به گزارش گلستان ما به نقل از رادکانا؛ جسارت، طرز تفکر متفاوت، ریسک پذیر بودن، انگیزه و انرژی زیاد همه آن چیزهایی است که باعث شده مهرانگیز رادمهر این بانوی پرنده گلستانی به خود جرات پرواز در آسمان‌ها را بدهند.

رادکانا همچون گذشته بدنبال سوژه های خاص و متفاوت در شهرستان کردکوی و استان گلستان می باشد که اینبار نیز سراغ یکی از بانوان پاراگلایدرسوار رفت.

مصاحبه خواندنی پایگاه خبری تحلیلی رادکانا با بانوی خلبان پاراگلایدر گلستانی که در ذیل می خوانید:

لطفا خودتون را معرفی کنید:

مهرانگیز رادمهر بانوی 33 گلستانی اهل روستای النگ شهرستان کردکوی ، کارشناس ارشد بازرگانی و کشاورزی هستم.

چرا این رشته پرخطر را انتخاب کردین؟

از کودکی پرواز کردن رو دوست داشتم و همیشه بهش فکر میکردم.

وقتی پرواز می کنید چه احساسی دارید؟

پرواز آرامش مطلق است و وقتی تو آسمونم احساس می کنم خیلی خیلی به خدا نزدیکترم،

پرواز میتونه روح آدمو بزرگ کنه. در کل پرواز دیدگاه من رو نسبت به زندگی تغییر داد.

پرواز با پرواز شروع نمی شود؛ به تاملی به ایستادنی و به سکوتی و به اراده ای در پس سختی ها.

چند سال است که پرواز می کنید؟

از شهریور ٩۵ شروع کردم و حدود 1 سال 3 ماه پرواز می کنم.

از چه سایت های پرواز کردین و چند پرواز داشتین؟

سایت الهادی و پاقلعه رامیان مهدیرجه بهشهر، دارزنو، اردشیر یزد، چنار شرق آبسرد، ترسه مینودشت، هزارپیچ گرگان البته به خاطر مشغله کاری زیاد پرواز نمیرم.

در مجموع حدود 84 تا پرواز داشتم.

شده برای پرواز، خوراکی خاصی را همراهتان ببرید؟

فقط شکلات

امنیت محیط‌های پروازی را برای خانم‌ها مناسب می‌دانید؟

مطمئنا ریسک بزرگیه اما من بنا رو بر این میزاریم که اتفاق رو زمین صاف هم میفته و اینکه واقعا ورزش اعتیاد آور یه و کسی که وارد پرواز میشه دیگه به راحتی نمیتونه ازش فاصله بگیره.

همه سایت ها زیرنظر فدراسیون ورزش های هوایی هستن و از طرفی چون ورزش تیمیه مشکلی نیست.

قصد دارید پرواز را حرفه ای تر ادامه بدین؟

بله مطمئنا اما تا دو سال آینده.

چرا؟

چون ورزش پر هزینه هستش و برای پیشرفت تو این ورزش باید هزینه کرد. برای من یه مقدار زمان لازمه تا بتونم پیشرفت کنم.

خاطرات پروازی؟

پرواز همش خاطره است، خداروشکر خاطره بدی ندارم فقط یه بار که وسط پرواز تو آسمون یهو سرعت باد زیاد شد و به سختی لند(زمینی که فرود میایم) کردم.

برای نخستین بار که از زمین جدا شدید، ترس نداشتید؟

من طی یه دوره از زندگیم ترس از ارتفاع پیدا کرده بودم و اصلا نمیتونستم با این ترس کنار بیام.

قبل اینکه بپرم کلی با مربی صحبت کردم که اگه ترسیدم لند نکنین میخوام مقابله کنم، بنده خدا کلی باهام صحبت کرد که خیلیا میترسن جیغ میزنن حتی گریه میکنن شما راحت باش.

خلاصه که با کلی استرس تجهیزات را نصب کردن، لحظه ای که پام از زمین کنده شد اینقدر آرامش داشتم که ترس هیچ مفهومی نداشت و هفته بعدش کلاس های آموزشی ثبت نام کردم و دورهامو زیرنظر استاد بهروز عراقی شروع کردم.

هرچند زمانی که  تجهیزات پروازم رو بر میدارم تا وقتی که برگردم برای خونوادم ساعتای پر استرسیه.

بیشترین زمانی را که شما در آسمان پرواز کرده‌اید، چقدر بوده است؟

۵۵ دقیقه در سایت چنار شرق.

مدت زمان موندن تو آسمون بستگی به شرایط جوی و تجهیزات و توانایی های پرنده داره.

زمانی که ارتفاع می‌گیرید و از آن بالا به زمین نگاه می‌کنید، چه چیزی برایتان جذابیت دارد و چه منظره‌ای را بیشتر دوست دارید؟

واقعا حس خوبیه آرامش و هیجان با هم و احساس قدرت.

اکثر پرنده ها بعد یه دوره سخت زندگیشون وارد پرواز شدن و واقعا پرواز نیاز به یه روحیه خاص داره.

مسابقات قهرمانی پاراگلایدر ایران شرکت کردین؟

نه، بعلت مشغله کاری نمیتوانم در مسابقات شرکت کنم و از طرفی تمرین زیادی لازم هست.

چرا دوستان پرنده اسم تون را گذاشتن شگفت؟

چون همیشه خندان و پرانرژی ام

حرف پایانی اگر دارید بفرمایید:

می خواهم از پدر و مادرم تشکر کنم که روحیه من را درک و بخوبی حمایتم کردند. 

علیرغم نگرانی های زیادی که به خاطر رفتن من به این رشته داشتن اما همیشه تشویقم کردند.

و تشکر ویژه دارم از استادم آقای عراقی که واقعا برای من زحمت زیادی کشیدن و من هر چه از پرواز دارم رو از ایشون یاد گرفتم…

پریدن باور پرنده ای است که به پرواز می اندیشد وگرنه دلیل پرواز پر نیست…!!

گفتگو از یعقوب محمودی

انتهای پیام/