به گزارش گلستان ما به نقل از ترکمن سسی، وقتی سخن از فعالیت های اجتماعی می شود ذهن ها به سمت و سوی احزاب سیاسی و اهداف آنها می رود؛اما فعالیت های خودجوش مردمی که با عنوان(سازمانهای مردم نهادNGO)شناخته می شوند از مهم ترین فعالیت های خیرخواهانه و بشر دوستانه در جوامع مختلف است.

بسیاری از این سازمانهای مردم نهاد بعدها تبدیل به سندیکاها و انجمن های معتبر بین المللی شده اند؛در کشور ایران احزاب قانون خاص خود را دارند و بر طبق آن تشکیل؛اداره یا منحل می شوند ولیکن در بحث نهادهای مردم نهاد در سطح جامعه قانون مدون خاصی به چشم نمی خورد که این عامل باعث می شود بسیاری این مقوله را با بحث احزاب سیاسی اشتباه بگیرند.

سازمانهای مردم نهاد در واقع از بهترین و مفید ترین مسیرهای دولتها برای دریافت نظرات مردم هستند.فعالیت های داوطلبانه در اموری مثل محیط زیست؛ فعالیت های خیرخواهانه؛ورزش؛فرهنگ؛رسانه؛کارگری و...با مشکلات توده های مردم رابطه ی بسیار عمیقی دارند.

از سویی بیشتر این سازمانهای مردم نهاد(NGOها ) توسط افرادی پایه ریزی و اداره می شوند که از وجهه مناسبی در میان عامه ی مردم برخوردار هستند؛اعضای این ان جی او ها کمتر بدنبال سود و نفع شخصی برای خویش هستند و دلسوزانه برای جامعه ی خویش خدمت می کنند.این امر در حالی است که شاید نام آنها در تاریخ گم شود ولیکن اگر تاریخ نام افراد را به فراموشی بسپارد نام جوامع را به فراموشی نخواهد سپرد.

در کشور ایران و استان گلستان کمتر ان جی او فعال مردمی را می توان مشاهده نمود و شاید تعداد این فعالیت های مردمی فراتر از انگشتان دست نرود. این امر درحالی است که بسیاری از مردم از حضور همان تعداد اندک و اهداف آنها غافل هستند.

استانی مثل گلستان که مشکلات عدیده ای در بحث اقتصاد را به چشم می بیند؛ اقوام گوناگون و عقاید متفاوت را در خود جای داده است؛قطب والیبال ایران است؛دریای خزر و مشکلات به چشم می بیند و دهها مساله قابل طرح دیگر دارد ، می تواند ان جی او های بسیار فعالی را در خود جای دهد ولیکن به دلایلی چون عدم آشنایی مردم با این فعالیت های خیرخواهانه مردمی از این موهبت بی نصیب است.

وضعیت اقتصادی مردم استان نیز عاملی بر این موضوع است در جایی که مردم به فکر نان شب خویش هستند کمتر به اینگونه فعالیت ها روی می آورند.

فعالان گلستانی نیز کم و بیش سازمانهای مردم نهاد بها نمی دهند.شاید نمی خواهند فقط به نام ان جی او خویش صندلی خالی همایش ها را پر کنند.

دولت باید بداند که این ان جی او های مردمی هزینه ای برای آن ندارد، بلکه بر عکس در صورت انجام هزینه نیز در طول زمان کمی این هزینه ها دوباره به خزانه عمومی بر می گردد.

با توجه به مقاصد اینگونه گروه ها در جامعه؛این فعالیت ها نیاز حمایت معقول از سمت مسئولین دولتی هستند؛البته حمایتی که آزادی عمل را از آنها نگیرد به عبارتی حمایت به معنای وابستگی و نظارت نیست.

در صورت تشکیل اینگونه گروه ها و فعالیت ها نیز انتظار می رود در مباحث اجتماعی و مشکلات مردم از اعضای این سازمانهای مردم نهاد نظرخواهی شود و در صورت امکان به مرحله ی اجرا برسند؛به عبارت بهتر این نظر سنجی نباید نمادین و فقط برای رسانه ها و مطبوعات باشد.

سازمانهای مردم نهاد فعال باری بر دوش دولت نیست بلکه بر عکس حمایت از اینگونه فعالیت ها باعث همبستگی بیشتر مردم با نظام می شود.در این زمینه باید یک تغییر نگرش اساسی در نگاه سیستم سیاسی نسبت به اینگونه نهادها بوجود آید و آنها را فرصت تلقی کند نه تهدید .

انتهای پیام/