به گزارش گلستان ما، همانطور که میدانیم قدمی بیشتر تا به ماه محرالحرام نمانده است. کاروان حسینی(ع) که در هشتم ذی الحجه سال ۶۰ هجری قمری ، مکّه را به مقصد کوفه ترک نمود تا به دعوت کوفیان پایگاه حکومت اسلامی را در شهر کوفه پایه گذاری نماید ،اکنون با بی وفایی مردمان کوفه و طمع مال و منصب دنیوی آنان ، در آستانه ورود به صحرای کربلا قرار دارند تا واقعه ای را در عاشورا رقم بزنند که با وجود گذشت۱۳۸۰ سال از آن واقعه خونین و جگر سوز در سال ۶۱ هجری قمری ، همچنان نام زیبای حسین و یاران با وفایش جوششی در دلهای پیروان مکتبش بوجود آورد که با دمیدن هلال محرّم ، همگان به یاد مظلومیت ذریه پاک رسول اکرم (ص) سیاهپوش شده و ناله کنان بر سر و سینه هاشان می زنند.

این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست/ این چه شمعی است که جانها همه پروانه اوست

امّا در فضیلت عزاداری و گریه بر مظلومیت حضرت اباعبدالله الحسین (ع) سفارشات بسیاری شده است که از آن جمله می توان به فرمایش حضرت رسول الله (ص) به دختر گرامی اش حضرت فاطمه زهرا(س) اشاره نمود که می فرماید : ” فاطمه جان ؛ روز قیامت هرچشمی گریان است ، مگر چشمی که در مصیبت و عزای حسین گریسته باشد که آن چشم درقیامت خندان است و به نعمتهای بهشتی مژد داده می شود”. ( بحارالانوار ، ج ۴۴ ، ص ۲۹۳)

لذا با این تفاسیر ، این نکته را خدمت عزیزان عارضم که در این ماه پر فیض و برکت ، ضمن عرض ارادت و توسل به خاندان اهل بیت عصمت و طهارت (ع) و برگزاری مجالس عزاداری شهادت سیدو سالار شهیدان ، بایستی مراقب باشیم تا خدای ناکرده ، مجالس عزادرای امام حسین (ع) ، به انحراف کشیده نشود و مبادا به قول شهید مطهری در کتاب حماسه حسینی ، شهادت هدف امام حسین (ع) ناخواسته به دست ما صورت پذیرد.

فلذا اینجانب به عنوان کوچکترین خادم اهل بیت (ع) ، سخنی را خطاب به ذاکرین و مداحان اهل بیت(ع) یادآور می گردم که همگان برآن باشیم تا در جلسات عزاداری ماه محرّم ، در کنار ذکر مصائب و مظلومیت شهدای کربلا ، بیش از پیش معرفت حسینی و سیره ایشان و اهداف والای آن بزرگواران را تبیین نموده و مطالب و روضه ها را مبتنی بر سند معتبر و واقعیات ارائه نماییم چراکه اعتقادم بر اینست که وقت گرانبهای مخاطبین در جلسات روضه ، بعنوان امانت در دستان مداح یا خطیب جلسه قرار دارد که به هیچ وجه جایز نیست که هر نوع مطلب دون شان مجالس حسینی را برای عزاداران بیان نماییم و سعی کنیم که این فرصت را غنیمت شمرده و با گزینش اشعار مناسب و پرمحتوا و مقاتل معتبر و بهره بردن از مطالبی در شان جلسات عزاداری حضرت سیدالشهدا (ع) و یاران با وفایش ، حتی به اندازه ای اندک ، در بالابردن سطح دانش و بینش مخاطبان و عزاداران آمام حسین (ع) سهیم باشیم تا هم امانت دار امینی برای عزاداران بوده وهم بتوانیم برای مجالس روضه و عزاداری حسین(ع) ، در مقابل دیدگان دشمنان دین و نظام اسلامی ، آبروداری نماییم چراکه :

آبروی حسین به کهکشان می ارزد یک موی حسین بر دوجهان می ارزد

گفتم که بگو بهشت را قیمت چیست گفتا که حسین بیش ازین می ارزد

در پایان دعا می کنم که خداوند به حق مظلومیت حسین(ع) ، عاقبت همه ما را ختم به خیر بفرماید. ان شاءالله

برادر کوچک شما
ایمان روشناسان

انتهای پیام/