به گزارش گلستان ما به نقل از ترکمن سسی، جامعه شناسان اعتقاد دارند نهادهایی مانند شورا باعث تقویت احساس تعلق به جامعه و زندگی اجتماعی در بین اقشار مختلف شده و تمرینی مناسب برای ورود اعضا در سطوح بالای بازیگری سیاسی است .

در کشورما هم از اواخر دهه هفتاد انتخابات شوراهای شهر و روستا به عنوان یکی از اصول معطل مانده قانون اساسی دردستور کار نظام قرارگرفت .اجرای این اصل با رضایت مندی و خوشنودی مردم درمناطق مختلف مواجه شده، باعث تقویت احساس مسئولیت مردم در جامعه شد .در شرایط کنونی هم در میانه راه دوره چهارم شوراها قرار داریم و در این روزها انتخاب هیات رئیسه جدید شوراها برای سال سوم فعالیت شان در دستورکار قرارگرفته است.

در این شرایط با توجه به جمیع برکات و حاشیه های فعالیت شوراها در سالهای گذشته سوال مردم و افکار عمومی این است که آیا نهاد شورا برای منافع عمومی جامعه تهدید است یا فرصت ؟پاسخ به این سوال سخت و محتاج بررسی دقیق نقاط مثبت و منفی کارکرد شوراها در مناطق مختلف است .اما بر اساس برخی از واقعیات موجود در مناطق مختلف می توان چارچوبی برای بررسی بدست آورد .

متاسفانه نمایی که از فعالیت شوراهای شهر و روستا در ذهن افکارعمومی و رسانه ها ایجاد شده است به هیچ وجه مثبت نیست .این نما و ذهنیت منفی حتی در برخی از موارد باعث طرح این مساله شده است که شاید بهتر باشد با حذف شوراها رویه ای ایجاد گردد که شهرداران با آرای مستقیم مردم انتخاب گردند .

در سال گذشته مهم ترین محور خبری که از شوراها در سایتها منتشر شده است، خبر اختلاف،کشمکش و نهایتا استیضاح و برکناری شهرداران بوسیله شوراها بود .متاسفانه در شلوغی و حاشیه های ایجاد شده در این چارچوب اقدامات مثبت و سازنده شوراها کمرنگ شده است .بر این اساس می توان گفت که شوراها مظلوم واقع شده اند .

مشکل اصلی که دررابطه با فعالیت شوراها در مناطق مختلف داریم از یک آفت فرهنگی که جوامع جهان سومی درگیر آن هستند نشات می گیرد.این آفت فرهنگی فقدان روحیه کار جمعی است.این روحیه در جوامع پیشرفته کاملا نهادینه شده است و افراد در بخشهای مختلف خود را بخشی از پازل سازمانی می دانند که حضور همه اجزای سازمان برای کامل کردن آن لازم است .اما در کشور ما و در کارهای جمعی این روحیه وجود ندارد .عادت نامناسبی که در جامعه ما وجود دارد این است که در وهله اول تلاش می کنیم سراغ کارهای جمعی و گروهی نرویم و در وهله دوم در شرایط اجبار و ضرورت ورود در کار جمعی هم تلاش می کنیم با یارگیری در چارچوب اعضا، برای خودمان باند و گروه هماهنگ تشکیل دهیم .

این روحیه و رویه فرهنگی برکار شوراها نیز سایه افکنده است .در این چارچوب یارگیری اعضا در درون شورا و تلاش شهردار برای حفظ برخی از اعضای شورا در کنار خود مهم ترین شاخصه رفتاری این نهاد مردمی است .در نتیجه این فضاسازی نامناسب در بسیاری از موارد امورات مهم شهری فدای نگاههای غیر همسوی اعضای شورای شهر می گردد.در این شرایط برخی از شهروندان سوال می کنند که آیا با توجه به این همه شایعه آیا تداوم فعالیت شوراها ضرورت دارد ؟

به اعتقاد ما علی رغم این مشکل و حاشیه در مناطق مختلف، تداوم فعالیت شوراها یک ضرورت اساسی است .شورا عصاره افکار عمومی است و فعالیت مثبت آن می تواند سرعت آبادانی و توسعه مناطق مختلف را چند برابر نماید .اما مساله  مهم در زمینه شوراها ضرورت فرهنگ سازی در زمینه کار جمعی درکشور ماست .درکنار این فرهنگ سازی شاید بتوان با اصلاح قوانین کاندیداتوری افراد برای شورای شهر و سخت تر کردن شرایط ورود کاندیداها به این نهاد تاثیرگذار از ورود افرادی که جز حاشیه برای مردم هیچ ثمره مثبتی ندارند جلوگیری کرد .تعیین حداقل و حداکثر سنی برای  ورود به شورا و الزام ارائه سابقه مدیریتی برای کاندیداها هم ازجمله مواردی است که در صورت قانونی شدن در مسیر غنای کیفی شوراها کمک خواهد کرد .

در نهایت سخن آخر ما با اعضای محترم شوراهای اسلامی شهرها و روستاهاست .این بزرگواران باید به یاد داشته باشند که در هنگام انتخاب شدن در پیشگاه خداوند متعال سوگند خدمت به مردم یاد کردند.بایدبه یاد داشته باشند که کارهای نامناسب برخی  از اعضا بنام شخص خاص تمام نشده بنام شورا تمام می شود .بنابراین تلاش کنند با اتخاذ رویه منطقی و در چارچوب مصالح مردم و جامعه، به ترمیم چهره مخدوش این نهاد مردمی یاری رسانند.

نویسنده: عبدالقیوم شکاری

انتهای پیام/