به گزارش گلستان ما ؛ سید نعیم نریمانی فعال فرهنگی اجتماعی استان گلستان طی مطلبی در مورد عصمت نوشت : " از عمده مواردی که لازم است به تصریح از سوی صاحبان قلم و اندیشه بیان گردد مسئله ی تعریف عصمت و دایره ی شمول آن می باشد.

یکی از دردهای جامعه ی ولایی و ارزشی این است که مدعیان آزادی به خود اجازه می دهند که مقام ولایت و رهبری انقلاب را مورد نقد قرار دهند و در توجیه این رفتار عدم عصمت!ولی فقیه را به عنوان دلیل رفتار غیر منصفانه ی خویش بکار می برند و حتی بی علم و اطلاع از کنه معارف دینی و یا غرق شدن در فرهنگ مسموم مخالفان راه الهی با وقاحت جواز نقد به معصوم! را به جواز نقد ولی فقیه تسری می دهند.

در این خصوص توجه به موارد ذیل ضروری می باشد:

1- عصمت در لغت به 3معنای حفظ،نگهداری و منع بکار رفته است و در اصطلاح اندیشمندان شیعه به معنای مصونیت عده ای خاص از بندگان خداوند از گناه،اشتباه،سهو و عصیان است.آنگونه که از تعریف شیخ مفید،سید مرتضی و علامه ی حلی استخراج می شود،عصمت ملکه ایست نفسانی که منشا الهی دارد و خدای متعال این مقام و مرتبه را به هر فردی که بخواهد اعطا خواهد کرد و فرد معصوم به موجب این عنایت الهی درعین قدرت بر انجام گناه از سرکشی و عصیان نسبت به ذات اقدس الهی اجتناب می کند.

2- در بررسی مسئله ی عصمت،لازم است انبیا،امامان معصوم ع و نواب امامان یا همان اقربا را مورد مطالعه قرار دهیم.عصمت انبیا،الهی ، و امامان معصوم ع امری بدیهی و روشن می باشد که از قرآن کریم و سایر منابع اسلامی قابل پذیرش برای اهل ایمان می باشد.اما یک سوال اساسی در این بند طرح می گردد که آیا درجه ی عصمت این بزرگواران با یکدیگر یکسان و برابر است؟

3-در پاسخ به سوال مطروحه در بند2باید تاکید کنیم که اختلاف مقام انبیاء و امامان امریست پذیرفته که تمامی ادیان بر آن اجماع دارند.این اختلاف مقام را می توان در این مصداق دید که حضرت محمد ص اشرف انبیاء نامیده شده است و امری پذیرفته شده است که تمام انبیاء و اولیاء الهی به مقام والای نبی مکرم اسلام غبطه می خورند. و حتی در روایات تصریح شده که مقام امامان معصوم ع بارها و بارها بالاتر از مقام انبیاء اولولعزمی مانند عیسی و موسی علیهم السلام می باشد.

4-اگر اختلاف در مقام انبیا، و امامان را بعنوان امری پذیرفته شده بپذیریم به تبع آن باید تفاوت در کرامات و درجه ی عصمت این بزرگواران را نیز بپذیریم.در این خصوص باید گفت این مسئله از قرآن کریم پرواضح بدست می آید چراکه از قرآن چنین استخراج می شود که انبیایی مانند حضرت یونس ع ترک اولی انجام داده حال آنکه پیامبر عظیم الشان اسلام و امامان معصوم از ترک اولی نیز مبرا بوده اند.

5-با عنایت به بندهای پیش گفته تفاوت در درجه ی عصمت را بعنوان امری پذیرفته شده مورد پذیرش قرار می دهیم.

برای تحلیل درست این مسئله،عصمت را به 2قسم تقسیم می نماییم:

قسم اول-عصمت اختصاصی و قسم دوم عصمت عمومی...

6-در این بند هر دو قسم عصمت را تعریف می کنیم...عصمت اختصاصی عبارت است از قسمی از عصمت که مختص به وجود مبارک نبی مکرم اسلام،حضرت فاطمه س و دوازده امام معصوم می باشد.اما عصمت عمومی عبارت است از عصمتی که دیگر انبیاء الهی که انجام ترک اولی از سوی آنها محتمل است دارای این قسم از عصمت می باشند.

7-پس از تحلیل عصمت و تعریف اقسام آن در خصوص انبیاء و امامان مسئله ی جواز نقد به این بزرگواران باید مورد بررسی قرار گیرد.یقینا برای اهل ایمان نقد به معصومی که منصوب ذات اقدس الهی می باشد را جایز نمی دانند هر چند اهل نفاق و عناد با راه الهی به جواز این مسئله حکم کرده باشند.

8-پس از ذکر موارد فوق به اینجا می رسیم که آیا مقام عصمت غیر انبیاء و امامان را شامل می شود؟در پاسخ به این سوال سیره ی بزرگوارانی چون حضرت زینب س،حضرت ابالفضل العباس ع،حضرت معصومه س و حتی عبدالعظیم حسنی ع را مورد مطالعه قرار می دهیم.

آیا اهل تسلط بر دین و یا تاریخ اسلام می توانند برای این بزرگواران رفتار و عملی که دلالت بر عدم عصمت داشته باشد ذکر کرده اند؟یقینا نمی توان برای این بزرگواران رفتار و گناهی که دلالت بر عدم عصمت داشته باشد را پذیرفت.لکن از جایی که عصمت اختصاصی مختص به وجود مبارک 14نور الهی می باشد این قسم از عصمت را از آنها سلب می کنیم.

اما پذیرفتیم که انبیاء دارای مقام عصمت عمومی با وجود انجام ترک اولی باز هم دارای مقام عصمت می باشند هر چند که این قسم از عصمت دارای درجه ی پائین تری نسبت به درجه ی عصمت اختصاصی می باشد.

9-از طرفی داریم که مقام و منزلت بزرگوارانی نظیر حضرت عباس ع به مراتب از مقام و سطح انبیا، الهی دارای مقام عصمت عمومی برتر و بالاتر می باشد و حتی مقام بسیاری از علمای دین که در مسیر الهی قدم بر داشته اند نیز مشمول این موضوع می گردد.

10-حال با عنایت به جمیع موارد پیش گفته و از طرفی عدم جواز نقد نسبت به هر دو قسم معصوم آیا می توانیم جواز نقد از سوی مومن را به ساحت مقدس شخصیت هایی نظیر حضرت ابالفضل ع و...بپذیریم.یقینا نمی توانیم بواسطه ی استدلال های پیش گفته نقد به این بزرگواران را جایز بدانیم چرا که وقتی افضلیت مقام و منزلت این بزرگواران را نسبت به انبیای دارای عصمت عمومی پذیرفتیم و از طرفی حکم به عدم جواز نقد به افراد دارای مقام عصمت عمومی را اثبات کردیم دیگر نمی توانیم جواز نقد را به ساحت مقدس این بزرگواران شبه معصوم از سوی مومن بپذیریم.

11-در بند9متذکر شدیم مقام و منزلت بسیاری از علمای این عصر از برخی انبیاء بلحاظ بصیرت و درک معارف به مراتب بالاتر از برخی انبیای الهی می باشد.آیا نمی توانیم بواسطه ی برتری مقام این بزرگواران نسبت به برخی انبیای دارای عصمت عمومی  این قسم از عصمت را در خور شآن و مقام والای اینها دانست؟ و به تبع آن حکم به عدم جواز نقد از سوی مومن نسبت به این بزرگواران نمود.

12 - با عنایت به محتوای بند11 و پذیرش ولایت فقیه به عنوان نائب امام معصوم ع که از جمیع جهات برجسته تر و ممتاز تر از سایر علمای بزرگوار می باشد آیا نمی توان برخورداری از مقام عصمت عمومی را از سوی اهل ایمان برای این جایگاه پذیرفت؟ و حکم به عدم جواز نقد به این جایگاه نمود؟آیا می توان شان امام معصوم ع را این دانست که به نیابت فردی که اهل انجام گناه کبیره و یا صغیره می باشد رضایت دهد؟قطعا در شان معصوم ع نمی گنجد که ادامه ی سلسله ی امامت را بر فردی غیر معصوم جائز بداند..

13- با وجود اینکه عصمت اختصاصی را صرفا منحصر در 14 نور الهی دانستیم و از طرفی امکان تعمیم عصمت عمومی را به انبیاء و حتی اولیاء ممکن دانستیم و از جایی که ولی فقیه را بعنوان نائب برحق امام عصر قبول داریم و از طرفی شان امام معصوم ع را مبرا از رضایت به فردی غیر معصوم در جایگاه ولایت الهی می دانیم پس مقام عصمت عمومی را برای ولی فقیه می پذیریم و در مرتبه ی بعد حکم به عدم جواز نقد به این جایگاه الهی می نمائیم.

در پایان امید است وجود مبارک امام زمان عج از اعمال و رفتار ما راضی و خشنود باشد. و ما را مشمول عنایات خاصه ی خویش قرار دهد .

انتهای پیام /