به گزارش گلستان ما ؛ افسردگی ، یکی از شایعترین بیماری های روانی است. در کشورهای صنعتی غرب ، تقریبا از هر ده نفر ، یک نفر افسردگی را در طول دوران زندگی خود تجربه کرده اند . افسردگی بیشتر از دیابت و آرتریت بر سلامت جسمی افراد تاثیرگذار است .

درمان سنتی افسردگی به صورت درمان پزشکی ( استفاده از داروهای ضد افسردگی ) همراه با روان درمانی بوده است . اما عموما در حال حاضر تحقیقات دانشگاه برن نشان داده است که ورزش و فعالیتهای جسمانی تا حدی تغییرات فیزیولوژیکی را به همراه دارد ، و مانند یک داروی ضد افسردگی عمل می کند . برهمین اساس ، بسیاری از مطالعات فراتحلیلی ، تاثیر مثبت ورزش بر افسردگی را نشان داده اند .

سازگاری نوروبیولوژیکی از طریق ورزش و فعالیت جسمانی

ورزش و فعالیت های بدنی باعث تغییراتی در مغز می شود که این تغییرات از طریق مصرف دارو نیز ایجاد می شود .مشابه ورزش و فعالیت بدنی ، داروها برای درمان افسردگی روی ظرفیت مغز برای جذب سروتونین عمل می کنند ، همچنین آنها فعالیت اپی نفرین را تقویت می کنند و با آزاد سازی عوامل مختلف باعث رشد عصب می شوند .

این عوامل با رشد سلولها باعث جلوگیری از مرگ سلولی در هیپوکامپ و جلوگیری از افسردگی می شوند و در غیراینصورت منجر به افسردگی می شود . همراه با این تغییرات ، ورزش و فعالیت بدنی منجر به کاهش فعالیت هورمون استرس کورتیزول می شود و در نتیجه اثری مشابه داروهای روان گردان دارد .

میرکو وگنر بیان می کند :" متاسفانه ، مطالعات فراتحلیلی این مورد را مشخص نمی کند که چگونه و چه مدت و چندبار در هفته ورزش و فعالیت بدنی باید دنبال شود " .  اما می توان گفت که ورزش و فعالیت بدنی بر کاهش افسردگی موثرهستند . به طور مثال قادر خواهیم بود این را بیان کنیم که ورزش و فعالیت بدنی بر اختلالات افسردگی بیشتر از اختلالات اضطرابی عمل موثر است .

باتوجه به وضعیت تحقیقات تاکنون ، به نظر می رسد که فعالیت منظم ورزشی یک درمان موثر در کاهش علائم افسردگی است . همچنین مقرون به صرفه بوده و عوارض جانبی بسیار کمی دارد . بااین حال ، اینکه مقدار ورزش و نوع ورزش می تواند به عنوان یک مکمل یا جایگزین مناسبی برای دارو در درمان افسردگی خفیف باشد ، نیاز به بررسی های بیشتری داد .

مترجم و نویسنده :

مینا فلاحی (کارشناس ارشد روانشناسی بالینی )

انتهای پیام/