به گزارش گلستان ما به نقل از قابوس نامه، وجه افتراق اعتصاب بازار در اين شرايط با اعتصاب هايي كه در گذشته از بازار شاهد بوديم عملكرد بازاريان با اين اعتصاب ها بود.

در گذشته بازاريان پس از اعلام اعتصاب، در خانه هاي خود مي نشستند و منتظر فرجام اعتصاب بودند. اما اين بار، بازاريان پس از بستن مغازه ها خود، خوي تهاجمي گرفته و در بازار براه افتادند و با ترغيب ساير بازاريان جهت پيوستن به اعتصاب، از هيچ كاري دريغ نكردند و مهم تر از همه اينكه، بدون هيچگونه شعبده بازي، شعارهاي صنفي را تبديل به شعارهاي ضد حكومتي و ساختار شكنانه كردند.

در واكاوي اعتصاب بازاريان مي بينيم كه از تجار و بازارياني كه سن و سالي از آنها گذشته و هميشه بعنوان بخش سنتي بازار همسو با جناح هاي محافظه كار عمل مي كردند، اثري بچشم نمي خورند بلكه قشر جواني از بازاريان هستند كه يا مستقل و يا در خوشبينانه ترين شکل، عقبه اصلاح طلبي داشته اند.

اينكه نه جناح اصلاح طلب و نه جناح محافظه كار موفق به فرونشاندن اعتصاب بازار نشدند حاكي از آن است كه اين قشر جوان بازاري، به هيچكدام از دو جناح حاكم وابسته نيستند بلكه قشري از نئو بازاريان هستند كه از ندانم كاري و بي عملي مسئولان حكومتي به ستوه آمده اند.

شاخصه اصلي اين قشر جوان بازاري اين است كه چنانچه به مطالبات خود دست نيابند آنها نيز مانند ساير جوانان حاضرند كه در اعتراضات خياباني ضد نظام شركت كنند!

قشر جوان بازاري نيز مانند ساير جوانان معترض تا هنگاميكه كسي متولي پاسخگويي به خواسته هاي آنان نباشند به يك نيروي ضد نظام تبديل مي شود كه در فرايند حشر و نشر با جواناني كه چيزي براي از دست دادن ندارند، ناخواسته به نيرويي تبديل مي شوند كه اصطلاحاً به آن نيروي «برانداز» گفته مي شود.

در ميان اعتراضات اقشار مختلف جامعه، اعتراضات قشر جوان كه روحيه عصيانگري دارند جدي و قابل توجه است؛ بي توجهي به آن، براي نظام  هزينه بر است.

قشري است كه هيچ كاري ندارد، هيچ در آمدي ندارد، از اين كه نان خور خانواده خود است سر خورده و نااميد است، يا كارگر جواني است كه با داشتن زن و فرزند از اينكه نمي تواند هزينه خانواده اش را تامين كند شرمنده و سرشكسته است.

شايد ابتدا به ساكن موضوع آزادي هاي سياسي و اجتماعي چندان مشغله ذهنش نباشد ولي وقتي به دنبال معيشت خود است لاجرم عاقبت به ريشه ها پي خواهند برد و با بْر خوردن در ميان ساير جوانان ، خط دار و سمت و سو دهنده، روند دگرديسي را طي مي كند و ناخود آگاه به يك «برانداز» تبديل مي شوند.

با گذر زمان و با برآورده نشدن خواسته ها، قطعاً دشمن نيز ساكت نمي نشيند و پيشروي مي كند. فراخوان پشت فراخوان، تبليغ پشت تبليغ، دست به سازماندهي مي زند و ظرفي بنام «كانون شورشي» درست مي كند تا هر ناراضي و براندازي را در اين ظرف سازماندهي و ساماندهي كند.

آنچه امروز در بررسی تحرکات براندازان نادیده گرفته می‌شود توجه به درون نظام و مبارزه با عناصر فاسدی است که میزان نارضایتی‌های مردم را افزایش می‌دهند. پس مي بينيم كه در يك تغيير گونه ساده، فضا و بستر مساعد، باعث بوجود آمدن اعتصاب در محيطي مملو از قشر جوان مي شود، جوانان وقتي پاسخ مطالبات خود را پيدا نمي كند دشمن قسم خورده اي بنام سازمان منافقين نازل شده و شروع به سازماندهي آنان مي كند، از اينجا به بعد، باصطلاح «كانون هاي شورشي» را شكل مي دهد، شعارهاي صنفي به سرعت دچار دگرديسي شده و تبديل به شعارهاي ساختارشكنانه مي شود و تا آنجا پيش مي روند كه هدف مي شود بر اندازي نظام!

علي ايحال، همانطور که فحوای کلام رهبری و تاکیدات ایشان دریافت می شود، نبايد چشم را بر روي مطالبات برحق مردم و بخصوص قشر جوان كه از بيكاري رنج مي برد بست. بي تفاوتي بدترين واكنش نسبت به اين مشكلات اجتماعي و اقتصادي است. وقتي چشم بستن و بي تفاوتي را پيشه كنيم، مي شود مصداق «جوجه نافرمان»، آنجا كه پروين اعتصامي گفت: « چشم خود تا به هم زني بردت ـ تا كله چرخ داده اي خوردت».

لذا خطاب به متوليان امر بايد گفت «من آنچه شرط بلاغ است با تو ميگويم ـ خواه از سخنم پند گير، خواه ملال»

نویسنده؛علی صفاری

انتهای پیام/