به گزارش گلستان ما به نقل از اترک، در اینکه فتنه 88 یکی از برنامه ریزی های اساسی غرب و استکبار علیه جمهوری اسلامی بود، هیچ شک و شبهه ای در آن نیست اما در این که چرا شخصیتهای مطرح کشوری در این بین در راستای هدفهای استعمار هزینه شده و یا آنها خود را در جهت آنچه مد نظر غرب بود هزینه کردند، سوال است.

شخصیتهایی که برخی از آنها زحمتهای بی شماری در راه به ثمر رسیدن این انقلاب کشیده اند و متاسفانه در قضیه ی فتنه ی 88 مانند یک شخص تازه کار و ناشناس به توطئه ی دشمن وارد گود شدند و از آن بدتر اینکه بعد از اطلاع از خطا نیز یا جرات پذیرش این خطا را نداشتند و یا برای خود آنها نیز قضیه جوری دیگر دیده می شود به نحوی که هنوز هم علی رغم اعتراف خود غربی ها در بیان برنامه ریزی آنها در جریان فتنه ی 88 به اشتباهات خود معترف نشده اند.

انتخابات 88 و برنامه ی فتنه ی همراه شده با آن دو سویه است. هر برنامه ی طراحی شده توسط دشمن مقدمات و جزئیاتی می خواهد که نیازمند جرقه ای می باشد و این جرقه را دشمن از هر راهی به دست خواهد آورد.

در فتنه ی 88 چه رئیس جمهور وقت (محمود احمدی نژاد) آن سخنان را می گفت و چه نمی گفت، این برنامه باید اتفاق می افتاد. یعنی طرف مقابل رئیس جمهور وقت به گونه ای سناریوی انتقادات خود را از دولت بیان می کرد که هر کس دیگری هم شاید اگر به جای رئیس جمهور وقت بود سعی در ارائه ی پاسخهایی دندان شکن برای سوالهای مطرح شده داشت و متاسفانه نوع پاسخهای داده شده علی رغم تمام مستندات خودش، همان جرقه ای بود که دشمن توانست از طریق رسانه ها در دست از آن در مرحله ی بعد از اعلام نتایج سوء استفاده نماید.

مهمترین خطای رئیس جمهور وقت در قضایای فتنه ی 88 دادن بهانه به دست دشمن بود و مهترین خطای طرف مقابل نفهمیدن و یا خود را به نفهمیدن زدن این موضوع بود که در حال اجرای برنامه ی توطئه ی دشمن می باشند.

ادامه دارد...

انتهای پیام/