شهید مصیب فرامرزی، لذت و شادابی دوران کودکی را مانند هم‌سالان خود نه در بازی‌های کودکانه، بلکه در سجاده سبز نماز می‌دید با درد و رنج‌هایی که گریبان‌گیر مردم جامعه بود آشنا بود.

شهید «عقیل ابراهیمی» در وصیت نامه‌اش نوشت: «همان طور که تا الان در قبال گفته‌های امام امت، احساس مسئولیت کرده‌اید از این به بعد هم به این مرد خدا وفادار بمانید».

مادر شهید شیرمحمدلی، نقل می‌کند؛ یکی از هم‌رزمان پسرم از او خواسته بود تا از جبهه فرار کند؛ ولی محمدم در جوابش گفته بود: من اصلاً این کار را نمی‌کنم.

اسماعیل قرنجیک از شهدای هشت سال دفاع مقدس است. او پس از پایان دوره ابتدایی برای یادگیری علوم قرآنی به حوزه علمیه شهر رفت.

شهید حسین جرجانی در وصیتنامه‌ای خطاب به همسرش نوشت: از تو می‌خواهم با خواندن قرآن به کشفیات درونی برسی، چون خواندن روزانه قرآن باعث خودسازی می‌شود.

شهید محمد آقایی‌نژاد زمان شهادت فقط ۱۰ سال داشت. او متولد ۱۳۵۰ در گرگان بود و ۱۰ سال بعد در همین شهر و به دست منافقین به شهادت رسید.

شهید حسین جرجانی در وصیتنامه‌ای خطاب به همسرش نوشت: از تو می‌خواهم با خواندن قرآن به کشفیات درونی برسی، چون خواندن روزانه قرآن باعث خودسازی می‌شود.

شهید یحیی شیرآبادی دارای ویژگی‌های اخلاقی برجسته‌ای بود و همه به دیده احترام به او نگاه می‌کردند. او به دید و بازدید از اقوام و جویا شدن از احوال آن‌ها بسیار اهمیت می‌داد؛ و همیشه صله رحم را به جا می‌آورد.

شهید احمد سقلی در تنها نامه‌ای که از او به‌جامانده برای برادرش می‌نویسد: هوای اینجا خیلی گرم است. به‌گونه‌ای که تمام روز را مجبوریم در سنگر بخوابیم.

شهید علیرضا بازیار در وصیتنامه‌اش می‌نویسد: از این جمهوری اسلامی که ثمره خون شهیدان است حمایت صادقانه کنید که به‌خدا قسم راه خودکفا شدن و از یوغ استعمار رها شدن، همین جمهوری اسلامی است.