (ع) در ایران بسیار است. 

وقتی که به ساوه رسیدند ، خبر ورود آن بانوی با عظمت به آل سعد رسید ، همگی به اتفاق به استقبال او رفتند تا او را به قم دعوت کنند، در میان آنها موسی بن خزرج به کاروان حضرت معصومه(ع) رسید ، زمام شتر آن حضرت را گرفته و به طرف قم آمد و در منزل خود با کمال افتخار از آن بانو پذیریی کرد ، 
ولی پس از 16یا 17روز آن بانوی ارجمند ، رخت از جهان بربست و پسران سعد را در سوگ خود نشانید.

 محل دفن حضرت مشهور به بابلان از باغ های موسی بن خزرج اشعری بود.

اولین سایه بان مقبره شریف حضرت معصومه (ع) را خاندان اشعری بنا نمودند.

 حضرت زینب دختر امام جواد (ع) نیز گنبد و بارگاهی با آجر و سنگ و گچ بر روی مرقد مطهر ساخت و در هر دوران صحن و سرای حضرت پرشکوه تر گشت تا اینکه در زمان صفویه گسترش حرم به اوج خود رسید و حرم فعلی از آثار همان دوره است.

 از امام رضا (ع) دو زیارت نامه برای حضرت معصومه(ع)روایت شده است.
 و این حاکی از مقام والای آن بانوی بزرگ است.

در زیارتنامه وی امام رضا(ع) حضرت را به ۸ لقب ملقب فرموده و بیان داشتند :

 کسی که مرقد حضرت معصومه (ع) را در قم زیارت کند مانند کسی است که مرا زیارت کرده است.

سالروز ورود به حضرت معصومه (ع) به قم گرامی باد.

انتهای پیام/ مجتبی لشکربلوکی مدرس معارف انقلاب اسلامی