به گزارش گلستان ما به نقل از قابوس نامه، اصلا خوشی به چه قیمتی؟ به قیمت عزادار شدن عده ای دیگر؟ مگر از قدیم نگفته اند بنی آدم اعضای یکدیگرند ، که در افرینش ز یک گوهرند ،چو عضوی به دردآورد روزگار دگر عضو ها را نماند قرار؟

این که دیگر از درد هم گذشته و رخت عزا بر تن دوست کرده است پس انصاف و انسانیت چه می شود؟

قسط داری که داری! ماه به هفته نرسیده باید دنبال مساعده و قرض گرفتن از خواهرو برادر و خدا نصیب نکند باجناق باشی که باشی ‍ کمی هم به فکر دولت و رخت سیاهی که بر تنش کرده ای باش . ببین وزیر اقتصاد را هم به صدا درآوردی و حرف از این مصیبت می زند!

من یک راوی بیش نیستم ولی می دانم این که می گویند “همه چی آرومه” مصداق این روزهای ماست. مگر نه اینکه دروازه های جهان بر روی ما باز شد و کمر تحریم از شدت تا شدن در زیر بار مذاکرات در حال شکستن است؟ دیگر چه می خواهید ؟ کمی هم خودتان به فکر باشید با پول یامفت یارانه می خواهید به کجا برسید تا کی دستتان در جیب دولت باشد؟

نمیدانم چکار ولی به قول قدیمی ها تکانی به خودتان بدهید بَلکَم فرجی شود!
مطمئن باشید اگر یارانه نگیرید فرجی می شود و این پول را به زخم دیگری می زنیم. مثلا سفر هایمان را برای ارتباط با دنیا بیشتر می کنیم. بالاخره باید به دنیا بگوئیم که با آنها دوست هستیم یا نه؟!

با نشستن در خانه و شمردن ۴۵ هزارو ۵۰۰ تومان و ریختن به حساب تک تک آدم ها که نمی شود با کسی ارتباط گرفت و تنها غفلت از دوستانمان نصیب مان می شود.

انتهای پیام/