به گزارش گلستان ما ؛ حمیدرضا فرشید نیا کارشناس مسائل فرهنگی و تربیتی طی مطلبی نوشت : یکی از محورهای اصلی رشد وتوسعه اقتصادی ، آموزش وپرورش است. آموزش معلمان به عنوان نخبگان جامعه و آموزش دانش آموزان به عنوان کانون انرژی و موثر در خانواده یک ضرورت است.

این مهم باید از دبستان و پیش دبستانی آغاز شود تا کودکان ما با این مهم آشنا شوند.بحث تولید و اشتغال که این روزها در جامعه مطرح است موضوع جدیدی نیست و مقام معظم رهبری نیز تاکنون در مقاطع مختلف و سالیان متمادی است که بر این موضوع تأکید داشتند.‌

برای دستیابی به تولید و اشتغال دو حرکت مهم باید در جامعه صورت گیرد که اولی مهارت‌افزایی و دیگری فرهنگ ‌سازی است.توانمند کردن افراد جامعه برای تولید، توزیع و مصرف مناسب و از طرف دیگر فضاسازی و مهیا کردن فضای عمومی کشور برای پرداختن به مقوله تولید و اشتغال، از نکات بسیار مهمی است که آموزش و پرورش می تواند به آن ورود پیدا کرده و نقش داشته باشد.

آموزش و پرورش با در اختیار داشتن یک میلیون نفر کارمند و حدود ۱۳ میلیون دانش‌آموز تحت پوشش می‌تواند به عنوان یک دستگاه گسترده و تأثیرگذار بیشترین نقش را در زمینه توانمندسازی و فرهنگ‌سازی در زمینه تولید و اشتغال در بین افراد جامعه داشته باشد.

آموزش و پرورش علاوه بر آموزش به افراد جامعه و افراد تحت پوشش خود می‌تواند به صورت عملی با بهبود و اصلاح مصارف داخلی در بحث تولید و اشتغال ورود پیدا کند. به عنوان مثال اگر این تعداد افراد در طول یک مدتی مصارف خود را از تولید داخل تهیه کرده و مصارف خود را کاهش داده و به صورت صحیح استفاده کنند، این میزان مصرف می‌تواند در اقتصاد کشور تأثیرگذار باشد.

آموزش و پرورش به واسطه نقش آموزشی ـ تربیتی خود و عهده‌داری فرهنگ‌سازی در جامعه، بیش از دیگر دستگاه‌ها و سازمان‌ها مسئولیت پیدا می‌کند تا در عرصه تولید و اشتغال و خلق حماسه اقتصادی ورود پیدا کند.

برای تحقق فرهنگ تولید و اشتغال باید منابع، سرمایه، نیروی کار و تجهیزات به نحوی به کارگیری شود که ضایعاتی نداشته باشد.و به همین دلیل نقش دستگاه تعلیم و تربیت در تولید و اشتغال را پرورش نیروی متفکر و کارآمد است به طوری که تولید و اشتغال باید تفکرش در آموزش و پرورش پایه‌ریزی شود.

دانش آموزان باید بتوانند آموخته‌های خود را در زمینه کار استفاده کنند، روش استفاده مطلوب از سرمایه را بدانند و اولویت‌بندی را مدنظر قرار دهند. ما باید بتوانیم نیروی تربیت کنیم که از نظر خلاقیت و نوآوری سرآمد باشد.

اگر متکی به خودمان باشیم و وابستگی‌ها را کم کنیم آسیب‌پذیری ما کمتر خواهد شد.از نظر کمی نیز آموزش و پرورش از سطح تماس زیادی برخوردار است.

آموزش نیروهای متخصص ورزیده ، نیاز به کادر آموزشی مجرب واستادان کارآمد دارد. لذا نظام آموزش می تواند با جذب اساتید ومعلمان لایق وبا کفایت به امر آموزش ، نیروی انسانی مورد نیاز برنامه توسعه بپردازد.

بنا براین آموزش وپرورش باعث شکوفائی استعدادها وارتقاء کیفیت نیروی انسانی می گردد وافزایش کیفیت نیروی انسانی موجب افزایش بهره وری وتسریع رشد اقتصادی می شود.هر چند دستگاه‌های دیگر از جمله صدا و سیما و رسانه‌ها باید در این زمینه نقش داشته باشند اما وزارت آموزش و پرورش به دلیل جمعیت کثیری که در مجموعه خود تحت پوشش  دارد، بیشترین نقش را می‌تواند داشته باشد.

