به گزارش گلستان ما؛ سرمقاله : در یک روز گرم تابستانی به همراه مدیر مرکز رشد سازمان بسیج علمی ، پژوهشی و فناوری استان گلستان از مرکز فنی و حرفه ای گرگان بازدید کردیم .

واقعیت های موجود نشان می داد بیش از 18 کارگاه مجهز به امکانات پیشرفته و نو ، آماده آموزش رایگان به داوطلبین و آموزش پذیران بود تا به آنها حرفه و مهارت کار بیاموزد ، حتی مدیر مرکز می گفت که بعد از حرفه آموزی این افراد به مراکز مختلف جهت اشتغال معرفی می شوند .

وقتی از نزدیک از دستگاهها و کیفیت عالی کار آنها مطلع شدم بیشتر غبطه خوردم که چرا با وجود مهیا بودن چنین امکاناتی جوانان ما باید در شهرها و روستاها در محله های خود سر کوچه ها بنشینند ، تسبیح بچرخانند و دعوا و نزاع راه بیندازند و خلاصه اوقات خود را به بطالت بگذرانند .

مدیر مرکز آموزش فنی و حرفه ای گرگان می گفت که ما محله به محله و روستا به روستا رفته ایم و سخنرانی کرده ایم و جوانان را تشویق کرده ایم تا به این مرکز مراجعه کنند و برای آنهایی که مسیرهای دوری تا این مرکز دارند خوابگاه رایگان هم در نظر گرفته ایم .

دیدن این تصاویر و شنیدن این مزیتها و حضور موجی از بیکاران در شهر و روستا مرا به این نتیجه رساند که ما هنوز هم تفکر پشت میز نشینی داریم و دقیقا تعریف ما از کار اینست که دولت بابت هشت ساعت کار در روز یک حقوقی به ما بدهد ، ما را بیمه کند و یک سری مزایای دیگر .

در واقع باید به نکته هم اشاره کنم که ما تنبلیم و این یک واقعیت پذیرفته شده در فرهنگ ماست که بیشتر مصرف کننده بودیم تا تولید کننده که این امر ثمره وابستگی به نفت یا درآمدهای کاذب دیگر چون ارث ، سودهای بانکی و … در چند دهه اخیر بوده است .

اقتصاد مقاومتی طرحی است که دقیقا آمده تا این تفکر را از بین ببرد ، تفکری که در اذهان بسیاری از مردم و جوانان ما ریشه دوانده و “آروزی یک زندگی راحت” آرمان برخی افراد گشته ، شاید سالها وقت ببرد تا مردم به این نکته برسند که باید روی پای خودشان بایستند چون دولت در حال چابک سازی و برون سپاری است و از این طرف تعداد فارغ التحصیلان و بیکاران هم زیاد شده و ما راه دیگری نداریم که خودمان پیش از هر کس یا نهاد دیگری به فکر خودمان باشیم .

شرایط امروز کشور ما سخت است ؛ از طرفی غرب به دلیل آرمانهای مقدس کشور ما سنگ بنای مخالفت و تحریم علیه کشور ما گذاشته و از هیچ ابزاری برای سرنگونی ما دریغ نمی کند در کنار آن افزایش جمعیت کشور و حجم زیادی از فارغ التحصیلان و جوانان باعث شده تا آسیب های اجتماعی ناشی از بیکاری متوجه آنها بشود .

مشکل دیگر نظام آموزشی ماست که رویه مدرک گرایی را در پیش گرفته و به کیفیت آموزش و پژوهش توجهی ندارد و صرفا هر فردی بعد از چهار سال یک مدرک می گیرد و دوست دارد بلافاصله مشغول بکار شود ، حتی اساتید هم در زمان دانشگاه علاقه ای به ترغیب دانشجویان برای فراگرفتن حرفه و مهارت از خودشان نشان نمی دهند .

شاه کلید تغییر رویه این وضعیت نابسامان موجود “سبک زندگی اسلامی” است که موکدا از طرف مقام معظم رهبری بدان اشاره شده است . یعنی اگر ما سبک زندگی خود را اسلامی کنیم و فرهنگ کار و تلاش را به سبک زندگی خودمان اضافه کنیم و اوقات اضافی خودمان را به کسب حرفه و مهارت بپردازیم قطعا نه تنها خودمان بلکه کشور مان نیز بهره مند خواهد شد .

بایستی این فرهنگ یقه سفیدی از کشور ما رخت بر بندد ؛ اینکه درس بخوانی تا کار نکنی و هر کس درس نخواند باید کار کند و زحمت بکشد نتیجه ای جز وضعیت بد امروز ی ما ندارد .

سخن پایانی ؛ این نکته را هم در نظر بگیریم که اگر کسی حرفه ، مهارت و یا شغلی را بلد باشد حتما مشغول بکار خواهد شد و تجربه نشان داده هیچ فرد مهارت دیده ای بیکار نمانده است پس فرصتها را هدر ندهیم و همین امروز اگر واقعا شرایط داریم به مراکز فنی و حرفه ای مراجعه کنیم و حرفه ای را یاد بگیریم که نه فقط بابت شغل بلکه در زندگی روزمره هر کدام از ما منشا خیر و برکت خواهد بود .

نویسنده : جواد عموزاد

انتهای پیام /