به گزارش گلستان ما ؛ محسن عین علی طی یادداشتی که برای گلستان ما ارسال کرده است ، نوشت: انتخابات مظهر تحقق اراده جمعی یک ملت است و بواسطه ماهیت آن ارتباط بسیار عمیقی با واژه رقابت دارد.

بدون تردید داوطلبینی که در عرصه انتخابات به رقابت می پردازند و خود را در معرض رای مردم قرار می دهند دارای حداقل صلاحیت هایی هستند اما در این بین ممکن است افرادی نیز وجود داشته باشند که با تمسک به روش هایی غیرمعمول و بعضا ناهنجار سعی در ربودن گوی سبقت از رقیبان داشته باشند.

یکی از بداخلاقی ها و ناهنجاری های انتخاباتی که بطور خاص در انتخابات مجلس شورای اسلامی به وضوح قابل رویت است، وعده های نامعقول و بی حساب برخی کاندیداهاست.

این گونه از وعده ها را از حیث ماهیت می توان در دو نوع طبقه بندی کرد. دسته اول وعده هایی هستند که با درنظرگرفتن شرایط فعلی کشور اساسا قابلیت تحقق و اجرا ندارند، بعنوان مثال بسیاری از کاندیداها در این ایام وعده ی استخدام در دستگاههای دولتی را به جوانان طرفدار خود می دهند و یقینا با توجه به شرایط فعلی، امکان پذیری چنین رویدادی مورد تردید جدی است.

گروه دوم نیز وعده هایی هستند که خارج از اختیارات نمایندگی مجلس است، مانند وعده ی تبدیل بخش به شهرستان و... یعنی ایجاد تغییر در تقسیمات کشوری که فقط در چارچوب مقررات و ضوابط وزارت کشور قابلیت اجرایی دارد.

چرایی بروز چنین پدیده ای را می توان در عدم آشنایی برخی کاندیداها با حدود اختیارات نمایندگی مجلس و همچنین تلاش آن ها جهت سواستفاده از هیجانات دوران انتخابات جست و جو کرد.

هر اقدام ناهنجاری دارای پیامدهایی است، حال اگر این ناهنجاری ها در عرصه وسیعی همچون انتخابات رخ دهد قطعا تاثیرات آن هم به همان وسعت بزرگ و جبران ناپذیر خواهد بود.

در باب پیامدهای منفی پدیده ی وعده های خرواری می توان موارد زیر را برشمرد:

1- بزرگترین پیامد شیوع وعده های دروغین در جامعه را می توان گشوده شدن باب توسل به اقدامات فریبنده و به مخاطره افتادن مبانی اخلاقی و دینی جامعه اسلامی دانست .

2- عملی نشدن وعده‌های پرشمار کاندیداها باعث سرخوردگی مردم شده و ممکن است بر حضور حداکثری آنان در انتخابات های بعدی تاثیر منفی داشته باشد .

3- امروزه با فراگیر شدن وسایل ارتباط جمعی امکان ثبت و مستند سازی همه وعده های کاندیداها در محافل خصوصی و عمومی وجود دارد و در صورت پیروزی فرد در انتخابات، این حالت امکان تبدیل وعده‌ها به مطالبه عمومی مردم از فرد متتخب را بوجود می آورد و نوعی مسولیت حقوقی برای او ایجاد می کند .

4- مسولیت شرعی که با ارائه وعده‌هایی دروغین متوجه فرد می شود نیر نکته ای ست که نمی توان  آن را نادیده گرفت .

5- نمایندگانی که با توسل به وعده های غیرمعمول به مجلس راه می یابند ممکن است با اعمال نفوذ و تمسک به راه های غیرقانونی درصدد اجرایی کردن وعده ها برآمده و در این مسیر قطعا قوانین و مقرراتی نقض شده و وظایف اصلی نمایندگی به فراموشی سپرده می شود .

ایرانیان در طول سال های پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سایه برگزاری انتخابات های پرشمار، به خوبی انتخابات و انتخاب کردن را تمرین کرده اند و برای داوطلبین محترم انتخابات نیز شایسته است که در این فرصت باقیمانده به بیان برنامه های خود در راستای دو وظیفه مهم نمایندگی یعنی قانونگذاری و نظارت بپردازند و بدانند که حداقل انتظار مردم از داوطلبین نمایندگی مجلس این است که خود عامل به قانون باشند و قانون را محترم بدانند.

انتهای پیام/