فرهنگ سازی، مطالبه‌گری و آماده‌سازی این مجموعه عظیم برای مصرف درست و استفاده از کالای داخل، ظرفیت‌هایی است که در وزارت آموزش و پرورش وجود دارد.باید با یک حرکت انقلابی و عظیم جامعه را به سمت استفاده از تولیدات داخل سوق داد تا علاوه بر مصرف صحیح بتوان اقتصاد را مقاوم و شکوفا ساخت.

باید با تقویت تولید، با اصلاح توزیع و مصرف صحیح به اقتصاد مقاوم رسید و باید کاری کرد تا بیشتر تولید داخلی مصرف شود هر چند در این خصوص حرکت‌های بسیاری صورت گرفته است اما کافی نیست و وزارت آموزش و پرورش باید در تمامی این مسائل پیشرو باشد.

آموزش وپرورش از با ثبات ترین بخشهای اقتصادی هرجامعه محسوب می شود . اکثر دستاوردهای علمی وتکنولوژی ، حاصل کار محققان وپژوهشگران می باشد. کار تحقیق وپژوهش نیز به عهده دانشگاهها وسایر مراکز تحقیقاتی است .

پس درهرصورت آموزش وپرورش است که کادر تحقیقاتی وپژوهشی را آموزش وتحویل این مراکز می دهدوبدلیل نتایج درخشان مراکز تحقیقاتی ، بودجه موسسات تحقیقاتی وپژوهشی دراکثر کشورها رشد فزاینده ای دارد.

سرمایه گذاری درآموزش وپرورش وتربیت نیروی انسانی یک سرمایه گذاری بلندمدت محسوب می شود زیرا از آغاز سرمایه گذاری تا موقع بهره برداری ازآن، زمان زیادی مورد نیاز است ولی سرمایه گذاری درامر آموزش وپرورش بویژه برای جوامع درحال توسعه فوق العاده سودآوراست .

چراکه دررابطه با جنبه های گوناگون وحساس نظیر فرهنگ، ظرفیت تولید، توزیع درآمد ورشد جمعیت نقش مهمی را می تواند درجریان رشد وتوسعه اقتصادی جوامع بازی کند.

زیرا در اثر آموزش وپرورش افراد جامعه دارای مهارت وتخصص خاصی می شوند که این امر با بحث ارتقاء بهبود ظرفیت تولید افرادونیز سبب افزایش توانائی نیروی کار آنها می شود. به علاوه آموزش وپرورش باعث می شود درآمد افراد بدلیل مهارتها و تخصصهائی که کسب کرده اند درسطح بالاتری قرارگیرد.

آموزش وپرورش درجوامع سبب تغییر نگرشهای فرهنگی واجتماعی می شود که این تغییرات به نوبه خود سبب هموارترشدن راه رشد وبه ویژه توسعه اقتصادی خواهد شدوافراد جامعه به واسطه آموزش وپرورش از نظم فکری وقدرت تجزیه وتحلیل برخوردار می شوند ، ازاین رو کوته بینی های اجتماعی ازبین خواهد رفت ویا برای مثال مسئله رشد جمعیت یکی از موانع ومشکلات اساسی در رشد اقتصادی درکشورهای درحال توسعه است که می بایست کنترل شود .

کنترل جمعیت درکوتاه مدت وبا طراحی سیاستهای تنظیم خانواده وغیره صورت می گیرد وبه علاوه موفقیت این سیاستها به فرهنگ طرز فکر افراد جامعه بستگی دارد .

بر این اساس نتیجه می گیریم با تغییر در اهداف قبلی آموزش وپرورش وارتقا و بالابردن سطح کیفی مهارتهای آموزش فنی و حرفه ای مطابق با نیاز بازار بومی ایران و جهان و مدیریت بودجه این دستگاه مهم (از طریق افزایش درآمدها و کاهش هزینه ها )و همینطور بکارگیری نخبگان کشور در بدنه آموزشی وزارتخانه میتوان به بهترین الگو در منطقه جهت فراهم کردن نیروی انسانی کارآمد برای تولید و اشتغال رسید.

انتهای پیام /