به گزارش گلستان ما ؛ وقتی در اینترنت  معنای "پرستار" را جست و جو می کنیم در اولین مورد با تعریف آن در لغت نامه ها مواجه می شویم که فرهنگ معین، واژه پرستار را اینگونه معنی می کند،  فردی که به بیماران خدمت می کند و یا فرهنگ عمید معنی پرستار را کسی که از پیران یا کودکان مراقبت می کند و یا فردی که از بیمار در بیمارستان مراقبت می کند، تعریف کرده است و در فرهنگ لاتین پرستار از لغت Nutritious گرفته شده است که به معنای پروردن؛ تغذیه کردن و پرورش دادن است.

آری، پرستار فردی است که پذیرفته است هنگام ورود بر بالین بیمار، تمام وجود خود را برای او به خدمت گیرد تا خرسندی و رضایت بیمارش را فراهم آورد و بتواند لبخندی بر لبان او بنشاند و با تاثیر ازین لبخند، قلب و روح خود را جلا دهد و برای قرب به خداوند و دستیابی به کمال انسانی، مسیر راحت تری را بپیماید؛ همین نگرش موجب شده است که با وجود تمامی مصائب و مشکلاتی که در رشته شریف پرستاری وجود دارد و پرستاران با آن دست و پنجه نرم می کنند، نشاط و شادابی در بین پرستاران همچنان حفظ گردد.

تنها کسانی می توانند به شغل پرستاری و مراقبت از بیماران بپردازند که از انگیزه بالا، قدرت تحمل، دل سوزی و بردباری بهره مند باشند. این گونه افراد، در ضمیر پاکِ نیک فطرتان جامعه جای دارند و محبوبیت اجتماعی بالایی می یابند؛ زیرا همگان می دانند که پاداش های مادی نمی تواند جبران کار طاقت فرسای پرستاران باشد، بلکه باید اجر واقعی خویش را از خداوند دریافت کنند.

بی شک عامه مردم هنوز نتوانستند آنگونه که باید و شاید جایگاه و تعریف علمی پرستار در سیستم بهداشت و درمان را دریابند و هنوز هستند افرادی که با شنیدن نام پرستار، تنها تزریقات و کمک‌های اولیه در ذهنشان نقش می‌بندد که برخلاف این تصور ناقص، پرستار یک عضو مهم در تیم مراقبت بهداشتی است و نقش ارزنده ای در پذیرش، آماده سازی، مراقبت و حمایت‌های روحی، جسمی و اجتماعی بیمار دارد.

پرستاری، حرفه‌ای پویا و حمایت‌گر است که از قوانین اخلاقی خاصی پیروی می‌کند و ریشه آن مراقبت از بیمار یعنی مفهومی که در چهار زمینه فعالیت آن(کار عملی؛ آموزش؛ مدیریت و تحقیق) نهفته می‌باشد.

اکنون علم پرستاری بعد از آنکه اولین بار در اواسط قرن نوزدهم (1858 میلادی) پرستاری به نام "فلورانس نایتینگل" در دنیای پرستاری قد عَلَم کرد و شیوه پرستاری نوین را ابداء و پایه گذاری کرد، انقلاب عظیمی در تربیت و آموزش پرستاران حرفه ای ایجاد کرد و در حال حاضر رشته پرستاری به تخصصی ترین حد خود رسیده و همچنان روز به روز در حال پیشرفت و تغییر می باشد تا جایی که رهبران پرستاری ، این حرفه را به عنوان یک علم و هنر تلقی کردند.

بی شک حضور پرستار به عنوان شاکله اصلی در تیم درمان از قدیم الایام تا کنون غیر قابل انکار بوده ولیکن در حال حاضر، پرستاران در تعاریف جدید سازمان جهانی بهداشت با عناوینی جدید همچون پرستار بهداشت جامعه یا پرستاری مبتنی بر جامعه با هدف پییشگیری و کنترل بیماری ها به فرد، خانواده و جامعه در محیط های همچون منازل، مدارس، کارخانجات، موسسات بهداشتی و درمانی، بیمارستان ها و در یک کلام در جامعه خدمات ارائه می کنند.

حال که با تمامی مصائب و مشکلات رشته شریف پرستاری، پرستاران گرامی اینگونه فعالیت می کنند و برای بهبود بیماری و نشاندن لبخند بر لبان بیمار، علم تخصصی خویش را با محبت و عاطفه در آمیخته اند، چه خوب است که چشم نیک بین داشته باشیم و از خوبی ها و خوش رفتاری های پرستاران، به هر زبانی که می توانیم، تشکر کنیم و موجبات انگیزه بیشتر را برایشان با لبخند و تشکری ساده، فراهم کنیم.

و از حضرت رضا علیه السلام هم در کلامی آمده است: من لم یَشکُر المُنْعِمَ مِنَ المخلوقینَ لَم یَشکُر اللّه ِ عزّوجل.

هر کس مخلوق های نعمت دهنده را سپاس نگوید، خدا را سپاس نگفته است.

و چه خوب گفت حضرت مولانا؛

شکر او شکر خدا باشد یقین   / چون به احسان کرد توفیقش قرین

نویسنده: هادی ساوری، کارشناس پرستاری، بیمارستان 5 آذر گرگان

انتهای پیام /