به گزارش گلستان ما، امروزه اصل مسئولیت و پاسخگویی به عنوان یکی از ارکان مهم در جامعه، اصل حکمرانی خوب، شایسته و از حقوق شهروندی مطرح است. مطابق این اصل مسئولان دستگاه‌های اجرایی و به طور کلی دولت در برابر شهروندان پاسخگو هستند.

پاسخگویی و خدمت به مردم به این مفهوم نیست که آنان در چارچوب مشخصی حرکت نکنند؛ بلکه اعمال و رفتار دولت باید بر اساس معیارها و موازین خاصی که مردم در یک نهاد منطقی و منظم آن را تنظیم کنند صورت گیرد و مسئولان بر اساس همان معیارها خدمت کنند.

آنچه که امروز از دولت به عنوان رکن اجرایی کشور، مشاهده می شود طراحی "محیط گلخانه‌ای" است که صرفاً بر اساس چیدمان خود که عمدتاً متملق‌گویان دولت را شامل می شود به کارهای اجرایی خود می‌پردازد.

پاسخگوییِ امروز دولت نه تنها برای تمام اقشار جامعه نیست؛ بلکه در این محیط کوچک و به تعبیر بهتر " گلخانه‌ای" تنها به دنبال طرفداران صدرصدی خود بوده که به غیر از تمجید چیزی را نصیب دولت نکنند.

متأسفانه مساله اصلی اینجاست که واقعیت‌هایی که باید دولت از کف اجتماع و از تمام آحاد و اقشار جامعه بدست آورد با چنین رویه ای از بین می‌رود و ماحصل آن، چیزی به غیر از سرابی از واقیعت ها نیست که نصیب متفکران و تصمیم گیران می شود.

آنچه که دولت را به یک دولت گلخانه‌ای تبدیل کرده گفتمان و عملکردی است که شاخصه‌های خاص خود را دارد؛ این شاخصه‌ها برآیند تصمیمات و اقدامات دولت است که در ذیل به آنها اشاره می‌کنیم:

1-ترس از "در معرض ملت" قرار گرفتن: این ترس، فضا را برای دولت همیشه مثبت معرفی کرده و با گذشت زمان، دولت از خیل عظیم مطالبات جامعه غافل می‌شود. عدم اهتمام به تشکیل جلسات نقد با حضور اقشار مختلف جامعه و اکتفا به مصاحبه های تلویزیونی آن هم با خبرنگاران و مجریان انتخاب شده، چنین می نماید که دولت از در فضای باز جامعه قرار گرفتن واهمه دارد و بیشتر خود را در محیط گلخانه‌ای محصور کرده که تنها فضای تملق گویی و غلونمایی از اقدامات در این مسیر مشاهده می‌شود.

2-فیلترینگ رسانه های منتقد: رسانه‌های بسیاری در فضای نقد منصفانه دولت، پیش رفته‌اند که با سدی به نام فیلترینگ، آنها را از فضای نقد و روشنگری مسئولان، باز داشته‌اند و از این طریق دولتمردان یکی دیگر ازکانال‌های ارتباطی خود را به بیرون از گلخانه بسته‌اند و حاضر به شنیدن واقعیت‌ها نیستند.

3-ممانعت از حضور منقدان در مراسمات و برخورد گزینشی با مخاطبان: حذف  برخی از تشکل های دانشجویی در مراسم 16 آذر و یا دیگر مراسمات مشابه، نمونه‌هایی است که دولت خود را در معرض نقد قرار نمی‌دهد.

4-توهین و برچسب گذاری روی منتقدان: رئیس جمهور در مراسم 16 آذر امسال، بار دیگر به منتقدان دولت تاخت و علاوه بر واژه‌هایی نظیر؛ بی‌سواد، بروید به جهنم، ناآگاه به مسائل جهان، بی‌شناسنامه و ... این بار منتقدان سیاست خارجی دولت خود را «تازه به‌دوران‌رسیده»! نامید! با این روش دولت درصدد است که سکوت منتقدان و به انزوا کشاندن آنها را فراهم کند.

5-ژست فرمایشی- همایشی در مبارزه با مفاسد اقتصادی: این موضوع نیز نوعی از عملکرد گلخانه‌ای دولت را نشان می‌دهد که بدون اطلاع و آگاهی از واقعیت‌ها، تنها ژست مبارزه با مفاسد اقتصادی را گرفته و به حرکت های نمایشی نظیر برگزاری پی در پی همایش‌ها بسنده کرده است.

6-افزایش قیمت نهاده‌ها بدون اصلاح یارانه‌ها: امروز مهمترین دغدغه‌های اقشار آسیب پذیر ما در دید مسئولان دولت به ورطه فراموشی رفته است. گرانی نان و به تبع آن افزایش قیمت محصولات دیگر که متاثر از این گرانی است و عدم اصلاح یارانه دریافتی افراد متناسب با این افزایش قیمت ها نشانگر این است که دولت در یک محیط گلخانه‌ای گرفتار شده است.

برآیند دولت گلخانه ای:

گل‌هایی که در فضای گلخانه رشد می‌کنند و شاید محصول هم بدهند، در عالم واقعیت و فضای باز  با همه سردی ها و گرمی‌ها و ناملایمات روزگار، ذره‌ای نمی‌توانند دوام بیاورند. حکایت فردای دولت با این رویه هم، چنین است که تصمیم‌سازی در محیط گلخانه‌ای، فقدان تصمیمات سازنده، استراتژیک و ملت پسندانه را حاصل می‌کند که لاجرم آینده نامطلوبی را برای دولت رقم خواهد زد.

انتظار است که دولت فضای نقادی را هر چه بیشتر بگشاید و خود را در معرض آحاد و اقشار جامعه قرار دهد و ترس از آسیب‌های این فضا نداشته باشد؛ چرا که این فضا خود یک فرصت طلایی برای تطبیق دولت با نیازها و مطالبات جامعه است و از این طریق عملکرد دولت در پاسخگویی به نیازهای ملت ارتقا می‌یابد و از فضای تقابلی ایجاد شده توسط دولت با منقدان می‌کاهد چرا که عملکرد دولت متناسب با اجتماع پیش خواهد رفت.

انتهای پیام/