به گزارش گلستان ما، کانونهای قدرت و ثروت را بعنوان جریاناتی می شناسند که تحت یک ائتلاف سیاسی اقتصادی نانوشته بلحاظ گفتمانی بطور کلی منکر و نفی کننده عدالت و مبارزه با فساد هستند و عمدتا مطامع خود را از طریق انتخابات و نامزدهای انتخاباتی سفارشی با بهره گیری از پولهای کثیف و فریب رسانه ای تامین می کنند .
بزرگترین تهدید این جریانات، اختلال در روند و فرآیند مشارکت آگاهانه مردم در تعیین سرنوشت اجتماعی خود و انحراف از انتخاب ۴ساله و تنزل آن به یک پروژه مهندسی یک انتخاب یک روزه است.
تکرار چنین اختلالات و انحراف از انتخاب یاد شده منجر به ناکارآمدی و شیوع فساد و در نهایت ضربه جدی به مشروعیت نظام اسلامی می گردد.
امام خامنه ای در همین ارتباط در بیانیه گام دوم اشاره می نمایند که: « فساد اقتصادی و اخلاقی و سیاسی، توده‌ی چرکین کشورها و نظامها و اگر در بدنه‌ی حکومتها عارض شود، زلزله‌ی ویرانگر و ضربه‌زننده به مشروعیّت آنها است و این برای نظامی چون جمهوری اسلامی که نیازمند مشروعیّتی فراتر از مشروعیّت های مرسوم و مبنائی‌تر از مقبولیّت اجتماعی است، بسیار جدّی‌تر و بنیانی‌تر از دیگر نظامها است. وسوسه‌ی مال و مقام و ریاست ، حتّی در عَلَوی‌ترین حکومت تاریخ یعنی حکومت خود حضرت امیر‌‌المؤمنین (علیه‌السّلام) کسانی را لغزاند ، پس خطر بُروز این تهدید در جمهوری اسلامی هم که روزی مدیران و مسئولانش مسابقه‌ی زهد انقلابی و ساده زیستی می دادند ، هرگز بعید نبوده و نیست... »
بنابراین دستگاه های نظارتی و اجرایی انتخابات و حتی مجموعه های مردم نهاد می بایست در ایفای وظایف قانونی و رسالت خطیر انقلابی خود در گام دوم ، بطور جدی با کانون های قدرت و ثروت مقابله نمایند.
در این میان شورای نگهبان و دفاتر نظارت آن در استانها از یک نقش و جایگاه ویژه ای برخوردارند و بطور خاصه باید این اصل گام دومی یعنی :
« همه باید بدانند که طهارت اقتصادی شرط مشروعیّت همه‌ی مقامات حکومت جمهوری اسلامی است.» را در بررسی صلاحیت های نامزد های انتخاباتی و نیز تایید نهایی نتایج انتخابات مورد توجه جدی قرار دهند.
بالاخص اینکه در بیانیه گام دوم تاکید می گردد که : « دستگاه‌های نظارتی و دولتی باید با قاطعیّت و حسّاسیّت، از تشکیل نطفه‌ی فساد پیشگیری و با رشد آن مبارزه کنند.»
فلذا شورا نگهبان و شبکه نظارتی کشوری خود در موضع و موقعیت حساس ورودی افراد به سیستم «نظام انقلابی» قرار دارند و همین ورودی ، کارکرد آن را در فرآیند تعیینی یعنی دولت اسلامی ، جامعه اسلامی و نهایتا ایجاد تمدن نوین اسلامی و آمادگی برای طلوع خورشید ولایت عظمی (ارواحنافداه) می سازد.
چرا که «الناس على دین ملوكهم».
خوب است که همه بدانند که این کانون های متاثر از تفکرات سیاسی التقاطی لیبرالیستی و سوسیالیستی ، انقلاب هایی از جمله انقلاب هند را با چالش جدی مواجه نمودند.
? جواهر لعل نهرو در کتاب "زندگی من" تعریف بسیار قابل تاملی از این سیاست از منظر سوسیالیست امریکایی سراستافورد کریپس ارایه می نماید که هویت اصلی و کارکرد چنین کانون های قدرت و ثروت را افشا می کند :
« هنر مطبوع تهیه مخارج انتخاباتی از پول ثروتمندان، برای به دست آوردن آرا فقیران از راه وعده دادن برای حفظ هر یک از آنها در مقابل دیگری. »!
وعده هایی که هیچ گاه نسبت به فقرا و کوخ نشینان تحقق نمی یابد و آن نظام سیاسی را بر اساس این سلطه گری کاخ نشینان کانون های قدرت و ثروت به ورطه الیگارشی و ترمیدور آن قرار می دهد !
نتیجه آنکه کانون های قدرت و ثروت بزرگترین تهدید علیه اولین انتخابات در گام دوم انقلاب محسوب می شود و این تهدید با ظرفیت دومینویی خود می تواند بر روی دو انتخابات بعدی بشدت تاثیر منفی و ویران کننده ای بجای بگذارد و مردم را از امید و نگاه خوشبینانه به آینده محروم کند.
انتهاي پيام/
نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری گلستان ما در وب سایت منتشر خواهد شد
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد